ابن حبیب: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = ابن حبیب | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوجعفر محمد بن حبیب بن امیة بن عمرو بغدادی هاشمی محبری، معروف به ابن حبیب زادگاه و محل سکونت‌اش بغداد بود<ref>معجم الادباء، ج۱۸، ص۱۱...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
[[ابوجعفر محمد بن حبیب بن امیة بن عمرو بغدادی هاشمی محبری]]، معروف به ابن حبیب زادگاه و محل سکونت‌اش [[بغداد]] بود<ref>معجم الادباء، ج۱۸، ص۱۱۲.</ref> و به خاطر اینکه از [[موالی]] [[بنی عباس]] بوده، [[هاشمی]] [[لقب]] گرفته و به سبب تألیف کتاب [[المحبر (کتاب)|المُحبّر]]، «محبری» نامیده شده است. [[رجال]] شناسان او را عالم به انساب و [[اخبار]] [[عرب]]، لغت شناس، شاعر، [[حافظ]] [[حدیث]] و [[موثق]] معرفی کرده‌اند و به رغم اینکه به ظاهر [[حبیب]]، [[پدر]] اوست، گفته‌اند: حبیب نام مادرش می‌‌باشد که قبل از ولادت محمد به دلیل ملاعنه از شوهرش جدا شده است.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۱۱۹؛ تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۷۷.</ref> وی از [[هشام بن محمد کلبی]]، [[قطرب]]، [[ابوعبیده]]، [[ابویقظان]] و [[ابن اعرابی]] [[روایت]] کرده و [[محمد بن احمد بن ابی عرابه]] و [[ابو سعید سکری]] از او روایت کرده‌اند.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۱۱۹؛ تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۷۷.</ref> ابن حبیب از [[دوستان]] و همنشینان ثعلب بود و با اینکه چندین سال از ثعلب بزرگ‌تر بود، از حضور ثعلب به خاطر [[دانش]] او در مجلس خود [[بیم]] داشت و از [[املا]] خودداری می‌ورزید، به طوری که یک بار وی در توضیح بیتی از [[حسان]] فرو ماند و ثعلب به جای او پاسخ گفت.<ref>تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۷۷.</ref> همچنین بعضی درباره‌اش گفته‌اند که او آثار دیگران را می‌‌گرفت و به نام خود منتشر می‌‌ساخت. وی از دوستان پدر [[ابن رومی]] هم بوده است.<ref>معجم الادباء، ج۱۸، ص۱۱۲.</ref> ابن حبیب در سال ۲۵۰هـ یا ۲۴۵هـ در [[سامرا]] از [[دنیا]] رفت.<ref>الوافی بالوفیات، ج۲، ص۳۲۵.</ref> | [[ابوجعفر محمد بن حبیب بن امیة بن عمرو بغدادی هاشمی محبری]]، معروف به ابن حبیب زادگاه و محل سکونت‌اش [[بغداد]] بود<ref>معجم الادباء، ج۱۸، ص۱۱۲.</ref> و به خاطر اینکه از [[موالی]] [[بنی عباس]] بوده، [[هاشمی]] [[لقب]] گرفته و به سبب تألیف کتاب [[المحبر (کتاب)|المُحبّر]]، «محبری» نامیده شده است. [[رجال]] شناسان او را عالم به انساب و [[اخبار]] [[عرب]]، لغت شناس، شاعر، [[حافظ]] [[حدیث]] و [[موثق]] معرفی کرده‌اند و به رغم اینکه به ظاهر [[حبیب]]، [[پدر]] اوست، گفته‌اند: حبیب نام مادرش می‌‌باشد که قبل از ولادت محمد به دلیل ملاعنه از شوهرش جدا شده است.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۱۱۹؛ تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۷۷.