سیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سیر در قرآن]] - [[سیر در حدیث]] - [[سیر در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = سیر (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سیر در قرآن]] - [[سیر در حدیث]] - [[سیر در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[سیر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
سیر و سفر کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>، گشت ‌و گذار روی [[زمین]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.</ref>. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان ‌داشتن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.</ref> و حرکت و رفتن ظاهری و مادی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.</ref>. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است.
سیر و سفر کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>، گشت ‌و گذار روی [[زمین]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.</ref>. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان ‌داشتن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.</ref> و حرکت و رفتن ظاهری و مادی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.</ref>. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است.


خط ۱۵: خط ۱۲:
[[امر خداوند]] به سیر و سفر در روی [[زمین]] و بازدید از آثار باقیمانده از [[تمدن]] امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و [[استوار]]، برای [[عبرت‌آموزی]] و توجّه به فناپذیری [[سلطه]] و [[قدرت]] و سایر مظاهر [[دنیوی]] است؛ همچنین [[سنت الهی]] در [[هلاکت]] و نابودی امت‌هایی است که [[تکذیب]] [[رسولان الهی]] کردند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.</ref>. این رویکرد [[قرآنی]] به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این [[صنعت]]، به آن جهتی [[معنوی]] و [[الهی]] بخشیده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۵-۳۵۶.</ref>
[[امر خداوند]] به سیر و سفر در روی [[زمین]] و بازدید از آثار باقیمانده از [[تمدن]] امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و [[استوار]]، برای [[عبرت‌آموزی]] و توجّه به فناپذیری [[سلطه]] و [[قدرت]] و سایر مظاهر [[دنیوی]] است؛ همچنین [[سنت الهی]] در [[هلاکت]] و نابودی امت‌هایی است که [[تکذیب]] [[رسولان الهی]] کردند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.</ref>. این رویکرد [[قرآنی]] به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این [[صنعت]]، به آن جهتی [[معنوی]] و [[الهی]] بخشیده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۵-۳۵۶.</ref>


==[[سیر الی الله]]==
== [[سیر الی الله]] ==
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۱

مقدمه

سیر و سفر کردن[۱]، گشت ‌و گذار روی زمین[۲]. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان ‌داشتن[۳] و حرکت و رفتن ظاهری و مادی[۴]. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است.

أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ[۵].

در قرآن کریم به سیر و سفر در مواضع مختلف سفارش شده است: أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَاقٍ[۶].

در آیات دیگری از قرآن نیز به سیر و سفر در زمین اشاره شده و در برخی از آنها برخی احکام سفر تبیین و تشریح شده است[۷].

امر خداوند به سیر و سفر در روی زمین و بازدید از آثار باقیمانده از تمدن امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و استوار، برای عبرت‌آموزی و توجّه به فناپذیری سلطه و قدرت و سایر مظاهر دنیوی است؛ همچنین سنت الهی در هلاکت و نابودی امت‌هایی است که تکذیب رسولان الهی کردند [۸]. این رویکرد قرآنی به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این صنعت، به آن جهتی معنوی و الهی بخشیده است.[۹]

سیر الی الله

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.
  5. «و آیا در زمین گردش نکرده‌اند تا بنگرند که سرانجام پیشینیان آنان چگونه بوده است؟» سوره غافر، آیه ۲۱.
  6. «و آیا در زمین گردش نکرده‌اند تا بنگرند که سرانجام پیشینیان آنان چگونه بوده است؟ آنها از ایشان در زمین توانمندتر و پراثرتر بودند و خداوند برای گناهانشان آنان را فرو گرفت و ایشان را در برابر خداوند نگهدارنده‌ای نبود» سوره غافر، آیه ۲۱.
  7. محسن معینی، «سیر و سفر»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۸۱.
  8. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۵۵-۳۵۶.