صیصه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
قلعه، [[برج]] و بارو<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۵۲؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۱.</ref>، هر محلی که محافظت و [[دفاع]] از [[دشمن]] را امکان‌پذیر سازد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۱۳.</ref> (استحکامات).
قلعه، [[برج]] و بارو<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۵۲؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۱.</ref>، هر محلی که محافظت و [[دفاع]] از [[دشمن]] را امکان‌پذیر سازد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۱۳.</ref> (استحکامات).


{{متن قرآن|وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ}}<ref>«و کسانی از اهل کتاب را که پشتیبان ایشان بودند از دژهای آنان فرود آورد و در دل‌هاشان هراس افکند، (چنانکه) دسته‌ای را می‌کشتید و دسته‌ای (دیگر) را اسیر می‌گرفتید» سوره احزاب، آیه ۲۶.</ref>.
{{متن قرآن|وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ}}<ref>«و کسانی از اهل کتاب را که پشتیبان ایشان بودند از دژهای آنان فرود آورد و در دل‌هاشان هراس افکند، (چنانکه) دسته‌ای را می‌کشتید و دسته‌ای (دیگر) را اسیر می‌گرفتید» سوره احزاب، آیه ۲۶.</ref>.


در [[قرآن کریم]] با اصطلاحات مختلفی به تجهیزات و استحکامات نظامی اشاره شده است، {{متن قرآن|حُصُونُ}}، {{متن قرآن|بُرُوجٍ}} و... در عصر [[تنزیل]] که غالب [[اعراب]] در جزیرةالعرب در صحرا و زیر چادرها می‌زیستند، وجود قلعه‌های مستحکم و [[برج]] و بارو نشانه [[اقتدار]] نظامی و [[دفاعی]] ساکنان آن به شمار می‌رفت. در [[صدر اسلام]] قلاع نظامی و [[برج]] و باروها در جزیرةالعرب عمدتاً به [[اهل کتاب]]، به‌ویژه [[یهودیان]] تعلق داشت.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۶.</ref>
در [[قرآن کریم]] با اصطلاحات مختلفی به تجهیزات و استحکامات نظامی اشاره شده است، {{متن قرآن|حُصُونُ}}، {{متن قرآن|بُرُوجٍ}} و... در عصر [[تنزیل]] که غالب [[اعراب]] در جزیرةالعرب در صحرا و زیر چادرها می‌زیستند، وجود قلعه‌های مستحکم و [[برج]] و بارو نشانه [[اقتدار]] نظامی و [[دفاعی]] ساکنان آن به شمار می‌رفت. در [[صدر اسلام]] قلاع نظامی و [[برج]] و باروها در جزیرةالعرب عمدتاً به [[اهل کتاب]]، به‌ویژه [[یهودیان]] تعلق داشت.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۶.</ref>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۸

مقدمه

قلعه، برج و بارو[۱]، هر محلی که محافظت و دفاع از دشمن را امکان‌پذیر سازد[۲] (استحکامات).

﴿وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ[۳].

در قرآن کریم با اصطلاحات مختلفی به تجهیزات و استحکامات نظامی اشاره شده است، ﴿حُصُونُ، ﴿بُرُوجٍ و... در عصر تنزیل که غالب اعراب در جزیرةالعرب در صحرا و زیر چادرها می‌زیستند، وجود قلعه‌های مستحکم و برج و بارو نشانه اقتدار نظامی و دفاعی ساکنان آن به شمار می‌رفت. در صدر اسلام قلاع نظامی و برج و باروها در جزیرةالعرب عمدتاً به اهل کتاب، به‌ویژه یهودیان تعلق داشت.[۴]

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۷، ص۵۲؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۱.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۳۱۳.
  3. «و کسانی از اهل کتاب را که پشتیبان ایشان بودند از دژهای آنان فرود آورد و در دل‌هاشان هراس افکند، (چنانکه) دسته‌ای را می‌کشتید و دسته‌ای (دیگر) را اسیر می‌گرفتید» سوره احزاب، آیه ۲۶.
  4. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۹۶.