</ref> وی از [[هشام بن محمد کلبی]]، [[قطرب]]، [[ابوعبیده]]، [[ابویقظان]] و [[ابن اعرابی]] [[روایت]] کرده و [[محمد بن احمد بن ابی عرابه]] و [[ابو سعید سکری]] از او روایت کرده‌اند.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۱۱۹؛ تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۷۷.</ref> ابن حبیب از [[دوستان]] و همنشینان ثعلب بود و با اینکه چندین سال از ثعلب بزرگ‌تر بود، از حضور ثعلب به خاطر [[دانش]] او در مجلس خود [[بیم]] داشت و از [[املا]] خودداری می‌ورزید، به طوری که یک بار وی در توضیح بیتی از [[حسان]] فرو ماند و ثعلب به جای او پاسخ گفت.<ref>تاریخ بغداد، ج۲، ص۲۷۷.</ref> همچنین بعضی درباره‌اش گفته‌اند که او آثار دیگران را می‌‌گرفت و به نام خود منتشر می‌‌ساخت. وی از دوستان پدر [[ابن رومی]] هم بوده است.<ref>معجم الادباء، ج۱۸، ص۱۱۲.</ref> ابن حبیب در سال ۲۵۰هـ یا ۲۴۵هـ در [[سامرا]] از [[دنیا]] رفت.<ref>الوافی بالوفیات، ج۲، ص۳۲۵.</ref> | ||
آثار او عبارت‌اند از: الارحام التی بین رسول الله{{صل}} و اصحابه سوی العصبه؛ اُمَّهات النبی{{صل}}؛ امهات اعیان بنی عبدالمطلب؛ امهات السبعه من قریش؛ النسب؛ المحبر؛ الامثال علی افعل و یسمی المنمق؛ السعود و العمود؛ العمائر و الربائع (در باب [[نسب]])؛ الموشح؛ المختلف و المؤتلف (در اسامی و نسب [[قبایل]])؛ المقُتنی؛ غریب الحدیث؛ الانواء؛ المُشَجَّر کتاب مَنْ استجیبت دعوته؛ الموشا؛ المُذَهَّبْ فی اخبار الشعراء و طبقاتهم؛ نقائض جریر و عُمر بن لَجا؛ نقائض جریر و الفرزدق؛ المفوف (العفوف)؛ تاریخ الخلفاء؛ کتاب مَن سُمّی ببیت؛ قاله مقاتل الفرسان؛ القاب الشعراء؛ کُنَی الشعراء؛ العقل؛ السماة (المسماة)؛ ایام جریر التی ذکرها فی شعره؛ المقتبس؛ الخیل (الحیل/[[الخلیل]])؛ النبات؛ الالقاب (القاب القبائل کُلها)؛ القاب الیمن و مُضَر و ربیعه و القبائل الکبیر و الایام (که برای فتح بن خاقان گرد آورده بود).<ref>الفهرست (الندیم)، ص۱۱۹.</ref> بسیاری از کتب وی امروزه در دست است مانند المحبر، المنمق، القاب الشعراء، امهات النبی، اسماء المغتالین که در مجموعه نوادر المخطوطات چاپ شده است.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۷۳.</ref> | آثار او عبارت‌اند از: الارحام التی بین رسول الله {{صل}} و اصحابه سوی العصبه؛ اُمَّهات النبی {{صل}}؛ امهات اعیان بنی عبدالمطلب؛ امهات السبعه من قریش؛ النسب؛ المحبر؛ الامثال علی افعل و یسمی المنمق؛ السعود و العمود؛ العمائر و الربائع (در باب [[نسب]])؛ الموشح؛ المختلف و المؤتلف (در اسامی و نسب [[قبایل]])؛ المقُتنی؛ غریب الحدیث؛ الانواء؛ المُشَجَّر کتاب مَنْ استجیبت دعوته؛ الموشا؛ المُذَهَّبْ فی اخبار الشعراء و طبقاتهم؛ نقائض جریر و عُمر بن لَجا؛ نقائض جریر و الفرزدق؛ المفوف (العفوف)؛ تاریخ الخلفاء؛ کتاب مَن سُمّی ببیت؛ قاله مقاتل الفرسان؛ القاب الشعراء؛ کُنَی الشعراء؛ العقل؛ السماة (المسماة)؛ ایام جریر التی ذکرها فی شعره؛ المقتبس؛ الخیل (الحیل/[[الخلیل]])؛ النبات؛ الالقاب (القاب القبائل کُلها)؛ القاب الیمن و مُضَر و ربیعه و القبائل الکبیر و الایام (که برای فتح بن خاقان گرد آورده بود).