رکض: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رکض در قرآن]] - [[رکض در حدیث]] - [[رکض در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = رکض (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
پا به فرار گذاشتن، گریختن، پای به [[زمین]] کوبیدن (در [[سختی]] و [[بلا]])<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>. اصل آن به معنای حرکت به جلو، تحریک<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۳۴.</ref>، ضربه پا برای استخلاص<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۱۶.</ref>. | پا به فرار گذاشتن، گریختن، پای به [[زمین]] کوبیدن (در [[سختی]] و [[بلا]])<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>. اصل آن به معنای حرکت به جلو، تحریک<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۳۴.</ref>، ضربه پا برای استخلاص<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۱۶.</ref>. | ||
| خط ۱۶: | خط ۸: | ||
[[دشمنان]] [[رسالت]] و [[مخالفان]] [[آیات الهی]] زمانی که [[یقین]] به [[نزول]] بلای [[الهی]] پیدا می‌کردند، صحنه را خالی می‌کردند و تلاش داشتند خود را از [[مهلکه]] [[عذاب الهی]] خارج کنند. [[قرآن کریم]] واژه "رکض" را بر این حالت و حرکت [[مشرکان]] و [[کفار]] اطلاق نموده است. فرار از گذشتۀ نامطلوب و [[ناهنجار]]، [[راه]] گریزی از [[عذاب الهی]] نیست؛ زیرا [[سنت الهی]] قابل [[تغییر]] و بازگشت نیست<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۷، ص۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۵.</ref> | [[دشمنان]] [[رسالت]] و [[مخالفان]] [[آیات الهی]] زمانی که [[یقین]] به [[نزول]] بلای [[الهی]] پیدا می‌کردند، صحنه را خالی می‌کردند و تلاش داشتند خود را از [[مهلکه]] [[عذاب الهی]] خارج کنند. [[قرآن کریم]] واژه "رکض" را بر این حالت و حرکت [[مشرکان]] و [[کفار]] اطلاق نموده است. فرار از گذشتۀ نامطلوب و [[ناهنجار]]، [[راه]] گریزی از [[عذاب الهی]] نیست؛ زیرا [[سنت الهی]] قابل [[تغییر]] و بازگشت نیست<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۷، ص۲۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۵.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:رکض]] | [[رده:رکض]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۹
رکض از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رکض در قرآن - رکض در حدیث - رکض در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
پا به فرار گذاشتن، گریختن، پای به زمین کوبیدن (در سختی و بلا)[۱]. اصل آن به معنای حرکت به جلو، تحریک[۲]، ضربه پا برای استخلاص[۳].
﴿فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَرْكُضُونَ﴾[۴].
دشمنان رسالت و مخالفان آیات الهی زمانی که یقین به نزول بلای الهی پیدا می‌کردند، صحنه را خالی می‌کردند و تلاش داشتند خود را از مهلکه عذاب الهی خارج کنند. قرآن کریم واژه "رکض" را بر این حالت و حرکت مشرکان و کفار اطلاق نموده است. فرار از گذشتۀ نامطلوب و ناهنجار، راه گریزی از عذاب الهی نیست؛ زیرا سنت الهی قابل تغییر و بازگشت نیست[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۱۶.
- ↑ «و همین که عذاب ما را در (می) یافتند ناگاه از آن می‌گریختند» سوره انبیاء، آیه ۱۲.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۷، ص۲۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۵.