سراء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سراء در قرآن]] - [[سراء در حدیث]] - [[سراء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = سراء (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سراء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = }}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
خط ۱۲: خط ۱۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۸: خط ۱۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:سراء]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴

مقدمه

انبساط، خلوص باطن[۱]، وسعت و راحتی[۲] در مقابل "ضرّاء". اصل آن "سرّ" به معنای اخفاء چیزی[۳]، کتمان، پنهان و مخفی[۴]، در مقابل "اعلان و علانیه"[۵] و سرّاء در مقابل ضرّاء.

﴿وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ[۶].

بنا بر آیات قرآن کریم، سنت الهی بر وجود سرّاء یا ضرّاء در روزگار تعلق گرفته است که این آسانی و سختی برای هر انسانی در طول عمر رخ می‌دهد و عادت دوران است که دست به دست می‌شود و در امت‌های پیشین نیز همین‌گونه بوده است. این سنت امتحان الهی است که انسان‌ها از آن غافل‌اند [۷].

بسیاری از تحولات و تغییرات اجتماعی در تاریخ بشر بر اثر این سنت الهی به وقوع پیوسته که دست ‌به‌دست ‌شدن و تداول سختی و آسانی در جوامع مختلف را در پی دارد. علت عدم تحلیل صحیح آدمیان از این تحولات سیاسی و اجتماعی، عدم درک این جریان سنت الهی در اعصار و قرون مختلف است: ﴿فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص‌۱۰۶.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۲.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۳، ص‌۶۷.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج‌۵، ص۱۰۳-۱۰۴.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۰۴.
  6. «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
  7. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۸، ص۲۰۰.
  8. «سپس به جای خشکسالی، فراوانی آوردیم تا بسیار شدند و گفتند: به پدران ما (نیز) رنج و شادی رسیده است؛ ناگاه آنان را در حالی که خود آگاه نبودند فرو گرفتیم» سوره اعراف، آیه ۹۵.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۶.