<ref>الفهرست (الندیم)، ص۱۱۹.</ref> بسیاری از کتب وی امروزه در دست است مانند المحبر، المنمق، القاب الشعراء، امهات النبی، اسماء المغتالین که در مجموعه نوادر المخطوطات چاپ شده است.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۷۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۹: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۵
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابوجعفر محمد بن حبیب بن امیة بن عمرو بغدادی هاشمی محبری، معروف به ابن حبیب زادگاه و محل سکونت‌اش بغداد بود[۱] و به خاطر اینکه از موالی بنی عباس بوده، هاشمی لقب گرفته و به سبب تألیف کتاب المُحبّر، «محبری» نامیده شده است. رجال شناسان او را عالم به انساب و اخبار عرب، لغت شناس، شاعر، حافظ حدیث و موثق معرفی کرده‌اند و به رغم اینکه به ظاهر حبیب، پدر اوست، گفته‌اند: حبیب نام مادرش می‌‌باشد که قبل از ولادت محمد به دلیل ملاعنه از شوهرش جدا شده است.[۲] وی از هشام بن محمد کلبی، قطرب، ابوعبیده، ابویقظان و ابن اعرابی روایت کرده و محمد بن احمد بن ابی عرابه و ابو سعید سکری از او روایت کرده‌اند.[۳] ابن حبیب از دوستان و همنشینان ثعلب بود و با اینکه چندین سال از ثعلب بزرگ‌تر بود، از حضور ثعلب به خاطر دانش او در مجلس خود بیم داشت و از املا خودداری می‌ورزید، به طوری که یک بار وی در توضیح بیتی از حسان فرو ماند و ثعلب به جای او پاسخ گفت.[۴] همچنین بعضی درباره‌اش گفته‌اند که او آثار دیگران را می‌‌گرفت و به نام خود منتشر می‌‌ساخت. وی از دوستان پدر ابن رومی هم بوده است.[۵] ابن حبیب در سال ۲۵۰هـ یا ۲۴۵هـ در سامرا از دنیا رفت.[۶]
آثار او عبارت‌اند از: الارحام التی بین رسول الله (ص) و اصحابه سوی العصبه؛ اُمَّهات النبی (ص)؛ امهات اعیان بنی عبدالمطلب؛ امهات السبعه من قریش؛ النسب؛ المحبر؛ الامثال علی افعل و یسمی المنمق؛ السعود و العمود؛ العمائر و الربائع (در باب نسب)؛ الموشح؛ المختلف و المؤتلف (در اسامی و نسب قبایل)؛ المقُتنی؛ غریب الحدیث؛ الانواء؛ المُشَجَّر کتاب مَنْ استجیبت دعوته؛ الموشا؛ المُذَهَّبْ فی اخبار الشعراء و طبقاتهم؛ نقائض جریر و عُمر بن لَجا؛ نقائض جریر و الفرزدق؛ المفوف (العفوف)؛ تاریخ الخلفاء؛ کتاب مَن سُمّی ببیت؛ قاله مقاتل الفرسان؛ القاب الشعراء؛ کُنَی الشعراء؛ العقل؛ السماة (المسماة)؛ ایام جریر التی ذکرها فی شعره؛ المقتبس؛ الخیل (الحیل/الخلیل)؛ النبات؛ الالقاب (القاب القبائل کُلها)؛ القاب الیمن و مُضَر و ربیعه و القبائل الکبیر و الایام (که برای فتح بن خاقان گرد آورده بود).[۷] بسیاری از کتب وی امروزه در دست است مانند المحبر، المنمق، القاب الشعراء، امهات النبی، اسماء المغتالین که در مجموعه نوادر المخطوطات چاپ شده است.[۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
