معصیت در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = معصیت | |||
| عنوان مدخل = معصیت | |||
| مداخل مرتبط = [[معصیت در قرآن]] - [[معصیت در نهج البلاغه]] - [[معصیت در فقه سیاسی]] - [[معصیت در معارف دعا و زیارات]] - [[معصیت در معارف و سیره سجادی]] - [[معصیت در معارف و سیره نبوی]] - [[معصیت در جامعه‌شناسی اسلامی]] - [[معصیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[معصیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==گناه‌گریزی== | == گناه‌گریزی == | ||
[[زشتی]] [[گناه]]، [[خانه]] [[دل]] [[آدمی]] را تاریک و سیاه و آن را محل آمد و شد [[شیطان]] می‌سازد. خنجر گناه، [[چشم]] دل را [[کور]] می‌کند و این کوردلی، به [[ناپاکی]] [[جسم]] می‌انجامد. [[نبی اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: | [[زشتی]] [[گناه]]، [[خانه]] [[دل]] [[آدمی]] را تاریک و سیاه و آن را محل آمد و شد [[شیطان]] می‌سازد. خنجر گناه، [[چشم]] دل را [[کور]] می‌کند و این کوردلی، به [[ناپاکی]] [[جسم]] می‌انجامد. [[نبی اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: | ||
{{متن حدیث|إِذَا خَبُثَ الْقَلْبُ خَبُثَ الْجَسَدُ}}<ref>«هرگاه دل آدمی ناپاک شد، جسم نیز ناپاک می‌شود». بحارالانوار، ج۶۷، ص۵۱.</ref>. | {{متن حدیث|إِذَا خَبُثَ الْقَلْبُ خَبُثَ الْجَسَدُ}}<ref>«هرگاه دل آدمی ناپاک شد، جسم نیز ناپاک می‌شود». بحارالانوار، ج۶۷، ص۵۱.</ref>. | ||
[[مراقبت]] از کردارها و [[رفتارها]] و [[محاسبه]] و دقت در آن، شرط بازدارندگی از گناه است. بزرگ‌ترین زیانِ گناه، [[نافرمانی]] خدایی است که هیچ خطایی در محضر او زیبنده نیست. [[رسول الله]]{{صل}} خطاب به [[ابوذر]] می‌فرماید: | [[مراقبت]] از کردارها و [[رفتارها]] و [[محاسبه]] و دقت در آن، شرط بازدارندگی از گناه است. بزرگ‌ترین زیانِ گناه، [[نافرمانی]] خدایی است که هیچ خطایی در محضر او زیبنده نیست. [[رسول الله]] {{صل}} خطاب به [[ابوذر]] می‌فرماید: | ||
{{متن حدیث|يَا أَبَا ذَرٍّ، لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَ لَكِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَيْتَ}}<ref>«اباذر! به کوچکی گناه نگاه مکن، بلکه به آن کسی بنگر که او را نافرمانی کرده‌ای». مجموعه ورام، ج۲، ص۵۳.</ref>. | {{متن حدیث|يَا أَبَا ذَرٍّ، لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَ لَكِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَيْتَ}}<ref>«اباذر! به کوچکی گناه نگاه مکن، بلکه به آن کسی بنگر که او را نافرمانی کرده‌ای». مجموعه ورام، ج۲، ص۵۳.</ref>. | ||
[[گناه‌گریزی]] برای [[انسان]] به ویژه در [[دوران جوانی]] اهمیت بسیاری دارد. [[پیامبر اسلام]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَيُّهَا الشَّابُّ التَّارِکُ شَهْوَتَهُ فِي الْمُبْتَذِلِ شَبَابَهُ! أَنْتَ عِنْدِي كَبَعْضِ مَلَائِكَتِي}}<ref>«خداوند می‌گوید: ای جوانی که شهوت خود را ترک گفته‌ای، آن شهوتی - که جوانی را به ابتذال می‌کشاند - تو در پیشگاه من همانند بعضی از فرشتگانم هستی». صادق احسان بخش، آثار الصادقین، ج۹، ص۲۵۳؛ کنزالعمال، ج۱۵، ص۷۷۵.</ref>. | [[گناه‌گریزی]] برای [[انسان]] به ویژه در [[دوران جوانی]] اهمیت بسیاری دارد. [[پیامبر اسلام]] {{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَيُّهَا الشَّابُّ التَّارِکُ شَهْوَتَهُ فِي الْمُبْتَذِلِ شَبَابَهُ! أَنْتَ عِنْدِي كَبَعْضِ مَلَائِكَتِي}}<ref>«خداوند می‌گوید: ای جوانی که شهوت خود را ترک گفته‌ای، آن شهوتی - که جوانی را به ابتذال می‌کشاند - تو در پیشگاه من همانند بعضی از فرشتگانم هستی». صادق احسان بخش، آثار الصادقین، ج۹، ص۲۵۳؛ کنزالعمال، ج۱۵، ص۷۷۵.</ref>. | ||
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} در سخنی دیگر با [[زشت]] انگاشتن گناه، به [[تمثیل]] آن پرداخته و فرموده است: | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در سخنی دیگر با [[زشت]] انگاشتن گناه، به [[تمثیل]] آن پرداخته و فرموده است: | ||
