نامۀ ۴۰ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
== مقدمه ==
 
* گزارشی به [[امام]] می‌ررسد که یکی از [[کارگزاران]] او برخلاف [[سیره]] [[امام]] در [[بیت المال]] [[مسلمانان]] درازدستی کرده است. [[امام]] {{ع}} این مسئله را در صورت صحت، مایه [[خشم خداوند]] و [[نافرمانی]] [[امام عصر]] برمی‌شمرد و [[دستور]] می‌دهد حساب خویش را برای او بفرستد. بیشتر مورخان، برمبنای محتوای [[نامه]]، مخاطب [[امام]] را [[ابن عباس]]، پسر عموی [[امام]]، می‌دانند. اما [[سیدرضی]] در این مورد [[سکوت]] کرده و [[نامه]] را به یکی از [[کارگزاران]] گزارش کرده است. نیز [[ابن ابی الحدید]] که تاریخ‌دانی مبرز و متبحر است، در این موضوع متوقف مانده و تأیید یا ردی بر آن ثبت نکرده است. بنا بر قرینه‌های تاریخی این [[نامه]] مربوط به سال ۴۰ ق است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 785.</ref>.
==مقدمه==
== فرازی از [[نامه]] ==
*گزارشی به [[امام]] می‌ررسد که یکی از [[کارگزاران]] او برخلاف [[سیره]] [[امام]] در [[بیت المال]] [[مسلمانان]] درازدستی کرده است. [[امام]] {{ع}} این مسئله را در صورت صحت، مایه [[خشم خداوند]] و [[نافرمانی]] [[امام عصر]] برمی‌شمرد و [[دستور]] می‌دهد حساب خویش را برای او بفرستد. بیشتر مورخان، برمبنای محتوای [[نامه]]، مخاطب [[امام]] را [[ابن عباس]]، پسر عموی [[امام]]، می‌دانند. اما [[سیدرضی]] در این مورد [[سکوت]] کرده و [[نامه]] را به یکی از [[کارگزاران]] گزارش کرده است. نیز [[ابن ابی الحدید]] که تاریخ‌دانی مبرز و متبحر است، در این موضوع متوقف مانده و تأیید یا ردی بر آن ثبت نکرده است. بنا بر قرینه‌های تاریخی این [[نامه]] مربوط به سال ۴۰ ق است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 785.</ref>.
* از تو به من خبری رسیده است. اگر چنان کرده باشی، [[پروردگار]] خود را به [[خشم]] آورده باشی و [[امام]] خویش را [[نافرمانی]] کرده و [[امانت]] خود را از دست داده. به من خبر داده‌اند تو کشت [[زمین]] را برداشته و آنچه پایت بدان رسیده برای خود نگاه داشته‌ای و آنچه در دستت بوده، خورده‌ای. حساب خود را به من باز پس بده و بدان که حساب [[خدا]] بزرگ‌تر از حساب [[مردمان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 786.</ref>.
==فرازی از [[نامه]]==
*از تو به من خبری رسیده است. اگر چنان کرده باشی، [[پروردگار]] خود را به [[خشم]] آورده باشی و [[امام]] خویش را [[نافرمانی]] کرده و [[امانت]] خود را از دست داده. به من خبر داده‌اند تو کشت [[زمین]] را برداشته و آنچه پایت بدان رسیده برای خود نگاه داشته‌ای و آنچه در دستت بوده، خورده‌ای. حساب خود را به من باز پس بده و بدان که حساب [[خدا]] بزرگ‌تر از حساب [[مردمان]] است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 786.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶

مقدمه

فرازی از نامه

  • از تو به من خبری رسیده است. اگر چنان کرده باشی، پروردگار خود را به خشم آورده باشی و امام خویش را نافرمانی کرده و امانت خود را از دست داده. به من خبر داده‌اند تو کشت زمین را برداشته و آنچه پایت بدان رسیده برای خود نگاه داشته‌ای و آنچه در دستت بوده، خورده‌ای. حساب خود را به من باز پس بده و بدان که حساب خدا بزرگ‌تر از حساب مردمان است[۲].

منابع

پانویس