فروة بن نوفل اشجعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر به فروه بن نوفل اشجعی حذف شد)
برچسب‌ها: تغییرمسیر حذف شد پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[فروة بن نوفل اشجعی در تاریخ اسلامی]] - [[فروة بن نوفل اشجعی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = فروة بن نوفل اشجعی | مداخل مرتبط = [[فروة بن نوفل اشجعی در تاریخ اسلامی]] - [[فروة بن نوفل اشجعی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = فروة بن نوفل اشجعی
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ جمل.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ جمل
| نام کامل = فروة بن نوفل اشجعی
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه =
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله = [[بنی‌اشجع]]
| از تیره =
| پدر = 
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد =   
| محل تولد =   
| محل زندگی =
| تاریخ درگذشت  = [[۴۵ هجری]]
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =
| محل شهادت =   
| طول عمر = 
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]]
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =
| علت شهرت = 
| علت درگذشت =
| علت شهادت = 
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* فروة بن نوفل اشجعی از [[تابعین]] [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} بود، از [[اصحاب]] و [[شیعیان]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} بود و در [[جنگ صفین]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد، اما بعد از داستان [[حکمیت]] اگر چه در جمع [[خوارج]] درآمد و از [[حضرت علی]] {{ع}} [[کناره‌گیری]] کرد و همراه پانصد نفر دیگر از همفکرانش در محلی به نام دسکره و بندنیجین - حوالی [[بغداد]] کنونی - اردو زد؛ اما هرگز علیه [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} وارد [[جنگ]] نشد. او در این باره می‌گفت: به [[خدا]] [[سوگند]]، نمی‌دانم چرا و به چه دلیلی باید با [[علی]] {{ع}} وارد [[جنگ]] شوم، من [[فکر]] می‌کنم [[بهترین]] [[راه]] و در واقع تنهاترین [[راه]] این است که فعلاً از این امر صرف ‌نظر کرده و خوب [[فکر]] کنم و هرگاه به نتیجه رسیدم، یا [[اطاعت]] او را گردن نهم و یا علیه وی وارد [[جنگ]] شوم<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۸۶؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۲۸۶؛ بدون تردید کسی که چنین بیندیشد که نه با امام معصوم {{ع}} جنگ کند و نه او را یاری نماید تا بررسی کند و به آنچه به یقین و اطمینان رسید انجام دهد، از دید اسلام و کلمات امیرالمؤمنین {{ع}} نسبت به این طرز تفکر با برخی اصحابش مثل [[عبیده سلمانی مرادی]] امری پسندیده و صحیح است. چون اسلام دین تسلیم به آنچه انسان به حق میرسد، می‌باشد نه دین احساسی و بی‌دقتی.</ref>.
فروة بن نوفل اشجعی از [[تابعین]] [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} بود، از [[اصحاب]] و [[شیعیان]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} بود و در [[جنگ صفین]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد، اما بعد از داستان [[حکمیت]] اگر چه در جمع [[خوارج]] درآمد و از [[حضرت علی]] {{ع}} [[کناره‌گیری]] کرد و همراه پانصد نفر دیگر از همفکرانش در محلی به نام دسکره و بندنیجین - حوالی [[بغداد]] کنونی - اردو زد؛ اما هرگز علیه [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} وارد [[جنگ]] نشد. او در این باره می‌گفت: به [[خدا]] [[سوگند]]، نمی‌دانم چرا و به چه دلیلی باید با [[علی]] {{ع}} وارد [[جنگ]] شوم، من [[فکر]] می‌کنم [[بهترین]] [[راه]] و در واقع تنهاترین [[راه]] این است که فعلاً از این امر صرف ‌نظر کرده و خوب [[فکر]] کنم و هرگاه به نتیجه رسیدم، یا [[اطاعت]] او را گردن نهم و یا علیه وی وارد [[جنگ]] شوم<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۸۶؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۲۸۶؛ بدون تردید کسی که چنین بیندیشد که نه با امام معصوم {{ع}} جنگ کند و نه او را یاری نماید تا بررسی کند و به آنچه به یقین و اطمینان رسید انجام دهد، از دید اسلام و کلمات امیرالمؤمنین {{ع}} نسبت به این طرز تفکر با برخی اصحابش مثل [[عبیده سلمانی مرادی]] امری پسندیده و صحیح است. چون اسلام دین تسلیم به آنچه انسان به حق میرسد، می‌باشد نه دین احساسی و بی‌دقتی.</ref>.
