استقلال فکری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = استقلال
| موضوع مرتبط = استقلال
| عنوان مدخل  = [[استقلال]]
| عنوان مدخل  = [[استقلال]]
| مداخل مرتبط = [[استقلال فکری در قرآن]] - [[استقلال فکری در فقه اسلامی]] - [[استقلال فکری در فقه سیاسی]]
| مداخل مرتبط = [[استقلال فکری در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = استقلال فکری (پرسش)
| پرسش مرتبط  =
}}
}}
 
== مقدمه ==
==مقدمه==
استقلال فکری یعنی اینکه [[انسان]] از خود اصول و مبادی و فلسفه‌ای در [[زندگی]] داشته باشد و به آن [[ایمان]] و [[اعتماد]] داشته باشد و در روحش نسبت به او نوعی [[حماسه]] موجود باشد. آن را می‌گویند [[غرور ملی]]، [[غرور اجتماعی]] و غیره<ref>حماسه حسینی، جلد سوم، ص۳۲۵.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۹۰.</ref>
استقلال فکری یعنی اینکه [[انسان]] از خود اصول و مبادی و فلسفه‌ای در [[زندگی]] داشته باشد و به آن [[ایمان]] و [[اعتماد]] داشته باشد و در روحش نسبت به او نوعی [[حماسه]] موجود باشد. آن را می‌گویند غرورملی، غرور اجتماعی و غیره<ref>حماسه حسینی، جلد سوم، ص۳۲۵.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۹۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۸: خط ۲۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:استقلال فکری]]
[[رده:مدخل]]
{{حاکمیت}}
{{حاکمیت}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۶

مقدمه

استقلال فکری یعنی اینکه انسان از خود اصول و مبادی و فلسفه‌ای در زندگی داشته باشد و به آن ایمان و اعتماد داشته باشد و در روحش نسبت به او نوعی حماسه موجود باشد. آن را می‌گویند غرور ملی، غرور اجتماعی و غیره[۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. حماسه حسینی، جلد سوم، ص۳۲۵.
  2. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۹۰.