ابن یونس: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [)) |
جز (جایگزینی متن - 'دانش اندوزی' به 'دانش‌اندوزی') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = ابن یونس | | عنوان مدخل = ابن یونس | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوسعید عبدالرحمن بن احمد بن یونس بن عبدالاعلی صدفی مصری]] وی به [[صدف بن سهل]]، تیره‌ای از «حِمْیر» منسوب بود که در [[سرزمین]] [[مصر]] [[زندگی]] می‌‌کردند. او برخاسته از خاندانی دانش‌پرور و عالم خیز بود. <ref>الانساب، ج ۳، ص۵۲۸ ـ ۵۲۹.</ref> ولادت وی را در سال ۲۸۱ هجری نوشته‌اند. <ref>وفیات الاعیان، ج ۳، ص۱۳۷.</ref> [[ذهبی]] گوید [[ابوسعید صدفی]] جز در مصر [[حدیثی]] نشنید و برای [[ | [[ابوسعید عبدالرحمن بن احمد بن یونس بن عبدالاعلی صدفی مصری]] وی به [[صدف بن سهل]]، تیره‌ای از «حِمْیر» منسوب بود که در [[سرزمین]] [[مصر]] [[زندگی]] می‌‌کردند. او برخاسته از خاندانی دانش‌پرور و عالم خیز بود. <ref>الانساب، ج ۳، ص۵۲۸ ـ ۵۲۹.</ref> ولادت وی را در سال ۲۸۱ هجری نوشته‌اند. <ref>وفیات الاعیان، ج ۳، ص۱۳۷.</ref> [[ذهبی]] گوید [[ابوسعید صدفی]] جز در مصر [[حدیثی]] نشنید و برای [[دانش‌اندوزی]] به [[سفر]] نپرداخت. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج ۱۵، ص۵۷۹.</ref> وی نه تنها در [[حدیث]]، در رشته [[تاریخ]] نیز پیشتاز دیگران بود و افزون بر آن به شرح حال و تاریخ [[مردم]]، [[علم رجال]]، [[جرح و تعدیل]] [[راویان]] و نقاط قوت و [[ضعف روایات]] نیز [[آگاه]] بود.<ref>الوافی بالوفیات، ج ۸، ص۱۰۸ ـ ۱۰۹.</ref> رجال‌شناسان [[اهل سنّت]]، او را [[موثق]] و [[راستگو]] دانسته‌اند.<ref>البدایة والنهایه، ج ۱۱، ص۲۳۳.</ref> وی نزد استادانی چون [[عاصم بن رازح]]، [[عیسی بن احمد]] و [[محمد بن احمد]] به کسب دانش پرداخت خود نیز [[شاگردان]] و راویانی را [[تربیت]] کرد که از آن میان می‌‌توان افرادی چون پسرش [[علی بن عبدالرحمن صدفی مصری|علی]]، [[ابن منده]]<ref>الانساب، ج ۳، ص۵۳۰.</ref> و [[عبدالواحد بن محمد]] را نام برد.<ref>تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۸۹۸.</ref> وی سرانجام به سال ۳۴۷<ref>فوات الوفیات، ج ۲، ص۲۶۸.</ref> یا ۳۴۹ [[هجری]] در قاهره درگذشت. <ref>الانساب، ج ۳، ص۵۳۰.</ref> صدفی در تاریخ مصر دو کتاب نوشت: نخستین آن ویژه رجال [[علمی]] مصر از عصر [[صحابه]] تا [[زمان]] خود بود. دومین کتاب او دربردارنده شرح حال کسانی بود که از سرزمین‌های دیگر به مصر آمده بودند<ref>وفیات الاعیان، ج ۳، ص۱۳۷. </ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۲۵۰ - ۲۵۱.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[علی بن عبدالرحمن صدفی مصری]] (فرزند) | * [[علی بن عبدالرحمن صدفی مصری]] (فرزند) | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوسعید عبدالرحمن بن احمد بن یونس بن عبدالاعلی صدفی مصری وی به صدف بن سهل، تیره‌ای از «حِمْیر» منسوب بود که در سرزمین مصر زندگی می‌‌کردند. او برخاسته از خاندانی دانش‌پرور و عالم خیز بود. [۱] ولادت وی را در سال ۲۸۱ هجری نوشته‌اند. [۲] ذهبی گوید ابوسعید صدفی جز در مصر حدیثی نشنید و برای دانش‌اندوزی به سفر نپرداخت. [۳] وی نه تنها در حدیث، در رشته تاریخ نیز پیشتاز دیگران بود و افزون بر آن به شرح حال و تاریخ مردم، علم رجال، جرح و تعدیل راویان و نقاط قوت و ضعف روایات نیز آگاه بود.[۴] رجال‌شناسان اهل سنّت، او را موثق و راستگو دانسته‌اند.[۵] وی نزد استادانی چون عاصم بن رازح، عیسی بن احمد و محمد بن احمد به کسب دانش پرداخت خود نیز شاگردان و راویانی را تربیت کرد که از آن میان می‌‌توان افرادی چون پسرش علی، ابن منده[۶] و عبدالواحد بن محمد را نام برد.[۷] وی سرانجام به سال ۳۴۷[۸] یا ۳۴۹ هجری در قاهره درگذشت. [۹] صدفی در تاریخ مصر دو کتاب نوشت: نخستین آن ویژه رجال علمی مصر از عصر صحابه تا زمان خود بود. دومین کتاب او دربردارنده شرح حال کسانی بود که از سرزمین‌های دیگر به مصر آمده بودند[۱۰].[۱۱]
جستارهای وابسته
- علی بن عبدالرحمن صدفی مصری (فرزند)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲
پانویس
- ↑ الانساب، ج ۳، ص۵۲۸ ـ ۵۲۹.
- ↑ وفیات الاعیان، ج ۳، ص۱۳۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء، ج ۱۵، ص۵۷۹.
- ↑ الوافی بالوفیات، ج ۸، ص۱۰۸ ـ ۱۰۹.
- ↑ البدایة والنهایه، ج ۱۱، ص۲۳۳.
- ↑ الانساب، ج ۳، ص۵۳۰.
- ↑ تذکره الحفاظ، ج ۳، ص۸۹۸.
- ↑ فوات الوفیات، ج ۲، ص۲۶۸.
- ↑ الانساب، ج ۳، ص۵۳۰.
- ↑ وفیات الاعیان، ج ۳، ص۱۳۷.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۲۵۰ - ۲۵۱.