عمر (سن): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹

مقدمه

منظور این است که پیامبر اسلام مانند همه انسان‌ها دارای عمری و حیاتی معین بوده و قرآن با صراحت موضوع مرگ آن حضرت را مطرح کرده، تا کسانی از روی غلو نخواهند داعیه عروج و بازگشت را مطرح کنند و آن‌چه در ادیان گذشته تجربه شده و در برخی عقاید و ادیان قائل به حیات و بازگشت شده، مطرح کنند؛ حتی بارها از قانون کلی چشیدن مرگ سخن گفته که معلوم شود که این سنت خدا برای انسان‌ها و از آن جمله پیامبران است: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ﴾^[۱] و از سویی اهمیت این بیان برای مردم است که بدانند که وقتی پیامبران مقربان درگاه الهی مرگ را میچشند، دیگران سرجای خود دارد.

﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ﴾^[۲].
﴿إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ﴾^[۳].

نکات

در دو آیه فوق این موضوعات مطرح گردیده است:

این که تأکید می‌کند محمد، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ﴾ و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از عقیده خود بر می‌گردید ﴿أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ﴾ و هر کس از عقیده خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به خدا نمی‌رساند ﴿وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا﴾ و به زودی خداوند سپاسگزاران را پاداش می‌دهد ﴿وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ﴾ هم برای مبارزه با غلو است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و انحراف را منتفی سازد: ﴿إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ﴾^[۴]؛
قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد ﴿إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ﴾ و معنای آیه چنین است: عاقبت تو و عاقبت ایشان هر دو مردن و رسیدن به عالم قیامت است. و این قانون حتمی است که خدا برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان مردم با پیامبران نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و دنیا پل عبوری برای رسیدن به آخرت و مواجه با عالم حساب و کتاب است^[۵]^[۶].

منابع

سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم

پانویس

↑ «هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.
↑ «و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.
↑ «بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.
↑ «ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.
↑ تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.
↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۲۹۴.

[1] «هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.

[2] «و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.

[3] «بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.

[4] «ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.

[5] تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.

[6] سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۲۹۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{نبوت}}
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[عُمْر در قرآن]] - [[عُمْر در حدیث]] - [[عُمْر در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = عُمْر (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 منظور این است که [[پیامبر اسلام]] مانند همه [[انسان‌ها]] دارای عمری و حیاتی معین بوده و [[قرآن]] با صراحت موضوع [[مرگ]] آن [[حضرت]] را مطرح کرده، تا کسانی از روی [[غلو]] نخواهند داعیه [[عروج]] و بازگشت را مطرح کنند و آن‌چه در [[ادیان]] گذشته تجربه شده و در برخی [[عقاید]] و [[ادیان]] قائل به [[حیات]] و بازگشت شده، مطرح کنند؛ حتی بارها از [[قانون]] کلی چشیدن [[مرگ]] سخن گفته که معلوم شود که این [[سنت]] [[خدا]] برای [[انسان‌ها]] و از آن جمله [[پیامبران]] است: {{متن قرآن|كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ}}<ref>«هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ سوره انبیاء: ۳۵ و سوره عنکبوت، ۵۷.</ref> و از سویی اهمیت این بیان برای [[مردم]] است که بدانند که وقتی [[پیامبران]] [[مقربان]] [[درگاه الهی]] [[مرگ]] را میچشند، دیگران سرجای خود دارد.
 #{{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}}<ref>«و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواه» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.</ref>.
 #{{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ * ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ}}<ref>«بی‌گمان تو خواهی مرد و آنان نیز می‌میرند * سپس در روز رستخیز نزد پروردگارتان با هم می‌ستیزید» سوره زمر، آیه ۳۰-۳۱.</ref>.
-==نکات==
+== نکات ==
 در دو [[آیه]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
-#این که تأکید می‌کند [[محمد]]، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. {{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ}} و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از [[عقیده]] خود بر می‌گردید {{متن قرآن|أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}} و هر کس از [[عقیده]] خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به [[خدا]] نمی‌رساند {{متن قرآن|وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا}} و به زودی [[خداوند]] سپاسگزاران را [[پاداش]] می‌دهد {{متن قرآن|وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}} هم برای [[مبارزه]] با [[غلو]] است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و [[انحراف]] را منتفی سازد: {{متن قرآن|إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.</ref>؛
+# این که تأکید می‌کند [[محمد]]، جز فرستاده‌ای که پیش از او هم پیامبرانی آمده و گذشتند، نیست. {{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ}} و می‌گوید آیا اگر او بمیرد یا کشته شود، از [[عقیده]] خود بر می‌گردید {{متن قرآن|أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}} و هر کس از [[عقیده]] خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به [[خدا]] نمی‌رساند {{متن قرآن|وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا}} و به زودی [[خداوند]] سپاسگزاران را [[پاداش]] می‌دهد {{متن قرآن|وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}} هم برای [[مبارزه]] با [[غلو]] است و هم این نکته است که از پیش زمینه‌های بازگشت و [[انحراف]] را منتفی سازد: {{متن قرآن|إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر از کافران پیروی کنید شما را به (باورهای) گذشته‌تان (در جاهلیت) باز می‌گردانند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۹.</ref>؛
-#قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد {{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ}} و معنای [[آیه]] چنین است: [[عاقبت]] تو و [[عاقبت]] ایشان هر دو مردن و رسیدن به [[عالم قیامت]] است. و این [[قانون]] حتمی است که [[خدا]] برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان [[مردم]] با [[پیامبران]] نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و [[دنیا]] پل عبوری برای رسیدن به [[آخرت]] و مواجه با عالم حساب و کتاب است<ref>تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۹۴.</ref>.
+# قطعاً تو خواهی مُرد، و آنان [نیز] خواهند مُرد {{متن قرآن|إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ}} و معنای [[آیه]] چنین است: [[عاقبت]] تو و [[عاقبت]] ایشان هر دو مردن و رسیدن به [[عالم قیامت]] است. و این [[قانون]] حتمی است که [[خدا]] برای همه زندگان فرض کرده و تفاوتی میان [[مردم]] با [[پیامبران]] نیست. تا بدانند که برای کسی خلودی نیست و [[دنیا]] پل عبوری برای رسیدن به [[آخرت]] و مواجه با عالم حساب و کتاب است<ref>تفسیر من وحی القرآن، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۲۹۴.</ref>.
 == منابع ==