عبدالله بن رقیم کنانی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| اهل = | | اهل = | ||
| از قبیله = | | از قبیله = [[بنی‌کنانه]] | ||
| از تیره = | | از تیره = | ||
| پدر = [[رقیم کنانی]] | | پدر = [[رقیم کنانی]] | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[عبد الله]] در عام الفتح (سال [[فتح مکه]]) [[اسلام]] آورد<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۱۵؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۲۹۴.</ref> و [[حدیث]] معروف [[پیامبر خدا]] {{صل}} که [[دستور]] دادند، همه درهای [[خانه‌ها]] به [[مسجد]] را ببندند مگر درِ خانۀ [[علی]] {{ع}} را، او نیز [[نقل]] کرده است<ref>الغدیر، ج۳، ص۲۰۵.</ref>. | [[عبد الله]] در عام الفتح (سال [[فتح مکه]]) [[اسلام]] آورد<ref>اسدالغابه، ج۳، ص۱۱۵؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۲۹۴.</ref> و [[حدیث]] معروف [[پیامبر خدا]] {{صل}} که [[دستور]] دادند، همه درهای [[خانه‌ها]] به [[مسجد]] را ببندند مگر درِ خانۀ [[علی]] {{ع}} را، او نیز [[نقل]] کرده است<ref>الغدیر، ج۳، ص۲۰۵.</ref>. | ||
در این [[حدیث]] [[رسول خدا]] {{صل}} به صراحت می‌فرماید: «من درب خانه‌های [[اصحاب]] را به [[مسجد]] بستم، این [[خدای متعال]] بود که درب [[خانه‌ها]] را بست، و در [[خانه علی]] را [[خداوند]] به روی [[مسجد]] باز گذاشت نه من»<ref>متن حدیث چنین است: {{متن حدیث|أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْمَسْجِدِ وَ تَرَكَ بَابَ عَلِيٍّ، قالوا: يا رسولَ اللّهِ! سَدَدْتَ أَبْوَابَنَا كُلَّهَا إِلَّا بَابَ عَلَيٍّ، قَالَ: مَا أَنَا سَدَدْتُ أَبْوَابَكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا}}.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۸۳.</ref> | در این [[حدیث]] [[رسول خدا]] {{صل}} به صراحت می‌فرماید: «من درب خانه‌های [[اصحاب]] را به [[مسجد]] بستم، این [[خدای متعال]] بود که درب [[خانه‌ها]] را بست، و در [[خانه علی]] را [[خداوند]] به روی [[مسجد]] باز گذاشت نه من»<ref>متن حدیث چنین است: {{متن حدیث|أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْمَسْجِدِ وَ تَرَكَ بَابَ عَلِيٍّ، قالوا: يا رسولَ اللّهِ! سَدَدْتَ أَبْوَابَنَا كُلَّهَا إِلَّا بَابَ عَلَيٍّ، قَالَ: مَا أَنَا سَدَدْتُ أَبْوَابَكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا}}.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۸۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[بنی‌کنانه]] (قبیله) | |||
* [[رقیم کنانی]] (پدر) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۶۴: | خط ۷۰: | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
[[رده:اصحاب امام علی]] | [[رده:اصحاب امام علی]] | ||
[[رده: | [[رده:بنی‌کنانه]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. عبدالله بن رقیم کنانی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن رقیم کنانی کوفی در تاریخ اسلامی - عبدالله بن رقیم کنانی کوفی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| عبدالله بن رقیم کنانی کوفی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | عبدالله بن رقیم کنانی کوفی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی‌کنانه |
| پدر | رقیم کنانی |
| محل زندگی | کوفه |
| از اصحاب | |
مقدمه
عبد الله فرزند رقیم و به قولی ابی رقیم یا ارقم از راویان حدیث و از اصحاب رسول خدا (ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود. آمنه بنت وهب مادر رسول خدا (ص) عمه پدرش بود. عبد الله در عام الفتح (سال فتح مکه) اسلام آورد[۱] و حدیث معروف پیامبر خدا (ص) که دستور دادند، همه درهای خانه‌ها به مسجد را ببندند مگر درِ خانۀ علی (ع) را، او نیز نقل کرده است[۲]. در این حدیث رسول خدا (ص) به صراحت می‌فرماید: «من درب خانه‌های اصحاب را به مسجد بستم، این خدای متعال بود که درب خانه‌ها را بست، و در خانه علی را خداوند به روی مسجد باز گذاشت نه من»[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- بنی‌کنانه (قبیله)
- رقیم کنانی (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۱۱۵؛ تهذیب التهذیب، ج۴، ص۲۹۴.
- ↑ الغدیر، ج۳، ص۲۰۵.
- ↑ متن حدیث چنین است: «أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْمَسْجِدِ وَ تَرَكَ بَابَ عَلِيٍّ، قالوا: يا رسولَ اللّهِ! سَدَدْتَ أَبْوَابَنَا كُلَّهَا إِلَّا بَابَ عَلَيٍّ، قَالَ: مَا أَنَا سَدَدْتُ أَبْوَابَكُمْ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا».
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۳.