اولین خطبه امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

اولین خطبه امام مهدی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹

۸۶۷ بایت حذف‌شده ، ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Bahmani

مدیران

۱۱۸٬۰۷۸

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{خرد}}
 {{مهدویت}}
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+{{مدخل مرتبط
-: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+| موضوع مرتبط = امام مهدی
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| عنوان مدخل  = امام مهدی
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] | [[امام مهدی در حدیث]] | [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
+| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
-: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
+}}
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*[[حضرت]] در روز [[موعود]] وارد [[مسجد الحرام]] می‌شود. دو رکعت [[نماز]] رو به [[کعبه]] و پشت به [[مقام ابراهیم]] به جای می‌آورد و پس از [[دعا]] به درگاه [[خداوند]] به نزدیک [[کعبه]] رفته و با تکیه بر [[حجر الاسود]] رو به جهانیان کرده و نخستین [[خطبه]] تاریخی خود را انشاء می‌کند. [[حضرت]] پس از [[حمد]] و [[سلام]] و [[صلوات]] بر آستان [[پیامبر اکرم]] و خاندانش چنین می‌فرماید: "ای [[مردم]]! ما برای [[خداوند]] -از شما- [[یاری]] می‌طلبیم و کیست که مرا [[یاری]] کند؟ آری ما [[خاندان]] پیامبرتان [[محمد]] مصطفی {{صل}} هستیم و سزاوارترین [و نزدیک‌ترین] [[مردم]] نسبت به [[خدا]] و ایشان. هرکس با من در رابطه با [[آدم]] محاجه کند من سزاوارترین [[مردم]] نسبت به اویم و همین‌طور راجع به [[نوح]] و [[ابراهیم]] و [[محمد]] {{صل}} و دیگر [[پیامبران]] و [[کتاب خداوند]] که به هرکدام از دیگر [[مردم]] اولی هستم. مگر [[خداوند متعال]] در کتابش نفرموده است: "به [[راستی]] که [[خداوند]] [[آدم]] و [[نوح]] و [[خاندان]] [[ابراهیم]] و [[خاندان]] [[عمران]] را بر جهانیان برگزید، خاندانی که برخی از آن‌ها از بعضی دیگرند و [[خداوند]] شنوا و [[دانا]] است"<ref>آل عمران، ۳۳.</ref>. من بازمانده [[آدم]] و [[ذخیره]] [[نوح]] و [[برگزیده]] [[ابراهیم]] و عصاره وجود [[محمد]] {{صل}} هستم... هرکس درباره [[سنت]] [[رسول خدا]] با من محاجه کند، من سزاوارترین [[مردم]] نسبت به آن هستم. هرکه امروز [[کلام]] مرا می‌شنود، به [[خداوند متعال]] قسم می‌دهم که به غایبان برساند، به [[حق]] [[خداوند متعال]] و [[رسول]] گرامی‌اش و [[حق]] خودم، از شما می‌خواهم [به ما رو کنید] که [[حق]] [[خویشاوندی]] [[رسول خدا]] را بر گردن شما دارم. شما ما را [[یاری]] کنید و در مقابل آن‌ها که به ما [[ظلم]] می‌کنند، [[حمایت]] کنید که [[اهل باطل]] به ما [[دروغ]] بستند... از [[خدا]] بترسید و [[خدا]] را درباره ما در نظر داشته باشید. ما را [[خوار]] نکنید. یاری‌مان کنید تا [[خداوند متعال]] شما را [[یاری]] فرماید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۱.</ref>. سپس [[حضرت]] دست‌های‌شان را به [[آسمان]] بلند کرده و با [[دعا]] و [[تضرّع]]، این [[آیه]] را به درگاه [[الهی]] عرضه می‌دارد: {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ}}<ref>نمل، ۶۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۲.</ref>.
