سبغ در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = سبغ
| عنوان مدخل  = [[سبغ]]
| مداخل مرتبط = [[سبغ در قرآن]] - [[سبغ در حدیث]] - [[سبغ در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = سبغ (پرسش)
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[سبغ]]''' است. "'''[[سبغ]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سبغ در قرآن]] - [[سبغ در حدیث]] - [[سبغ در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سبغ (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
وسعت تمام و کامل<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۹.</ref> در مقابل "[[تضییق]] و [[محدودیت]]"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۳۹.</ref>. سابغ نوعی [[زره]] کامل، وسیع<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۵.</ref> (پوشا)، بلند و رساست<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.</ref> که از ابزار [[دفاعی]] اصلی در روزگاران قدیم محسوب می‌شده و هرچه کامل‌تر [[بدن]] را می‌پوشانده، [[جنگجو]] را در مقابل ضربات [[دشمن]] بیشتر [[حفظ]] می‌کرده است.
وسعت تمام و کامل<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۹.</ref> در مقابل "[[تضییق]] و [[محدودیت]]"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۳۹.</ref>. سابغ نوعی [[زره]] کامل، وسیع<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۵.</ref> (پوشا)، بلند و رساست<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.</ref> که از ابزار [[دفاعی]] اصلی در روزگاران قدیم محسوب می‌شده و هرچه کامل‌تر [[بدن]] را می‌پوشانده، [[جنگجو]] را در مقابل ضربات [[دشمن]] بیشتر [[حفظ]] می‌کرده است.


{{متن قرآن|أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا}}<ref>«(به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار؛ و کاری شایسته انجام دهید که من به آنچه انجام می‌دهید بینایم» سوره سبأ، آیه ۱۱.</ref>.
{{متن قرآن|أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا}}<ref>«(به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار؛ و کاری شایسته انجام دهید که من به آنچه انجام می‌دهید بینایم» سوره سبأ، آیه ۱۱.</ref>.


از نعمت‌های خاص [[الهی]] به [[حضرت داود]]{{ع}} نرم ‌شدن آهن در دست او بود:{{متن قرآن|وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ }}<ref>« آهن را برای او نرم کردیم (به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار» سوره سبأ، آیه ۱۰-۱۱.</ref>.<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۶۲.</ref>.
از نعمت‌های خاص [[الهی]] به [[حضرت داود]] {{ع}} نرم ‌شدن آهن در دست او بود:{{متن قرآن|وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ }}<ref>«آهن را برای او نرم کردیم (به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار» سوره سبأ، آیه ۱۰-۱۱.</ref>.<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۶۲.</ref>.


[[مفسران]] گفته‌اند که [[داود]] به صورت ناشناس در میان [[مردم]] گردش می‌کرد و انتقادهای آنان را می‌شنید. یک بار شنید که می‌گفتند: [[داود]] مردی [[نیک]] است؛ اما [[حیف]] که از [[بیت‌المال]] ارتزاق می‌کند، نه از دسترنج خویش. لذا [[داود]]{{ع}} به درگاه [[خداوند]] [[دعا]] کرد که به او [[هنری]] یا فنّی عطا کند که از دسترنج خویش روزی خورد و [[خداوند]] به او زره ‌بافی آموخت. پیش از آن در [[جنگ‌ها]] برای [[دفاع]] و محافظت تن، از صفحات آهنی یا فلزی بلند که به خود می‌بستند، استفاده می‌کردند که بسیار دست‌ و پاگیر و سنگین بود. [[داود]]{{ع}} به [[الهام]] [[خداوند]] زره ‌بافی آموخت و این [[صنعت]]، انقلابی در صنایع [[جنگی]] قدیم رقم زد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۴۲۹.</ref>. از معدود اصطلاحاتی که در مورد ابزار و [[آلات جنگی]] در [[قرآن کریم]] وارد شده، سابغات است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۳۰-۳۳۱.</ref>
[[مفسران]] گفته‌اند که [[داود]] به صورت ناشناس در میان [[مردم]] گردش می‌کرد و انتقادهای آنان را می‌شنید. یک بار شنید که می‌گفتند: [[داود]] مردی [[نیک]] است؛ اما [[حیف]] که از [[بیت‌المال]] ارتزاق می‌کند، نه از دسترنج خویش. لذا [[داود]] {{ع}} به درگاه [[خداوند]] [[دعا]] کرد که به او [[هنری]] یا فنّی عطا کند که از دسترنج خویش روزی خورد و [[خداوند]] به او زره ‌بافی آموخت. پیش از آن در [[جنگ‌ها]] برای [[دفاع]] و محافظت تن، از صفحات آهنی یا فلزی بلند که به خود می‌بستند، استفاده می‌کردند که بسیار دست‌ و پاگیر و سنگین بود. [[داود]] {{ع}} به [[الهام]] [[خداوند]] زره ‌بافی آموخت و این [[صنعت]]، انقلابی در صنایع [[جنگی]] قدیم رقم زد<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۴۲۹.</ref>. از معدود اصطلاحاتی که در مورد ابزار و [[آلات جنگی]] در [[قرآن کریم]] وارد شده، سابغات است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۳۰-۳۳۱.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:سبغ]]
[[رده:سبغ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۷

مقدمه

وسعت تمام و کامل[۱] در مقابل "تضییق و محدودیت"[۲]. سابغ نوعی زره کامل، وسیع[۳] (پوشا)، بلند و رساست[۴] که از ابزار دفاعی اصلی در روزگاران قدیم محسوب می‌شده و هرچه کامل‌تر بدن را می‌پوشانده، جنگجو را در مقابل ضربات دشمن بیشتر حفظ می‌کرده است.

﴿أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا[۵].

از نعمت‌های خاص الهی به حضرت داود (ع) نرم ‌شدن آهن در دست او بود:﴿وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ [۶].[۷].

مفسران گفته‌اند که داود به صورت ناشناس در میان مردم گردش می‌کرد و انتقادهای آنان را می‌شنید. یک بار شنید که می‌گفتند: داود مردی نیک است؛ اما حیف که از بیت‌المال ارتزاق می‌کند، نه از دسترنج خویش. لذا داود (ع) به درگاه خداوند دعا کرد که به او هنری یا فنّی عطا کند که از دسترنج خویش روزی خورد و خداوند به او زره ‌بافی آموخت. پیش از آن در جنگ‌ها برای دفاع و محافظت تن، از صفحات آهنی یا فلزی بلند که به خود می‌بستند، استفاده می‌کردند که بسیار دست‌ و پاگیر و سنگین بود. داود (ع) به الهام خداوند زره ‌بافی آموخت و این صنعت، انقلابی در صنایع جنگی قدیم رقم زد[۸]. از معدود اصطلاحاتی که در مورد ابزار و آلات جنگی در قرآن کریم وارد شده، سابغات است.[۹]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۹.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۳۹.
  3. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۹۵.
  4. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۰.
  5. «(به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار؛ و کاری شایسته انجام دهید که من به آنچه انجام می‌دهید بینایم» سوره سبأ، آیه ۱۱.
  6. «آهن را برای او نرم کردیم (به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار» سوره سبأ، آیه ۱۰-۱۱.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۶۲.
  8. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۴۲۹.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۰-۳۳۱.