حمزة بن حبیب زیات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[ابوعماره حمزة بن حبیب بن عمارة بن اسماعیل زیّات تمیمی تیمی سلمی]] [[اهل کوفه]]، و مولای [[آل]] [[عکرمة بن ربعی تیمی]] بود و در آغاز [[شغل]] روغن فروشی داشت.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۳۲.</ref> [[تولد]] وی را به سال ۸۰ هـ نوشته‌اند.<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.</ref> او [[صحابی امام صادق]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۱۷۷.</ref> و [[راوی]] از آن بزرگوار بود<ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۳۸.</ref> و اصول [[تجوید]] و قرائت را از آن [[امام همام]] و [[اعمش|أعمش]] آموخت.<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> همچنین از [[ابواسحاق سبیعی]] و [[ابواسحاق شیبانی]] [[روایت]] نقل کرده است،<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.</ref> چنان که [[یحیی بن مبارک]]، [[حسین بن علی جعفی]] و [[عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی]] از جمله [[شاگردان]]،<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.</ref> و «خلاّد» و «خلف» [[راویان]] قرائت وی هستند.<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> | [[ابوعماره حمزة بن حبیب بن عمارة بن اسماعیل زیّات تمیمی تیمی سلمی]] [[اهل کوفه]]، و مولای [[آل]] [[عکرمة بن ربعی تیمی]] بود و در آغاز [[شغل]] روغن فروشی داشت.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۳۲.</ref> [[تولد]] وی را به سال ۸۰ هـ نوشته‌اند.<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.</ref> او [[صحابی امام صادق]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۱۷۷.</ref> و [[راوی]] از آن بزرگوار بود<ref>اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۳۸.</ref> و اصول [[تجوید]] و قرائت را از آن [[امام همام]] و [[اعمش|أعمش]] آموخت.<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> همچنین از [[ابواسحاق سبیعی]] و [[ابواسحاق شیبانی]] [[روایت]] نقل کرده است،<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.</ref> چنان که [[یحیی بن مبارک]]، [[حسین بن علی جعفی]] و [[عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی]] از جمله [[شاگردان]]،<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.</ref> و «خلاّد» و «خلف» [[راویان]] قرائت وی هستند.<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> | ||
حمزه یکی از افراد [[زاهد]]، [[عابد]]، [[فاضل]]، [[متقی]] در [[اخلاق]] و در [[علوم اسلامی]]، محدثی [[ثقه]]،<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۳، ص۲۷.</ref> فقیهی [[شیعی]]<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۳۷۳.</ref> و [[قاری]] بنام در [[زمان]] خویش و یکی از [[قاریان]] هفتگانه به شمار آمده است.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۳۲.</ref> وی را در [[علم]] و عمل، در زمان خودش بی‌نظیر وصف کرده‌اند.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۷۲.</ref> او هر ماه ۲۵ مرتبه [[قرآن]] را ختم می‌‌کرد و اولین کسی بود که در [[متشابهات]] قرآن کتاب تألیف کرد.<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> حمزه سرانجام در سال ۱۵۶ هـ <ref>الاعلام، ح۲، ص۲۷۲.</ref> در ۷۶ سالگی<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> در [[شهر | حمزه یکی از افراد [[زاهد]]، [[عابد]]، [[فاضل]]، [[متقی]] در [[اخلاق]] و در [[علوم اسلامی]]، محدثی [[ثقه]]،<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۳، ص۲۷.</ref> فقیهی [[شیعی]]<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۳۷۳.</ref> و [[قاری]] بنام در [[زمان]] خویش و یکی از [[قاریان]] هفتگانه به شمار آمده است.<ref>الفهرست (الندیم)، ص۳۲.</ref> وی را در [[علم]] و عمل، در زمان خودش بی‌نظیر وصف کرده‌اند.<ref>الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۷۲.</ref> او هر ماه ۲۵ مرتبه [[قرآن]] را ختم می‌‌کرد و اولین کسی بود که در [[متشابهات]] قرآن کتاب تألیف کرد.<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> حمزه سرانجام در سال ۱۵۶ هـ <ref>الاعلام، ح۲، ص۲۷۲.</ref> در ۷۶ سالگی<ref>ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.</ref> در [[شهر حلوان]]،<ref>المعارف، ص۵۲۹.</ref> از شهرهای [[عراق]] درگذشت. کتاب‌های أسباغ القرآن، عدد آی القرآن، الفرائض، متشابه القرآن، الوقف و الابتداء آثار او هستند<ref>الفهرست (الندیم)، ص۳۲.</ref>.<ref> جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۲۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث قاریان قرآن است. حمزة بن حبیب زیات از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حمزة بن حبیب زیات در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوعماره حمزة بن حبیب بن عمارة بن اسماعیل زیّات تمیمی تیمی سلمی اهل کوفه، و مولای آل عکرمة بن ربعی تیمی بود و در آغاز شغل روغن فروشی داشت.[۱] تولد وی را به سال ۸۰ هـ نوشته‌اند.[۲] او صحابی امام صادق(ع)[۳] و راوی از آن بزرگوار بود[۴] و اصول تجوید و قرائت را از آن امام همام و أعمش آموخت.[۵] همچنین از ابواسحاق سبیعی و ابواسحاق شیبانی روایت نقل کرده است،[۶] چنان که یحیی بن مبارک، حسین بن علی جعفی و عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی از جمله شاگردان،[۷] و «خلاّد» و «خلف» راویان قرائت وی هستند.[۸]
حمزه یکی از افراد زاهد، عابد، فاضل، متقی در اخلاق و در علوم اسلامی، محدثی ثقه،[۹] فقیهی شیعی[۱۰] و قاری بنام در زمان خویش و یکی از قاریان هفتگانه به شمار آمده است.[۱۱] وی را در علم و عمل، در زمان خودش بی‌نظیر وصف کرده‌اند.[۱۲] او هر ماه ۲۵ مرتبه قرآن را ختم می‌‌کرد و اولین کسی بود که در متشابهات قرآن کتاب تألیف کرد.[۱۳] حمزه سرانجام در سال ۱۵۶ هـ [۱۴] در ۷۶ سالگی[۱۵] در شهر حلوان،[۱۶] از شهرهای عراق درگذشت. کتاب‌های أسباغ القرآن، عدد آی القرآن، الفرائض، متشابه القرآن، الوقف و الابتداء آثار او هستند[۱۷].[۱۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الفهرست (الندیم)، ص۳۲.
- ↑ میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۷۷.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۳۸.
- ↑ ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
- ↑ میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.
- ↑ ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۳، ص۲۷.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۳۷۳.
- ↑ الفهرست (الندیم)، ص۳۲.
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۷۲.
- ↑ ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
- ↑ الاعلام، ح۲، ص۲۷۲.
- ↑ ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
- ↑ المعارف، ص۵۲۹.
- ↑ الفهرست (الندیم)، ص۳۲.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۲۹۸.