+[[حضرت مهدی]]{{ع}} در روز [[ظهور]] وارد [[مسجد الحرام]] می‌شود. دو رکعت [[نماز]] رو به [[کعبه]] و پشت به [[مقام ابراهیم]] به جای می‌آورد و پس از [[دعا]] به درگاه [[خداوند]] به نزدیک [[کعبه]] رفته و با تکیه بر [[حجر الاسود]] رو به جهانیان کرده و نخستین [[خطبه]] تاریخی خود را انشاء می‌کند. [[حضرت]] پس از [[حمد]] و [[سلام]] و [[صلوات]] بر آستان [[پیامبر اکرم]] و خاندانش چنین می‌فرماید: "ای [[مردم]]! ما برای [[خداوند]] -از شما- [[یاری]] می‌طلبیم و کیست که مرا [[یاری]] کند؟ آری ما [[خاندان]] پیامبرتان [[محمد]] مصطفی {{صل}} هستیم و سزاوارترین [و نزدیک‌ترین] [[مردم]] نسبت به [[خدا]] و ایشان. هرکس با من در رابطه با [[آدم]] محاجه کند من سزاوارترین [[مردم]] نسبت به اویم و همین‌طور راجع به [[نوح]] و [[ابراهیم]] و [[محمد]] {{صل}} و دیگر [[پیامبران]] و [[کتاب خداوند]] که به هرکدام از دیگر [[مردم]] اولی هستم. مگر [[خداوند متعال]] در کتابش نفرموده است: "به [[راستی]] که [[خداوند]] [[آدم]] و [[نوح]] و [[خاندان]] [[ابراهیم]] و [[خاندان]] [[عمران]] را بر جهانیان برگزید، خاندانی که برخی از آنها از بعضی دیگرند و [[خداوند]] شنوا و [[دانا]] است"<ref>آل عمران، ۳۳.</ref>. من بازمانده [[آدم]] و [[ذخیره]] [[نوح]] و [[برگزیده]] [[ابراهیم]] و عصاره وجود [[محمد]] {{صل}} هستم... هرکس درباره [[سنت]] [[رسول خدا]] با من محاجه کند، من سزاوارترین [[مردم]] نسبت به آن هستم. هرکه امروز [[کلام]] مرا می‌شنود، به [[خداوند متعال]] قسم می‌دهم که به غایبان برساند، به [[حق]] [[خداوند متعال]] و [[رسول]] گرامی‌اش و [[حق]] خودم، از شما می‌خواهم [به ما رو کنید] که [[حق]] [[خویشاوندی]] [[رسول خدا]] را بر گردن شما دارم. شما ما را [[یاری]] کنید و در مقابل آنها که به ما [[ظلم]] می‌کنند، [[حمایت]] کنید که [[اهل باطل]] به ما [[دروغ]] بستند... از [[خدا]] بترسید و [[خدا]] را درباره ما در نظر داشته باشید. ما را [[خوار]] نکنید. یاری‌مان کنید تا [[خداوند متعال]] شما را [[یاری]] فرماید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۳؛ غیبة نعمانی، ص ۱۲۱.</ref>. سپس [[حضرت]] دست‌های‌شان را به [[آسمان]] بلند کرده و با [[دعا]] و [[تضرّع]]، این [[آیه]] را به درگاه [[الهی]] عرضه می‌دارد: {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ}}<ref>نمل، ۶۲.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۲.</ref>
-*[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در آغاز [[قیام]] عادلانه جهانی‌اش، بر دیوار [[خانه خدا]] تکیه می‌زند و [[سخنرانی]] تاریخی و جاودانه خویش را آغاز می‌کند. فرازی از آن [[خطبه]] چنین است: "... اینک ما از خدای توانا [[یاری]] می‌طلبیم و تمام ایمان‌آورندگان به [[خدا]] و کسانی را که ندای جهانی ما را پاسخ مثبت دهند، همه را برای تحقق [[اهداف الهی]] و انسانی خویش به [[یاری]] می‌خوانیم و همه را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] می‌کنیم. [[مردم]]! ما [[خاندان]] پیام‌آور شما "[[محمد]]" هستیم... هان ای [[مردم]]! هرکس به من در مورد [[آدم]] {{ع}} [[گفتگو]] کند، من نزدیکترین [[مردم]] به [[آدم]]، نیای بزرگ [[بشریت]] هستم. و هرکس در مورد [[نوح]] [[پیامبر]]، [[ابراهیم]] [[بت‌شکن]] و [[محمد]]، [[پیامبر]] [[عدالت]] و حرّیت بحث و [[گفتگو]] کند، من نزدیک‌ترین [[انسان‌ها]] به این [[پیامبران]] بزرگ [[خدا]] و پرچمداران قهرمان [[هدایت]] و [[رسالت]] هستم"<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۷۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۹.</ref>.
