شاخصهای دینداری: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*دینداری در دوران غیبت، نیازمند بینشی است که انسان دیندار در پرتو آن بتواند در برابر تحریفها و تردیدها، رویکرد دینی خود را حفظ کند. اما شاخصهای دینداری که در [[روایات]] اسلامی بر آن تأکید شده است عبارتند از: | * دینداری در دوران غیبت، نیازمند بینشی است که انسان دیندار در پرتو آن بتواند در برابر تحریفها و تردیدها، رویکرد دینی خود را حفظ کند. اما شاخصهای دینداری که در [[روایات]] اسلامی بر آن تأکید شده است عبارتند از: | ||
#'''[[انتظار فرج]]''': [[پیامبر]] {{صل}} میفرماید: "انتظار فرج داشتن، برترین عمل امّت من است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۸.</ref>. | # '''[[انتظار فرج]]''': [[پیامبر]] {{صل}} میفرماید: "انتظار فرج داشتن، برترین عمل امّت من است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۸.</ref>. | ||
#'''نگهداشت ایمان دینی''': [[حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: "به سبب [[غیبت]] مهدی {{ع}}، سردرگمی به وجود میآید که گروهی گمراه میشوند و گروهی دیگر بر هدایت میمانند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱۸.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۴.</ref>. | # '''نگهداشت ایمان دینی''': [[حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: "به سبب [[غیبت]] مهدی {{ع}}، سردرگمی به وجود میآید که گروهی گمراه میشوند و گروهی دیگر بر هدایت میمانند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱۸.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۴.</ref>. | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۴
مقدمه
- دینداری در دوران غیبت، نیازمند بینشی است که انسان دیندار در پرتو آن بتواند در برابر تحریفها و تردیدها، رویکرد دینی خود را حفظ کند. اما شاخصهای دینداری که در روایات اسلامی بر آن تأکید شده است عبارتند از:
- انتظار فرج: پیامبر (ص) میفرماید: "انتظار فرج داشتن، برترین عمل امّت من است"[۱].
- نگهداشت ایمان دینی: حضرت علی (ع) میفرماید: "به سبب غیبت مهدی (ع)، سردرگمی به وجود میآید که گروهی گمراه میشوند و گروهی دیگر بر هدایت میمانند"[۲][۳].
پرسشهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱۸.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۲۴.