* به هر حال او و گروه همراهش پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}} در سال ۴۱ [[هجری]] علیه [[معاویه]] [[طغیان]] کردند و با وی جنگیدند. اما [[معاویه]] [[مغیره]] را به [[جنگ]] او فرستاد و با [[تهدید]] و [[ارعاب]]، [[مردم کوفه]] را [[بسیج]] کرد و این گروه را [[سرکوب]] نمود و سرانجام به سال ۴۵ [[هجری]] همه را به [[قتل]] رساند <ref>وقعة صفین، ص۱۶۶؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۹۰.</ref>.
به هر حال او و گروه همراهش پس از [[شهادت امیرمؤمنان]] {{ع}} در سال ۴۱ [[هجری]] علیه [[معاویه]] [[طغیان]] کردند و با وی جنگیدند. اما [[معاویه]] [[مغیره]] را به [[جنگ]] او فرستاد و با [[تهدید]] و [[ارعاب]]، [[مردم کوفه]] را [[بسیج]] کرد و این گروه را [[سرکوب]] نمود و سرانجام به سال ۴۵ [[هجری]] همه را به [[قتل]] رساند <ref>وقعة صفین، ص۱۶۶؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۹۰.</ref>.
* او از [[رسول خدا]] {{صل}} و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و برخی دیگر [[اصحاب]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۹۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۱۰۰-۱۱۰۱.</ref>
او از [[رسول خدا]] {{صل}} و [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و برخی دیگر [[اصحاب]] [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۹۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۱۰۰-۱۱۰۱.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[بنی‌اشجع]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۶: خط ۶۹:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:بنی‌اشجع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۰۲

فروة بن نوفل اشجعی
تصویر نمادین جنگ جمل
نام کاملفروة بن نوفل اشجعی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌اشجع
درگذشت۴۵ هجری
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

فروة بن نوفل اشجعی از تابعین اصحاب پیامبر (ص) بود، از اصحاب و شیعیان امیرمؤمنان (ع) بود و در جنگ صفین حضرت را یاری کرد، اما بعد از داستان حکمیت اگر چه در جمع خوارج درآمد و از حضرت علی (ع) کناره‌گیری کرد و همراه پانصد نفر دیگر از همفکرانش در محلی به نام دسکره و بندنیجین - حوالی بغداد کنونی - اردو زد؛ اما هرگز علیه امیرالمؤمنین (ع) وارد جنگ نشد. او در این باره می‌گفت: به خدا سوگند، نمی‌دانم چرا و به چه دلیلی باید با علی (ع) وارد جنگ شوم، من فکر می‌کنم بهترین راه و در واقع تنهاترین راه این است که فعلاً از این امر صرف ‌نظر کرده و خوب فکر کنم و هرگاه به نتیجه رسیدم، یا اطاعت او را گردن نهم و یا علیه وی وارد جنگ شوم[۱]. به هر حال او و گروه همراهش پس از شهادت امیرمؤمنان (ع) در سال ۴۱ هجری علیه معاویه طغیان کردند و با وی جنگیدند. اما معاویه مغیره را به جنگ او فرستاد و با تهدید و ارعاب، مردم کوفه را بسیج کرد و این گروه را سرکوب نمود و سرانجام به سال ۴۵ هجری همه را به قتل رساند [۲]. او از رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و برخی دیگر اصحاب نقل حدیث کرده است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، ج۵، ص۸۶؛ ر. ک: وقعة صفین، ص۲۸۶؛ بدون تردید کسی که چنین بیندیشد که نه با امام معصوم (ع) جنگ کند و نه او را یاری نماید تا بررسی کند و به آنچه به یقین و اطمینان رسید انجام دهد، از دید اسلام و کلمات امیرالمؤمنین (ع) نسبت به این طرز تفکر با برخی اصحابش مثل عبیده سلمانی مرادی امری پسندیده و صحیح است. چون اسلام دین تسلیم به آنچه انسان به حق میرسد، می‌باشد نه دین احساسی و بی‌دقتی.
  2. وقعة صفین، ص۱۶۶؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۹۰.
  3. تهذیب التهذیب، ج۶، ص۳۹۱.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۱۰۰-۱۱۰۱.