حمزة بن حمدان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۶

مقدمه

از یاران باوفای امام صادق (ع) می‌باشد. وی می‌گوید: «امام صادق (ع) فرمودند: نوه من در خراسان و در شهری به نام طوس به قتل می‌رسد؛ هر کس به زیارت او رود و «به حق او عارف» باشد، روز قیامت دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از اهل گناهان بزرگ باشد. عرض شد: یا ابن رسول الله (ص)! عرفان حق او چیست؟ فرمودند: این که مقام او را بشناسد. و شناخت مقام او این است که بداند او «امام مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «غریب» است و سوم این که بداند. او «شهید» شده است^[۱].^[۲]

منابع

محمدی، حسین، رضانامه

پانویس

↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.
↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۵۵.

[1] عیون اخبار الرضا (ع)، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.

[2] محمدی، حسین، رضانامه ص ۲۵۵.

[۱]

[۲]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-از یاران باوفای [[امام صادق]] {{ع}} می‌باشد. وی می‌گوید: «[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: نوه من در [[خراسان]] و در شهری به نام [[طوس]] به [[قتل]] می‌رسد؛ هر کس به [[زیارت]] او رود و «به [[حق]] او [[عارف]]» باشد، [[روز قیامت]] دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از [[اهل]] [[گناهان بزرگ]] باشد. عرض شد: یابن [[رسول الله]] {{صل}}! [[عرفان]] حق او چیست؟ فرمودند: این که [[مقام]] او را بشناسد. و [[شناخت]] مقام او این است که بداند او «[[امام]] مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «[[غریب]]» است و سوم این که بداند. او «[[شهید]]» شده است<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۵۵.</ref>
+از یاران باوفای [[امام صادق]] {{ع}} می‌باشد. وی می‌گوید: «[[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: نوه من در [[خراسان]] و در شهری به نام [[طوس]] به [[قتل]] می‌رسد؛ هر کس به [[زیارت]] او رود و «به [[حق]] او [[عارف]]» باشد، [[روز قیامت]] دست او را گرفته، داخل بهشتش می‌کنم، هر چند از [[اهل]] [[گناهان بزرگ]] باشد. عرض شد: یا ابن [[رسول الله]] {{صل}}! [[عرفان]] حق او چیست؟ فرمودند: این که [[مقام]] او را بشناسد. و [[شناخت]] مقام او این است که بداند او «[[امام]] مفترض الطاعة» است. دوم بداند او «[[غریب]]» است و سوم این که بداند. او «[[شهید]]» شده است<ref>عیون اخبار الرضا {{ع}}، ج۲، باب ۶۶، ح۶۳۸.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۵۵.</ref>
 == منابع ==