عول در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط = عول
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = [[عول]]
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عول]]''' است. "'''[[عول]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط = [[عول در قرآن]] - [[عول در حدیث]] - [[عول در فقه سیاسی]]  
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = عول (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عول در قرآن]] | [[عول در حدیث]] | [[عول در فقه سیاسی]] </div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[عول (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
ترکِ [[انصاف]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۹۷.</ref> و [[ستم]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۹.</ref>. اصل آن به معنای [[گرایش]] در [[حکم]] کردن به [[جور]] و [[بی‌عدالتی]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۲۴۸.</ref>.  
ترکِ [[انصاف]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۹۷.</ref> و [[ستم]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۹.</ref>. اصل آن به معنای [[گرایش]] در [[حکم]] کردن به [[جور]] و [[بی‌عدالتی]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۲۴۸.</ref>.  


خط ۱۶: خط ۱۳:
[[تجاوز]] از حدّ [[اعتدال]] در هر امری را "عول" گویند که در آن مفهوم "[[استیلاء]] در [[استعلا]]" وجود دارد که این مفهوم در [[کفالت]] مصداق پیدا می‌کند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۲۶۴.</ref>؛ اگر کسی در کفالت اعتدال را بر هم زند و ستم ورزد، مورد [[نهی الهی]] واقع می‌شود.
[[تجاوز]] از حدّ [[اعتدال]] در هر امری را "عول" گویند که در آن مفهوم "[[استیلاء]] در [[استعلا]]" وجود دارد که این مفهوم در [[کفالت]] مصداق پیدا می‌کند<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۲۶۴.</ref>؛ اگر کسی در کفالت اعتدال را بر هم زند و ستم ورزد، مورد [[نهی الهی]] واقع می‌شود.


در [[جامعه قرآنی]] "[[ستم و جور]] کردن" حتی در [[حق خانواده]] و [[همسر]] [[نکوهیده]] و [[مذموم]] است. در [[تعدد زوجات]]، در صورتی که احتمال رعایت [[عدالت]] میان [[همسران]] نباشد، [[امر]] به [[تک‌همسری]] شده است تا مرد دچار ستم، جور و [[بی‌انصافی]] نگردد: {{متن قرآن|فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلَّا تَعُولُوا}}<ref>«و اگر می‌هراسید که در مورد یتیمان دادگری نکنید (با آنان ازدواج نکنید و) از زنانی که می‌پسندید، دو دو، و سه سه، و چهار چهار همسر گیرید و اگر بیم دارید که داد نورزید یک زن را و یا کنیز خود را (به همسری گزینید)؛ این کار به آنکه ستم نورزید نزدیک‌تر است» سوره نساء، آیه ۳.</ref>.
در [[جامعه قرآنی]] "[[ستم و جور]] کردن" حتی در [[حق خانواده]] و [[همسر]] [[نکوهیده]] و [[مذموم]] است. در [[تعدد زوجات]]، در صورتی که احتمال رعایت [[عدالت]] میان [[همسران]] نباشد، [[امر]] به [[تک‌همسری]] شده است تا مرد دچار ستم، جور و [[بی‌انصافی]] نگردد: {{متن قرآن|فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلَّا تَعُولُوا}}<ref>«و اگر می‌هراسید که در مورد یتیمان دادگری نکنید (با آنان ازدواج نکنید و) از زنانی که می‌پسندید، دو دو، و سه سه، و چهار چهار همسر گیرید و اگر بیم دارید که داد نورزید یک زن را و یا کنیز خود را (به همسری گزینید)؛ این کار به آنکه ستم نورزید نزدیک‌تر است» سوره نساء، آیه ۳.</ref>.


اساس [[تشریع اسلامی]] در [[احکام ازدواج]] - بنا بر آنچه از این [[آیه شریفه]] برداشت می‌شود - بر [[عدل]]، [[قسط]] و [[نفی جور]] و [[اجحاف]] در [[حقوق زنان]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۱۶۹.</ref>. همین آیه شریفه که در واقع بیان [[حکمت]] در تعدد و تک‌همسری در [[اسلام]] است، پاسخ [[تبلیغات]] [[غرب]] بر ضد تعدد زوجات در [[احکام اسلامی]] و [[نقض]] حقوق زنان در [[جامعه اسلامی]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۲۸-۴۲۹.</ref>
اساس [[تشریع اسلامی]] در [[احکام ازدواج]] - بنا بر آنچه از این [[آیه شریفه]] برداشت می‌شود - بر [[عدل]]، [[قسط]] و [[نفی جور]] و [[اجحاف]] در [[حقوق زنان]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۱۶۹.</ref>. همین آیه شریفه که در واقع بیان [[حکمت]] در تعدد و تک‌همسری در [[اسلام]] است، پاسخ [[تبلیغات]] [[غرب]] بر ضد تعدد زوجات در [[احکام اسلامی]] و [[نقض]] حقوق زنان در [[جامعه اسلامی]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۲۸-۴۲۹.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:عول]]
[[رده:عول]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۵

مقدمه

ترکِ انصاف[۱] و ستم کردن[۲]. اصل آن به معنای گرایش در حکم کردن به جور و بی‌عدالتی[۳].

﴿ذَلِكَ أَدْنَى أَلَّا تَعُولُوا[۴].

تجاوز از حدّ اعتدال در هر امری را "عول" گویند که در آن مفهوم "استیلاء در استعلا" وجود دارد که این مفهوم در کفالت مصداق پیدا می‌کند[۵]؛ اگر کسی در کفالت اعتدال را بر هم زند و ستم ورزد، مورد نهی الهی واقع می‌شود.

در جامعه قرآنی "ستم و جور کردن" حتی در حق خانواده و همسر نکوهیده و مذموم است. در تعدد زوجات، در صورتی که احتمال رعایت عدالت میان همسران نباشد، امر به تک‌همسری شده است تا مرد دچار ستم، جور و بی‌انصافی نگردد: ﴿فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلَّا تَعُولُوا[۶].

اساس تشریع اسلامی در احکام ازدواج - بنا بر آنچه از این آیه شریفه برداشت می‌شود - بر عدل، قسط و نفی جور و اجحاف در حقوق زنان است[۷]. همین آیه شریفه که در واقع بیان حکمت در تعدد و تک‌همسری در اسلام است، پاسخ تبلیغات غرب بر ضد تعدد زوجات در احکام اسلامی و نقض حقوق زنان در جامعه اسلامی است.[۸]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۹۷.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۹.
  3. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۲۴۸.
  4. «این کار به آنکه ستم نورزید نزدیک‌تر است» سوره نساء، آیه ۳.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۲۶۴.
  6. «و اگر می‌هراسید که در مورد یتیمان دادگری نکنید (با آنان ازدواج نکنید و) از زنانی که می‌پسندید، دو دو، و سه سه، و چهار چهار همسر گیرید و اگر بیم دارید که داد نورزید یک زن را و یا کنیز خود را (به همسری گزینید)؛ این کار به آنکه ستم نورزید نزدیک‌تر است» سوره نساء، آیه ۳.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۱۶۹.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۲۸-۴۲۹.