سلق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سلق در قرآن]] - [[سلق در حدیث]] - [[سلق در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = سلق (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سلق در قرآن]] - [[سلق در حدیث]] - [[سلق در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سلق (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
زبان‌ درازی کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۳.</ref>، [[قدرت]] بیان و شدت [[کلامی]] که موجب [[خضوع]] و [[سکوت]] [[مردم]] شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۸۲.</ref>. اصل آن به معنای بلندی و شدت صوت<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۵۹.</ref>، پیشروی قهری (به دست یا زبان)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۲۰.</ref>، [[خاضع]] کردن به [[زور]] و شدت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۸۲.</ref>.  
زبان‌ درازی کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۳.</ref>، [[قدرت]] بیان و شدت [[کلامی]] که موجب [[خضوع]] و [[سکوت]] [[مردم]] شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۸۲.</ref>. اصل آن به معنای بلندی و شدت صوت<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۵۹.</ref>، پیشروی قهری (به دست یا زبان)<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۲۰.</ref>، [[خاضع]] کردن به [[زور]] و شدت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۸۲.</ref>.  


خط ۱۲: خط ۸:
این [[آیه شریفه]] حال [[منافقان]] را بعد از رفع [[تهدید]] یا [[پیروزی]] [[مسلمانان]] توصیف می‌کند که بعد از برطرف‌ شدن [[ناامنی]] و [[هراس]] از [[تجاوز]] نظامی [[دشمن]]، شروع به [[بدزبانی]] و طعنه‌ زدن با زبان تند می‌کنند که [[خداوند]] علت آن را [[بخل]] و [[حسد]] آنها به [[سُرور]] و [[پیروزی]] [[مسلمانان]] بیان می‌کند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۲۸۹.</ref>. از [[ناهنجاری‌ها]] و امور نکوهیده در [[فرهنگ]] [[قرآنی]]، [[بدزبانی]] و تند زبانی است که در واقع [[ظهور]] و بروز [[کینه]] درونی و [[بخل]] و [[حسد]] به دیگران است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۵-۳۴۶.</ref>
این [[آیه شریفه]] حال [[منافقان]] را بعد از رفع [[تهدید]] یا [[پیروزی]] [[مسلمانان]] توصیف می‌کند که بعد از برطرف‌ شدن [[ناامنی]] و [[هراس]] از [[تجاوز]] نظامی [[دشمن]]، شروع به [[بدزبانی]] و طعنه‌ زدن با زبان تند می‌کنند که [[خداوند]] علت آن را [[بخل]] و [[حسد]] آنها به [[سُرور]] و [[پیروزی]] [[مسلمانان]] بیان می‌کند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۲۸۹.</ref>. از [[ناهنجاری‌ها]] و امور نکوهیده در [[فرهنگ]] [[قرآنی]]، [[بدزبانی]] و تند زبانی است که در واقع [[ظهور]] و بروز [[کینه]] درونی و [[بخل]] و [[حسد]] به دیگران است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۴۵-۳۴۶.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:سلق]]
[[رده:سلق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۴

مقدمه

زبان‌ درازی کردن[۱]، قدرت بیان و شدت کلامی که موجب خضوع و سکوت مردم شود[۲]. اصل آن به معنای بلندی و شدت صوت[۳]، پیشروی قهری (به دست یا زبان)[۴]، خاضع کردن به زور و شدت[۵].

﴿فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ[۶].

این آیه شریفه حال منافقان را بعد از رفع تهدید یا پیروزی مسلمانان توصیف می‌کند که بعد از برطرف‌ شدن ناامنی و هراس از تجاوز نظامی دشمن، شروع به بدزبانی و طعنه‌ زدن با زبان تند می‌کنند که خداوند علت آن را بخل و حسد آنها به سُرور و پیروزی مسلمانان بیان می‌کند [۷]. از ناهنجاری‌ها و امور نکوهیده در فرهنگ قرآنی، بدزبانی و تند زبانی است که در واقع ظهور و بروز کینه درونی و بخل و حسد به دیگران است.[۸]

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۳.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۸۲.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۵۹.
  4. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۲۰.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۸۲.
  6. «در حالی که به شما تنگ‌چشمی می‌ورزند آنگاه، چون بیم (جنگ) در رسد آنان را می‌بینی که در تو می‌نگرند چون کسانی که در بیهوشی جان می‌کنند، چشم‌هاشان (در چشمخانه) می‌چرخد و چون آن بیم از میان برود با زبان‌هایی تیز و تند به شما زخم زبان می‌زنند در حالی که» سوره احزاب، آیه ۱۹.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۲۸۹.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۴۵-۳۴۶.