خزیمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = شهدای کربلا | عنوان مدخل  = خزیمه | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خزیمه در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
نام او در منابع پیشین دیده نمی‌شود ولی به گفته [[قندوزی]]، وی پس از [[شهاب بن کثیر]] از سوی [[عمر بن سعد]] نزد [[امام حسین]]{{ع}} فرستاده شد. ولی در محضر آن [[حضرت]] [[اسلحه]] را بر [[زمین]] افکند و بر پاهای مبارکش بوسه زد و گفت:{{عربی|"مَنْ ذَا الَّذِي سَرَّكَ الْجَنَّةِ وَ يَمْضِي الَىَّ النَّارِ"}} «کیست که [[بهشت]] را رها کند و رهسپار [[جهنّم]] شود»
نام او در منابع پیشین دیده نمی‌شود ولی به گفته [[قندوزی]]، وی پس از [[شهاب بن کثیر]] از سوی [[عمر بن سعد]] نزد [[امام حسین]] {{ع}} فرستاده شد. ولی در محضر آن [[حضرت]] [[اسلحه]] را بر [[زمین]] افکند و بر پاهای مبارکش بوسه زد و گفت:{{عربی|"مَنْ ذَا الَّذِي سَرَّكَ الْجَنَّةِ وَ يَمْضِي الَىَّ النَّارِ"}} «کیست که [[بهشت]] را رها کند و رهسپار [[جهنّم]] شود»


[[خزیمه]]، همراه [[سیدالشهدا|سیّدالشهدا]]{{ع}} بود تا آنکه در [[روز عاشورا]] در جمع [[برادران]] [[شهید]] خود مأوا گرفت<ref>ینابیع المودة، ص۳۹۴.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۵۹.</ref>
[[خزیمه]]، همراه [[سیدالشهدا|سیّدالشهدا]] {{ع}} بود تا آنکه در [[روز عاشورا]] در جمع [[برادران]] [[شهید]] خود مأوا گرفت<ref>ینابیع المودة، ص۳۹۴.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۵۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۵: خط ۱۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: خزیمه]]
[[رده:شهدای واقعه کربلا]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵

مقدمه

نام او در منابع پیشین دیده نمی‌شود ولی به گفته قندوزی، وی پس از شهاب بن کثیر از سوی عمر بن سعد نزد امام حسین (ع) فرستاده شد. ولی در محضر آن حضرت اسلحه را بر زمین افکند و بر پاهای مبارکش بوسه زد و گفت:"مَنْ ذَا الَّذِي سَرَّكَ الْجَنَّةِ وَ يَمْضِي الَىَّ النَّارِ" «کیست که بهشت را رها کند و رهسپار جهنّم شود»

خزیمه، همراه سیّدالشهدا (ع) بود تا آنکه در روز عاشورا در جمع برادران شهید خود مأوا گرفت[۱].[۲]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. ینابیع المودة، ص۳۹۴.
  2. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۹.