-*از [[امام باقر]] {{ع}} [[خطبه]] و [[پیام]] دیگری نیز برای [[امام مهدی]] {{ع}} آورده‌اند که اندک تفاوتی با نسخه‌های پیشین دارد. ان [[حضرت]] می‌فرماید: [[امام مهدی]] {{ع}} به هنگام شامگاهی، در حالی که [[پرچم]] [[پیامبر]] در دست، پیراهن آن گرامی بر تن، [[سلاح]] ویژه او و بیان گرم و دیگر ویژگی‌ها و نشانه‌های آن [[حضرت]] را به همراه دارد، در [[مکه]] [[ظهور]] می‌کند. [[نماز]] عشا را به [[جماعت]] می‌خواند و آن‌گاه با صدای دلنوازش جهانیان را مخاطب ساخته و می‌فرماید: "هان ای [[مردم]]! اینک در پیشگاه پروردگارتان خدای را به یاد شما می‌آورم؛ خدایی را که حجت‌های خویش را بر شما تمام و پیام‌آورانش را ارسال کرد و [[قرآن]] را برای [[هدایت]] [[بشر]] فرو فرستاد. او شما را [[فرمان]] می‌دهد که چیزی را شریک او نسازید و بر [[اطاعت]] او و فرمانبرداری از پیامبرش کوشا باشید. آن‌چه را [[قرآن]] در [[اندیشه]] زنده ساختن آن است، زنده سازید و [[بدعت‌ها]] و ضدارزش‌هایی را که [[قرآن]] در پی محو و نابودی آن‌ها است، از میان بردارید. در راه [[حق]] و [[هدایت]]، مددکار من باشید و در راه [[تقوا]] و [[عدالت]] [[وزیر]] و کمک‌کار من. [[مردم]]! [[پایان جهان]] و فرجام آن نزدیک شده و [[دنیا]]، جدایی خویش را اعلان نموده است. من شما را به سوی [[خدای یکتا]] و پیام‌آورش [[محمد]] {{صل}} و عمل به کتاب زندگی‌ساز او و [[احیاء]] و رواج ارزش‌های والای [[الهی]] و انسانی و نابودی بدعت‌های جاهلی و [[باطل]] و ضدارزش‌ها فرا می‌خوانم"<ref>عقد الدرر، ص ۱۴۵؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳، ص ۲۹۵.</ref>.
-*و اما سومین [[خطبه]] از آن گرامی؛ در یک [[روایت]] طولانی، [[خطبه]] پرمحتوای دیگری برای آن [[حضرت]]، از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرازهایی از آن را می‌آوریم: هان ای توده‌های انسانی! هرکس می‌خواهد به "[[آدم]]" و "[[شیث]]" نظاره کند، من [[آدم]] و شیث هستم و از آنان نشان دارم. هرکس می‌خواهد به "[[نوح]]" و فرزندش "سام" بنگرد، من [[نوح]] و سام هستم... هرکس می‌خواهد به "[[ابراهیم]]" و "[[اسماعیل]]" نظاره کند، من از [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] [[نسب]] دارم. هرکس می‌خواهد به "[[عیسی]]" و "[[شمعون]]" نگاه کند، من [[عیسی]] و [[شمعون]] هستم و از آنان نشان دارم. هر کس می‌خواهد به "[[محمد]] {{صل}}" و "[[امیر مومنان]] {{ع}}" بنگرد، بداند که من [[محمد]] و [[امیر مومنان]] هستم. [[مردم]]! هرکس می‌خواهد به "[[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]" بنگرد، من [[حسن]] و [[حسین]] هستم. [[مردم]]! هر کس می‌خواهد به [[امامان]] [[معصوم]] پس از [[امام حسین|حسین]] و از [[فرزندان]] او بنگرد، من از آنان هستم و از آنان نشان دارم<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۹.</ref>.
