سفط: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*"سفط" در لغت به‌معنای جامه‌دان است که به شکل جوال یا مانند کدوی خشک میان‌تهی باشد<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج ۸، ص ۱۲۰۵۲.</ref>. در حدیث طولانی مفضّل است که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: ترکه جمیع پیامبران در آن است؛ حتی عصای [[آدم]] {{ع}}، آلت نجّاری نوح {{ع}}، و ترکه هود و صالح {{عم}} و مجموعه ابراهیم {{ع}} و صاع یوسف {{ع}}، مکیال [[شعیب]] {{ع}} و آینه او، عصای [[موسی]] {{ع}} و تابوتی که در اوست، بقیه آن‌چه ماند از [[آل موسی]] و [[آل هارون]] که [[ملائکه]] برمی‌دارند، و زره [[داوود]] {{ع}}، عصای [[رسول خدا]] {{صل}}، انگشتر [[سلیمان]] {{ع}} و تاج او، رحل [[عیسی]] {{ع}} و میراث جمیع پیغمبران و مرسلان {{عم}}<ref>نجم الثاقب، باب دوم، (گفتار مفضّل بن عمر در رابطه با خروج حضرت {{ع}}).</ref>.  
*"سفط" در لغت به‌معنای جامه‌دان است که به شکل جوال یا مانند کدوی خشک میان‌تهی باشد<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج ۸، ص ۱۲۰۵۲.</ref>. در حدیث طولانی مفضّل است که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: ترکه جمیع پیامبران در آن است؛ حتی عصای [[آدم]] {{ع}}، آلت نجّاری نوح {{ع}}، و ترکه هود و صالح {{عم}} و مجموعه ابراهیم {{ع}} و صاع یوسف {{ع}}، مکیال [[شعیب]] {{ع}} و آینه او، عصای [[موسی]] {{ع}} و تابوتی که در اوست، بقیه آن‌چه ماند از [[آل موسی]] و [[آل هارون]] که [[ملائکه]] برمی‌دارند، و زره [[داوود]] {{ع}}، عصای [[رسول خدا]] {{صل}}، انگشتر [[سلیمان]] {{ع}} و تاج او، رحل [[عیسی]] {{ع}} و میراث جمیع پیغمبران و مرسلان {{عم}}<ref>نجم الثاقب، باب دوم، (گفتار مفضّل بن عمر در رابطه با خروج حضرت {{ع}}).</ref>.  
*علاوه بر این‌ها، عصا، انگشتر، برد، زره، عمامه، اسب، ناقه، استر، الاغ و شترسواری [[رسول خدا]] {{صل}} و مصحف [[امیر المؤمنین]] {{ع}} هم در این سفط‍‌ قرار دارد<ref>همان.</ref>. وقتی حسنی به آن حضرت می‌گوید: "اگر تو مهدی آل محمّدی، پس کجاست عصای جدّ تو [[رسول خدا]] {{صل}} و انگشتر او و بُرد او و..." حضرت، "سفط‍‌" را حاضر می‌کند که همه آن‌چه او خواسته در آن است<ref>همان.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۰۴.</ref>.
* علاوه بر این‌ها، عصا، انگشتر، برد، زره، عمامه، اسب، ناقه، استر، الاغ و شترسواری [[رسول خدا]] {{صل}} و مصحف [[امیر المؤمنین]] {{ع}} هم در این سفط‍‌ قرار دارد<ref>همان.</ref>. وقتی حسنی به آن حضرت می‌گوید: "اگر تو مهدی آل محمّدی، پس کجاست عصای جدّ تو [[رسول خدا]] {{صل}} و انگشتر او و بُرد او و..." حضرت، "سفط‍‌" را حاضر می‌کند که همه آن‌چه او خواسته در آن است<ref>همان.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۰۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۳

مقدمه

  • "سفط" در لغت به‌معنای جامه‌دان است که به شکل جوال یا مانند کدوی خشک میان‌تهی باشد[۱]. در حدیث طولانی مفضّل است که امام صادق (ع) فرمود: ترکه جمیع پیامبران در آن است؛ حتی عصای آدم (ع)، آلت نجّاری نوح (ع)، و ترکه هود و صالح (ع) و مجموعه ابراهیم (ع) و صاع یوسف (ع)، مکیال شعیب (ع) و آینه او، عصای موسی (ع) و تابوتی که در اوست، بقیه آن‌چه ماند از آل موسی و آل هارون که ملائکه برمی‌دارند، و زره داوود (ع)، عصای رسول خدا (ص)، انگشتر سلیمان (ع) و تاج او، رحل عیسی (ع) و میراث جمیع پیغمبران و مرسلان (ع)[۲].
  • علاوه بر این‌ها، عصا، انگشتر، برد، زره، عمامه، اسب، ناقه، استر، الاغ و شترسواری رسول خدا (ص) و مصحف امیر المؤمنین (ع) هم در این سفط‍‌ قرار دارد[۳]. وقتی حسنی به آن حضرت می‌گوید: "اگر تو مهدی آل محمّدی، پس کجاست عصای جدّ تو رسول خدا (ص) و انگشتر او و بُرد او و..." حضرت، "سفط‍‌" را حاضر می‌کند که همه آن‌چه او خواسته در آن است[۴].[۵].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا، ج ۸، ص ۱۲۰۵۲.
  2. نجم الثاقب، باب دوم، (گفتار مفضّل بن عمر در رابطه با خروج حضرت (ع)).
  3. همان.
  4. همان.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۰۴.