سالم غلام عبیدالله بن زیاد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== جستارهای وابسته == * +== جستارهای وابسته == {{مدخل‌های وابسته}} *)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سالم غلام عبیدالله بن زیاد در تاریخ اسلامی]] - [[سالم غلام عبیدالله بن زیاد در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
او [[غلام]] [[عبیدالله بن زیاد]] بود. در [[روز عاشورا]]، همراه با [[یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان]] به میدان آمد و هم‌آورد طلبیدند. [[حبیب بن مظاهر]] و [[بریر بن خضیر همدانی]] آماده [[نبرد]] شدند؛ [[امام حسین]]{{ع}} اجازه به آنان نفرمود و چون [[عبدالله بن عمیر کلبی]] اجازه خواست، [[حضرت]]{{ع}}به او اجازه دادند. عبدالله بن عمیر کلبی به میدان رفت آن دو پرسیدند: «تو کیستی؟» عبدالله خود را معرفی کرد. آنها گفتند: «ما تو را نمی‌شناسیم باید جهت [[جنگ]] با ما افرادی چون زهیر بن قین بجلی و حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر همدانی». یسار جلوتر از سالم ایستاده بود و فاصله چندانی با عبدالله نداشت. عبدالله بن عمیر کلبی گفت: «از جنگ با [[مردم]] [[ننگ]] داری؟ هر کس به جنگ تو آید بهتر از تو خواهد بود». پس بر او [[حمله]] برد و او را با شمشیرش به [[قتل]] رساند؛ هنگامی که عبدالله سرگرم [[مبارزه]] با "یسار" بود، "سالم" از سوی دیگر به سوی عبدالله [[یورش]] آورد [[یاران امام]]{{ع}} فریاد برآوردند: «عبدالله به هوش باش غلام خونت را نریزد»؛ اما عبدالله زمانی متوجه "سالم" شده بود که او به عبدالله نزدیک شده بود و ضربتی را فرود آورده بود. پس عبدالله به ناچار دست چپ خود را سپر خود قرار داد. ضربت سالم انگشتان دستش را قطع کرد. عبدالله نیز پس از دفع حمله سالم، امانش نداد و به او نزدیک شد و او را به [[هلاکت]] رساند.<ref>ابن‌اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۶۵؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص:۴۲۹-۴۳۰ و شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۱.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-5__a-44276.aspx#_ftn31 مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۵»، پایگاه پژوهه].</ref> | او [[غلام]] [[عبیدالله بن زیاد]] بود. در [[روز عاشورا]]، همراه با [[یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان]] به میدان آمد و هم‌آورد طلبیدند. [[حبیب بن مظاهر]] و [[بریر بن خضیر همدانی]] آماده [[نبرد]] شدند؛ [[امام حسین]] {{ع}} اجازه به آنان نفرمود و چون [[عبدالله بن عمیر کلبی]] اجازه خواست، [[حضرت]] {{ع}}به او اجازه دادند. عبدالله بن عمیر کلبی به میدان رفت آن دو پرسیدند: «تو کیستی؟» عبدالله خود را معرفی کرد. آنها گفتند: «ما تو را نمی‌شناسیم باید جهت [[جنگ]] با ما افرادی چون زهیر بن قین بجلی و حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر همدانی». یسار جلوتر از سالم ایستاده بود و فاصله چندانی با عبدالله نداشت. عبدالله بن عمیر کلبی گفت: «از جنگ با [[مردم]] [[ننگ]] داری؟ هر کس به جنگ تو آید بهتر از تو خواهد بود». پس بر او [[حمله]] برد و او را با شمشیرش به [[قتل]] رساند؛ هنگامی که عبدالله سرگرم [[مبارزه]] با "یسار" بود، "سالم" از سوی دیگر به سوی عبدالله [[یورش]] آورد [[یاران امام]] {{ع}} فریاد برآوردند: «عبدالله به هوش باش غلام خونت را نریزد»؛ اما عبدالله زمانی متوجه "سالم" شده بود که او به عبدالله نزدیک شده بود و ضربتی را فرود آورده بود. پس عبدالله به ناچار دست چپ خود را سپر خود قرار داد. ضربت سالم انگشتان دستش را قطع کرد. عبدالله نیز پس از دفع حمله سالم، امانش نداد و به او نزدیک شد و او را به [[هلاکت]] رساند.<ref>ابن‌اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۶۵؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص:۴۲۹-۴۳۰ و شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۱.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-5__a-44276.aspx#_ftn31 مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۵»، پایگاه پژوهه].</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان]] | * [[یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قاتلان امام حسین]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۷
سالم غلام عبیدالله بن زیاد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سالم غلام عبیدالله بن زیاد در تاریخ اسلامی - سالم غلام عبیدالله بن زیاد در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
او غلام عبیدالله بن زیاد بود. در روز عاشورا، همراه با یسار غلام زیاد بن ابی‌سفیان به میدان آمد و هم‌آورد طلبیدند. حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر همدانی آماده نبرد شدند؛ امام حسین (ع) اجازه به آنان نفرمود و چون عبدالله بن عمیر کلبی اجازه خواست، حضرت (ع)به او اجازه دادند. عبدالله بن عمیر کلبی به میدان رفت آن دو پرسیدند: «تو کیستی؟» عبدالله خود را معرفی کرد. آنها گفتند: «ما تو را نمی‌شناسیم باید جهت جنگ با ما افرادی چون زهیر بن قین بجلی و حبیب بن مظاهر و بریر بن خضیر همدانی». یسار جلوتر از سالم ایستاده بود و فاصله چندانی با عبدالله نداشت. عبدالله بن عمیر کلبی گفت: «از جنگ با مردم ننگ داری؟ هر کس به جنگ تو آید بهتر از تو خواهد بود». پس بر او حمله برد و او را با شمشیرش به قتل رساند؛ هنگامی که عبدالله سرگرم مبارزه با "یسار" بود، "سالم" از سوی دیگر به سوی عبدالله یورش آورد یاران امام (ع) فریاد برآوردند: «عبدالله به هوش باش غلام خونت را نریزد»؛ اما عبدالله زمانی متوجه "سالم" شده بود که او به عبدالله نزدیک شده بود و ضربتی را فرود آورده بود. پس عبدالله به ناچار دست چپ خود را سپر خود قرار داد. ضربت سالم انگشتان دستش را قطع کرد. عبدالله نیز پس از دفع حمله سالم، امانش نداد و به او نزدیک شد و او را به هلاکت رساند.[۱].[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۶۵؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص:۴۲۹-۴۳۰ و شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۱.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۵»، پایگاه پژوهه.