-*[[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] در تفسیری بر این [[روایت]] طولانی می‌گوید: در فرازهایی که [[امام مهدی]] {{ع}} می‌فرماید: "من [[آدم]]، [[شیث]]، [[عیسی]]، [[محمد]] و [[امامان]] [[معصوم]] هستم"، یعنی در [[دانش]] و [[ارزش‌های اخلاقی]] و انسانی آنان که شما آنان را [[پیروی]] می‌کنید، من همان‌گونه‌ام و عصاره و چکیده آن [[ارزش‌ها]]. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: پس از پایان یافتن [[خطبه]] [[امام مهدی]] {{ع}}،٣١٣ نفر [[یاران خاص]] او بر گرد [[خورشید]] وجودش اجتماع نموده و با او [[بیعت]] می‌کنند<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۴۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۱.</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+[[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در آغاز [[قیام]] عادلانه جهانی‌اش، بر دیوار [[خانه خدا]] تکیه می‌زند و [[سخنرانی]] تاریخی و جاودانه خویش را آغاز می‌کند. فرازی از آن [[خطبه]] چنین است: "... اینک ما از خدای توانا [[یاری]] می‌طلبیم و تمام ایمان‌آورندگان به [[خدا]] و کسانی را که ندای جهانی ما را پاسخ مثبت دهند، همه را برای تحقق [[اهداف الهی]] و انسانی خویش به [[یاری]] می‌خوانیم و همه را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] می‌کنیم. [[مردم]]! ما [[خاندان]] پیام‌آور شما "[[محمد]]" هستیم... هان ای [[مردم]]! هرکس به من در مورد [[آدم]] {{ع}} [[گفتگو]] کند، من نزدیکترین [[مردم]] به [[آدم]]، نیای بزرگ [[بشریت]] هستم. و هرکس در مورد [[نوح]] [[پیامبر]]، [[ابراهیم]] [[بت‌شکن]] و [[محمد]]، [[پیامبر]] [[عدالت]] و حرّیت بحث و [[گفتگو]] کند، من نزدیک‌ترین [[انسان‌ها]] به این [[پیامبران]] بزرگ [[خدا]] و پرچمداران قهرمان [[هدایت]] و [[رسالت]] هستم"<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۷۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۳۹.</ref>.
+از [[امام باقر]] {{ع}} [[خطبه]] و [[پیام]] دیگری نیز برای [[امام مهدی]] {{ع}} آورده‌اند که اندک تفاوتی با نسخه‌های پیشین دارد. ان [[حضرت]] می‌فرماید: [[امام مهدی]] {{ع}} به هنگام شامگاهی، در حالی که [[پرچم]] [[پیامبر]] در دست، پیراهن آن گرامی بر تن، [[سلاح]] ویژه او و بیان گرم و دیگر ویژگی‌ها و نشانه‌های آن [[حضرت]] را به همراه دارد، در [[مکه]] [[ظهور]] می‌کند. [[نماز]] عشا را به [[جماعت]] می‌خواند و آن‌گاه با صدای دلنوازش جهانیان را مخاطب ساخته و می‌فرماید: "هان ای [[مردم]]! اینک در پیشگاه پروردگارتان خدای را به یاد شما می‌آورم؛ خدایی را که حجت‌های خویش را بر شما تمام و پیام‌آورانش را ارسال کرد و [[قرآن]] را برای [[هدایت]] [[بشر]] فرو فرستاد. او شما را [[فرمان]] می‌دهد که چیزی را شریک او نسازید و بر [[اطاعت]] او و فرمانبرداری از پیامبرش کوشا باشید. آن‌چه را [[قرآن]] در [[اندیشه]] زنده ساختن آن است، زنده سازید و [[بدعت‌ها]] و ضدارزش‌هایی را که [[قرآن]] در پی محو و نابودی آنها است، از میان بردارید. در راه [[حق]] و [[هدایت]]، مددکار من باشید و در راه [[تقوا]] و [[عدالت]] [[وزیر]] و کمک‌کار من. [[مردم]]! [[پایان جهان]] و فرجام آن نزدیک شده و [[دنیا]]، جدایی خویش را اعلان نموده است. من شما را به سوی [[خدای یکتا]] و پیام‌آورش [[محمد]] {{صل}} و عمل به کتاب زندگی‌ساز او و [[احیاء]] و رواج ارزش‌های والای [[الهی]] و انسانی و نابودی بدعت‌های جاهلی و [[باطل]] و ضدارزش‌ها فرا می‌خوانم"<ref>عقد الدرر، ص ۱۴۵؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳، ص ۲۹۵.</ref>.
