فضل بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن')
 
خط ۴: خط ۴:
«فضل» [[فرزند]] [[امام علی]] {{ع}}، در منابع کهن نام و نشانی ندارد، ولی برخی همچون ملا [[حسین واعظ کاشفی]]، وی را جزو [[شهیدان]] قلمداد کرده درباره چگونگی و کیفیت [[شهادت]] وی چنین نوشته‌اند:
«فضل» [[فرزند]] [[امام علی]] {{ع}}، در منابع کهن نام و نشانی ندارد، ولی برخی همچون ملا [[حسین واعظ کاشفی]]، وی را جزو [[شهیدان]] قلمداد کرده درباره چگونگی و کیفیت [[شهادت]] وی چنین نوشته‌اند:


هنگامی که [[هاشم بن عتبة بن ابی‌وقاص]]، سمعان را کُشت، [[برادر]] وی با هزار تن وارد میدان [[جنگ]] شد. [[امام حسین]] {{ع}} فضل و نُه تن دیگر را به [[یاری]] هاشم بن عتبة بن ابی‌وقاص فرستاد. ولی [[دشمن]] مانع [[پیوستن]] فضل و یارانش به هاشم شد و [[یاران]] فضل را به شهادت رساند. سرانجام فضل که بر اثر اصابت تیر به اسبش پیاده می‌جنگید، پس از مبارزه‌ای سخت به درجه رفیع شهادت نایل آمد<ref>روضة الشهدا، ص۳۰۳، کتابفروشی اسلامیة؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۳؛ عشره کامله، ص۴۲۴ و ۴۶۱؛ یاران پایدار، ص۱۴۰.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۰۲.</ref>
هنگامی که [[هاشم بن عتبة بن ابی‌وقاص]]، سمعان را کُشت، [[برادر]] وی با هزار تن وارد میدان [[جنگ]] شد. [[امام حسین]] {{ع}} فضل و نُه تن دیگر را به [[یاری]] هاشم بن عتبة بن ابی‌وقاص فرستاد. ولی [[دشمن]] مانع پیوستن فضل و یارانش به هاشم شد و [[یاران]] فضل را به شهادت رساند. سرانجام فضل که بر اثر اصابت تیر به اسبش پیاده می‌جنگید، پس از مبارزه‌ای سخت به درجه رفیع شهادت نایل آمد<ref>روضة الشهدا، ص۳۰۳، کتابفروشی اسلامیة؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۳؛ عشره کامله، ص۴۲۴ و ۴۶۱؛ یاران پایدار، ص۱۴۰.</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۰۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۱

مقدمه

«فضل» فرزند امام علی (ع)، در منابع کهن نام و نشانی ندارد، ولی برخی همچون ملا حسین واعظ کاشفی، وی را جزو شهیدان قلمداد کرده درباره چگونگی و کیفیت شهادت وی چنین نوشته‌اند:

هنگامی که هاشم بن عتبة بن ابی‌وقاص، سمعان را کُشت، برادر وی با هزار تن وارد میدان جنگ شد. امام حسین (ع) فضل و نُه تن دیگر را به یاری هاشم بن عتبة بن ابی‌وقاص فرستاد. ولی دشمن مانع پیوستن فضل و یارانش به هاشم شد و یاران فضل را به شهادت رساند. سرانجام فضل که بر اثر اصابت تیر به اسبش پیاده می‌جنگید، پس از مبارزه‌ای سخت به درجه رفیع شهادت نایل آمد[۱].[۲]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. روضة الشهدا، ص۳۰۳، کتابفروشی اسلامیة؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۳؛ عشره کامله، ص۴۲۴ و ۴۶۱؛ یاران پایدار، ص۱۴۰.
  2. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۰۲.