عثو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عثو در قرآن]] - [[عثو در حدیث]] - [[عثو در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = عثو (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
بدترین اِفساد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۹.</ref>، مفسده‌جویی، [[سرکشی]]، [[فتنه]] و [[فساد]] کردن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۹.</ref>. اصل آن "عثی" یا "عیث" به معنای سرعت در فساد<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، امتداد در [[خروج]] از [[اعتدال]]. | بدترین اِفساد<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۹.</ref>، مفسده‌جویی، [[سرکشی]]، [[فتنه]] و [[فساد]] کردن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۹.</ref>. اصل آن "عثی" یا "عیث" به معنای سرعت در فساد<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، امتداد در [[خروج]] از [[اعتدال]]. | ||
| خط ۱۱: | خط ۸: | ||
[[جامعه انسانی]] جامعه‌ای ارتباطی و متصل به هم است که [[انسان‌ها]] با [[تعاون]] با یکدیگر، هر یک از دیگری فایده می‌برد و به او فایده می‌رساند؛ امّا فساد وقتی در [[جامعه]] شایع شود، [[اعتماد]] و تعاون از میان انسان‌ها رخت بر می‌بندد و جامعه‌ای بر اساس [[مکر]] و [[مفسده]] جویی پی‌ریزی می‌گردد و [[ارتباطات]] صحیح در جامعه از بین می‌رود. این بالاترین [[فساد اجتماعی]] است که جامعه را تا مرز نابودی پیش می‌برد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۳۶۲-۳۶۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۹-۴۱۰.</ref> | [[جامعه انسانی]] جامعه‌ای ارتباطی و متصل به هم است که [[انسان‌ها]] با [[تعاون]] با یکدیگر، هر یک از دیگری فایده می‌برد و به او فایده می‌رساند؛ امّا فساد وقتی در [[جامعه]] شایع شود، [[اعتماد]] و تعاون از میان انسان‌ها رخت بر می‌بندد و جامعه‌ای بر اساس [[مکر]] و [[مفسده]] جویی پی‌ریزی می‌گردد و [[ارتباطات]] صحیح در جامعه از بین می‌رود. این بالاترین [[فساد اجتماعی]] است که جامعه را تا مرز نابودی پیش می‌برد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۳۶۲-۳۶۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۰۹-۴۱۰.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷
عثو از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عثو در قرآن - عثو در حدیث - عثو در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
بدترین اِفساد[۱]، مفسده‌جویی، سرکشی، فتنه و فساد کردن [۲]. اصل آن "عثی" یا "عیث" به معنای سرعت در فساد[۳]، امتداد در خروج از اعتدال.
﴿وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ﴾[۴].
جامعه انسانی جامعه‌ای ارتباطی و متصل به هم است که انسان‌ها با تعاون با یکدیگر، هر یک از دیگری فایده می‌برد و به او فایده می‌رساند؛ امّا فساد وقتی در جامعه شایع شود، اعتماد و تعاون از میان انسان‌ها رخت بر می‌بندد و جامعه‌ای بر اساس مکر و مفسده جویی پی‌ریزی می‌گردد و ارتباطات صحیح در جامعه از بین می‌رود. این بالاترین فساد اجتماعی است که جامعه را تا مرز نابودی پیش می‌برد[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۹.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۱۹۰.
- ↑ «و ای قوم من! پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید و چیزهای مردم را به آنان کم ندهید و در زمین تبهکارانه آشوب نورزید» سوره هود، آیه ۸۵.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۳۶۲-۳۶۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۰۹-۴۱۰.