احمد بن رزق غمشانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
احمد بن رزق غمشانی [[بجلی]] از [[راویان]] [[ثقه]] است و کتابی به او منسوب شده است، نجاشی در این زمینه نوشته است: "جماعتی از [[علما]] و راویان [[شیعی]] از جمله [[علی بن محمد بن یعقوب]]، [[علی بن حسن بن فضال]] و [[عباس بن عامر]] ٱن را از او [[روایت]] کرده‌اند"<ref>{{عربی|"أحمد بن رزق الغمشانی بجلی، ثقة، له کتاب یرویه عنه جماعة أخبرنا أحمد بن علی و الحسین بن عبیدالله عن ابن أبی رافع قال: حدثنا علی بن محمد بن یعقوب قال: حدثنا علی بن الحسن (حسن) بن فضال، قال: حدثنا عباس بن عامر، قال: حدثنا أحمد بن رزق به"}}؛ رجال النجاشی، ص۹۸، ش۲۴۳.</ref>. [[شیخ طوسی]] نیز بدون ذکر نام این کتاب، تألیف ٱن را بدو نسبت داده و عده ای از [[علمای شیعه]] از جمله ابی محمد [[هارون بن موسی تلعکبری]]، [[احمد بن محمد بن سعید]]، [[یحیی بن زکریا بن شیبان]]، علی بن حسن بن فضال و [[عباس بن عامر قصبانی]] را از جمله راویان این کتاب از [[احمد بن رزق]] برشمرده است. وی در کتاب [[رجال]] خود ضمن توصیف او به «[[کوفی]]»، وی را از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} برشمرده است<ref>معجم رجال الحدیث، ابوالقاسم خویی، ج۲، ص۱۲۳.</ref>. | |||
[[شیخ طوسی]] در کتاب الرجال، با عنوان «أحمد بن رزق الکوفی» از ایشان یاد کرده است<ref>رجال الطوسی، ص۱۵۵، ش۱۷۰۸.</ref>. یادآوری می‌شود که وصف «الکوفی» با وصف «البجلی» در [[رجال نجاشی]] هماهنگ است؛ زیرا از بررسی کتب [[رجال]] و انساب معلوم می‌گردد که بسیاری از کسانی که به «البجلی» منسوب گشته‌اند، کوفی‌اند<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۶۱-۲۶۲.</ref>. | [[شیخ طوسی]] در کتاب الرجال، با عنوان «أحمد بن رزق الکوفی» از ایشان یاد کرده است<ref>رجال الطوسی، ص۱۵۵، ش۱۷۰۸.</ref>. یادآوری می‌شود که وصف «الکوفی» با وصف «البجلی» در [[رجال نجاشی]] هماهنگ است؛ زیرا از بررسی کتب [[رجال]] و انساب معلوم می‌گردد که بسیاری از کسانی که به «البجلی» منسوب گشته‌اند، کوفی‌اند<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص ۲۶۱-۲۶۲.</ref>. | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۲
احمد بن رزق غمشانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن رزق غمشانی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
احمد بن رزق غمشانی بجلی از راویان ثقه است و کتابی به او منسوب شده است، نجاشی در این زمینه نوشته است: "جماعتی از علما و راویان شیعی از جمله علی بن محمد بن یعقوب، علی بن حسن بن فضال و عباس بن عامر ٱن را از او روایت کرده‌اند"[۱]. شیخ طوسی نیز بدون ذکر نام این کتاب، تألیف ٱن را بدو نسبت داده و عده ای از علمای شیعه از جمله ابی محمد هارون بن موسی تلعکبری، احمد بن محمد بن سعید، یحیی بن زکریا بن شیبان، علی بن حسن بن فضال و عباس بن عامر قصبانی را از جمله راویان این کتاب از احمد بن رزق برشمرده است. وی در کتاب رجال خود ضمن توصیف او به «کوفی»، وی را از اصحاب امام صادق(ع) برشمرده است[۲].