+و اما سومین [[خطبه]] از آن گرامی؛ در یک [[روایت]] طولانی، [[خطبه]] پرمحتوای دیگری برای آن [[حضرت]]، از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرازهایی از آن را می‌آوریم: هان ای توده‌های انسانی! هرکس می‌خواهد به "[[آدم]]" و "[[شیث]]" نظاره کند، من [[آدم]] و شیث هستم و از آنان نشان دارم. هرکس می‌خواهد به "[[نوح]]" و فرزندش "سام" بنگرد، من [[نوح]] و سام هستم... هرکس می‌خواهد به "[[ابراهیم]]" و "[[اسماعیل]]" نظاره کند، من از [[ابراهیم]] و [[اسماعیل]] [[نسب]] دارم. هرکس می‌خواهد به "[[عیسی]]" و "[[شمعون]]" نگاه کند، من [[عیسی]] و [[شمعون]] هستم و از آنان نشان دارم. هر کس می‌خواهد به "[[محمد]] {{صل}}" و "[[امیر مومنان]] {{ع}}" بنگرد، بداند که من [[محمد]] و [[امیر مومنان]] هستم. [[مردم]]! هرکس می‌خواهد به "[[امام حسن|حسن]] و [[امام حسین|حسین]]" بنگرد، من [[حسن]] و [[حسین]] هستم. [[مردم]]! هر کس می‌خواهد به [[امامان]] [[معصوم]] پس از [[امام حسین|حسین]] و از [[فرزندان]] او بنگرد، من از آنان هستم و از آنان نشان دارم<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص۹.</ref>.
+[[علامه مجلسی|مرحوم مجلسی]] در تفسیری بر این [[روایت]] طولانی می‌گوید: در فرازهایی که [[امام مهدی]] {{ع}} می‌فرماید: "من [[آدم]]، [[شیث]]، [[عیسی]]، [[محمد]] و [[امامان]] [[معصوم]] هستم"، یعنی در [[دانش]] و [[ارزش‌های اخلاقی]] و انسانی آنان که شما آنان را [[پیروی]] می‌کنید، من همان‌گونه‌ام و عصاره و چکیده آن [[ارزش‌ها]]. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: پس از پایان یافتن [[خطبه]] [[امام مهدی]] {{ع}}،٣١٣ نفر [[یاران خاص]] او بر گرد [[خورشید]] وجودش اجتماع نموده و با او [[بیعت]] می‌کنند<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۶۴۷.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۰۱.</ref>.
+== پرسش مستقیم ==
 * [[اولین سخنانی که امام بعد از ظهور می‌‏فرمایند چیست؟ (پرسش)]]
@@ خط ۲۲: / خط ۲۴: @@
 {{پرسمان رخدادهای عصر ظهور امام مهدی}}
-{{جستارهای وابسته}}
+== منابع ==
-==منابع==
+{{منابع}}
-* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
+# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
+{{پایان منابع}}
-==پانویس==
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
-{{امام مهدی}}
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
 [[رده:امام مهدی]]
-[[رده:اولین خطبه امام مهدی]]
 [[رده:مدخل موعودنامه]]
-[[رده:اتمام لینک داخلی]]