طواف در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۲

مقدمه

طواف از طوف، به معنای دور زدن پیرامون چیزی یا حرکت و رفت و آمد بین دو چیز است. خدای متعال به دور زدن پیرامون بیت عتیق فرمان داده است: وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ^[۱]. هم‌چنین قرآن مجید از سعی بین صفا و مروه در مسجدالحرام با همین واژه یاد کرده است^[۲]. گاه به شیطان یا وسوسه‌های او که به دور قلب انسان می‌گردد تا نفوذ کنند^[۳] و یا به بلا و مصیبتی که انسان را فرا می‌گیرد^[۴]، “طائف” گفته می‌شود.

امام سجاد (ع) در صحیفه از فرشتگان طواف‌کنندگان بیت معمور یاد کرده و بر آنها درود فرستاده است: «وَ الطَّائِفِينَ‏ بِالْبَيْتِ‏ الْمَعْمُورِ»^[۵]؛ و (درود بفرست بر) آن فرشتگانی که بر گرد بیت‌المعمور طواف می‌کنند. از امام علی (ع) روایت است که در هر روز هفتاد هزار فرشته وارد بیت معمور - که محاذی کعبه در آسمان است - وارد می‌شوند و چون برمی‌گردند دیگر تا ابد آنجا را زیارت نمی‌کنند. (فرصت به آنها نمی‌رسد). هم‌چنین امام سجاد (ع) از جویندگان استغفار الهی به طواف‌کنندگان تعبیر فرموده است^[۶]. گویی آنان دائماً گرداگرد رحمت و مغفرت الهی در جست‌وجو و طلبند.^[۷].^[۸]

منابع

شیرزاد، امیر، مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه

پانویس

↑ «و خانه دیرین (کعبه) را طواف کنند» سوره حج، آیه ۲۹.
↑ إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.
↑ إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.
↑ فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ «آنگاه، بلایی از سوی پروردگارت بدان رسید و آنان در خواب بودند» سوره قلم، آیه ۱۹.
↑ دعای ۳.
↑ نیایش دوازدهم.
↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.
↑ شیرزاد، امیر، مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۲۲.

[1] «و خانه دیرین (کعبه) را طواف کنند» سوره حج، آیه ۲۹.

[2] إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.

[3] إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.

[4] فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ «آنگاه، بلایی از سوی پروردگارت بدان رسید و آنان در خواب بودند» سوره قلم، آیه ۱۹.

[5] دعای ۳.

[6] نیایش دوازدهم.

[7] صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.

[8] شیرزاد، امیر، مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۲۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 [[طواف]] از طوف، به معنای دور زدن پیرامون چیزی یا حرکت و رفت و آمد بین دو چیز است. [[خدای متعال]] به دور زدن پیرامون [[بیت]] [[عتیق]] [[فرمان]] داده است: {{متن قرآن|وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ}}<ref>«و خانه دیرین (کعبه) را طواف کنند» سوره حج، آیه ۲۹.</ref>.
 هم‌چنین [[قرآن مجید]] از [[سعی]] بین [[صفا و مروه]] در [[مسجدالحرام]] با همین واژه یاد کرده است<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ}} «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref>.
 گاه به [[شیطان]] یا وسوسه‌های او که به دور [[قلب]] [[انسان]] می‌گردد تا [[نفوذ]] کنند<ref>{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ}} «بی‌گمان پرهیزگاران چون دمدمه‌ای از شیطان به ایشان رسد (از خداوند) یاد می‌کنند و ناگاه دیده‌ور می‌شوند» سوره اعراف، آیه ۲۰۱.</ref> و یا به [[بلا]] و مصیبتی که انسان را فرا می‌گیرد<ref>{{متن قرآن|فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِنْ رَبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ}} «آنگاه، بلایی از سوی پروردگارت بدان رسید و آنان در خواب بودند» سوره قلم، آیه ۱۹.</ref>، “طائف” گفته می‌شود.
-[[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] از [[فرشتگان]] طواف‌کنندگان بیت معمور یاد کرده و بر آنها [[درود]] فرستاده است: {{متن حدیث|وَ الطَّائِفِينَ‏ بِالْبَيْتِ‏ الْمَعْمُورِ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ و (درود بفرست بر) آن فرشتگانی که بر گرد بیت‌المعمور طواف می‌کنند. از [[امام علی]]{{ع}} [[روایت]] است که در هر [[روز]] هفتاد هزار [[فرشته]] وارد بیت معمور - که محاذی [[کعبه]] در [[آسمان]] است - وارد می‌شوند و چون برمی‌گردند دیگر تا ابد آنجا را [[زیارت]] نمی‌کنند. ([[فرصت]] به آنها نمی‌رسد).
+[[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] از [[فرشتگان]] طواف‌کنندگان بیت معمور یاد کرده و بر آنها [[درود]] فرستاده است: {{متن حدیث|وَ الطَّائِفِينَ‏ بِالْبَيْتِ‏ الْمَعْمُورِ}}<ref>دعای ۳.</ref>؛ و (درود بفرست بر) آن فرشتگانی که بر گرد بیت‌المعمور طواف می‌کنند. از [[امام علی]] {{ع}} [[روایت]] است که در هر [[روز]] هفتاد هزار [[فرشته]] وارد بیت معمور - که محاذی [[کعبه]] در [[آسمان]] است - وارد می‌شوند و چون برمی‌گردند دیگر تا ابد آنجا را [[زیارت]] نمی‌کنند. ([[فرصت]] به آنها نمی‌رسد).
-هم‌چنین امام سجاد{{ع}} از جویندگان [[استغفار]] [[الهی]] به طواف‌کنندگان تعبیر فرموده است<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. گویی آنان دائماً گرداگرد [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] در جست‌وجو و طلبند.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۲۲.</ref>
+هم‌چنین امام سجاد {{ع}} از جویندگان [[استغفار]] [[الهی]] به طواف‌کنندگان تعبیر فرموده است<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. گویی آنان دائماً گرداگرد [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] در جست‌وجو و طلبند.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم: المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمد حسین طباطبایی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۲.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «طواف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۲۲.</ref>
 == منابع ==