شیخ طوسی در کتاب الرجال، با عنوان «أحمد بن رزق الکوفی» از ایشان یاد کرده است[۳]. یادآوری می‌شود که وصف «الکوفی» با وصف «البجلی» در رجال نجاشی هماهنگ است؛ زیرا از بررسی کتب رجال و انساب معلوم می‌گردد که بسیاری از کسانی که به «البجلی» منسوب گشته‌اند، کوفی‌اند[۴].
مذهب و گرایش فکری راوی
با توجه به ذکر نام راوی در رجال نجاشی باید او را از راویان امامی به حساب آورد، چنان که مضامین روایات وی نیز آن را تأیید می‌کند؛ مانند:
- «مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَيْفٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ رِزْقٍ الْغُمْشَانِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: وَلَايَتُنَا وَلَايَةُ اللَّهِ الَّتِي لَمْ يَبْعَثْ نَبِيّاً قَطُّ إِلَّا بِهَا»[۵].
- «حَدَّثَنِي أَبِي وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ رَحِمَهُمُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ رِزْقٍ الْغُمْشَانِيِّ عَنْ أُمِّ سَعِيدٍ الْأَحْمَسِيَّةِ قَالَتْ دَخَلْتُ الْمَدِينَةَ فَاكْتَرَيْتُ حِمَاراً عَلَى أَنْ أَطُوفَ عَلَى قُبُورِ الشُّهَدَاءِ فَقُلْتُ لَا بُدَّ أَبْدَأُ بِابْنِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) فَأَدْخُلُ عَلَيْهِ فَأَبْطَأْتُ عَلَى الْمُكَارِي قَلِيلًا فَهَتَفَ بِي- فَقَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) مَا هَذَا يَا أُمَّ سَعِيدٍ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ تَكَارَيْتُ حِمَاراً لِأَدُورَ عَلَى قُبُورِ الشُّهَدَاءِ قَالَ أَ فَلَا أُخْبِرُكَ بِسَيِّدِ الشُّهَدَاءِ قُلْتُ بَلَى قَالَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ (ع) قُلْتُ وَ إِنَّهُ لَسَيِّدُ الشُّهَدَاءِ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ زَارَهُ قَالَ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ وَ مِنَ الْخَيْرِ هَكَذَا وَ هَكَذَا»[۶].[۷]
جایگاه حدیثی راوی
نجاشی، رجالی بزرگ شیعه، به وثاقت وی تصریح کرده و یادآوری کرده که کتاب[۸] وی را گروهی روایت کردند که بر اعتبار کتاب و روایات او دلالت دارد.
علامه حلی[۹] و ابن داود[۱۰] نیز به اعتبار توثیق نجاشی، نام وی را در قسم اول کتاب رجال خود، که به راویان ثقه و ممدوحین اختصاص دارد، ذکر کرده‌اند[۱۱].
منابع
پانویس
- ↑ "أحمد بن رزق الغمشانی بجلی، ثقة، له کتاب یرویه عنه جماعة أخبرنا أحمد بن علی و الحسین بن عبیدالله عن ابن أبی رافع قال: حدثنا علی بن محمد بن یعقوب قال: حدثنا علی بن الحسن (حسن) بن فضال، قال: حدثنا عباس بن عامر، قال: حدثنا أحمد بن رزق به"؛ رجال النجاشی، ص۹۸، ش۲۴۳.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ابوالقاسم خویی، ج۲، ص۱۲۳.
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۵۵، ش۱۷۰۸.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۲۶۱-۲۶۲.
- ↑ الکافی، ج۱، ص۴۳۷، ح۳.
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۱۰، ح۵.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۲۶۳-۲۶۵.
- ↑ ثقة، له کتاب یرویه عنه جماعة؛ رجال النجاشی، ص۹۸، ش۲۴۳.
- ↑ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۲۰، ش۴۸.
- ↑ الرجال (إبن داود)، ص۲۸، ش۷۶.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۲۶۵.