{{متن حدیث|عَجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمِي مِنَ الطَّعَامِ مَخَافَةَ الدَّاءِ كَيْفَ لَا يَحْتَمِي مِنَ الذُّنُوبِ مَخَافَةَ النَّارِ}}<ref>«در شگفتم از کسی که از بیم درد، از غذا پرهیز می‌کند؛ چگونه از ترس آتش از گناهان پرهیز نمی‌کند؟» بحارالانوار، ج۶۹، ص۳۴۷.</ref>. | {{متن حدیث|عَجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمِي مِنَ الطَّعَامِ مَخَافَةَ الدَّاءِ كَيْفَ لَا يَحْتَمِي مِنَ الذُّنُوبِ مَخَافَةَ النَّارِ}}<ref>«در شگفتم از کسی که از بیم درد، از غذا پرهیز می‌کند؛ چگونه از ترس آتش از گناهان پرهیز نمی‌کند؟» بحارالانوار، ج۶۹، ص۳۴۷.</ref>. | ||
آورده‌اند که [[مرد]] [[بیماری]] از مقابل [[پیامبر]] و اصحابش گذشت. بعضی از [[یاران]]، آن مرد را دیوانه خطاب کردند. [[رسول گرامی اسلام]] با اشاره به [[بیمار]] بودن آن رهگذر فرمود: «دیوانه آن مرد و زنی است که [[جوانی]] خویش را در غیر [[فرمان برداری]] [[خدا]] هدر داده باشد»<ref>مشکوة الانوار، ص۱۶۹.</ref>. همچنین آن [[حضرت]] می‌فرماید: | آورده‌اند که [[مرد]] [[بیماری]] از مقابل [[پیامبر]] و اصحابش گذشت. بعضی از [[یاران]]، آن مرد را دیوانه خطاب کردند. [[رسول گرامی اسلام]] با اشاره به [[بیمار]] بودن آن رهگذر فرمود: «دیوانه آن مرد و زنی است که [[جوانی]] خویش را در غیر [[فرمان برداری]] [[خدا]] هدر داده باشد»<ref>مشکوة الانوار، ص۱۶۹.</ref>. همچنین آن [[حضرت]] می‌فرماید: | ||
هر کس کاری زشت یا چیزی که به آن [[تمایل]] دارد، برای او پیش بیاید و از [[ترس]] [[خدا]] از آن دوری گزیند، [[خداوند]]، [[آتش]] را بر او [[حرام]] می‌گرداند و او را از ترس بزرگ ایمن می‌دارد و به وعده‌ای که [[کتاب خدا]] به او داده است، عمل خواهد کرد، آنجا که فرموده است<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۰۹.</ref>: {{متن قرآن|وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ}}<ref>«و برای آن کس که از ایستادن در برابر پروردگار خویش هراسیده است دو بهشت خواهد بود» سوره الرحمن، آیه ۴۶.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[ | هر کس کاری زشت یا چیزی که به آن [[تمایل]] دارد، برای او پیش بیاید و از [[ترس]] [[خدا]] از آن دوری گزیند، [[خداوند]]، [[آتش]] را بر او [[حرام]] می‌گرداند و او را از ترس بزرگ ایمن می‌دارد و به وعده‌ای که [[کتاب خدا]] به او داده است، عمل خواهد کرد، آنجا که فرموده است<ref>وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۰۹.</ref>: {{متن قرآن|وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ}}<ref>«و برای آن کس که از ایستادن در برابر پروردگار خویش هراسیده است دو بهشت خواهد بود» سوره الرحمن، آیه ۴۶.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|نگین رسالت]] ص ۱۹.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379752.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[ | # [[پرونده:1379752.jpg|22px]] [[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|'''نگین رسالت''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:گناه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۶
این مدخل زیرشاخهٔ بحث معصیت است. معصیت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: معصیت در قرآن - معصیت در نهج البلاغه - معصیت در فقه سیاسی - معصیت در معارف دعا و زیارات - معصیت در معارف و سیره سجادی - معصیت در معارف و سیره نبوی - معصیت در جامعه‌شناسی اسلامی - معصیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - معصیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردگناهگریزی
زشتی گناه، خانه دل آدمی را تاریک و سیاه و آن را محل آمد و شد شیطان می‌سازد. خنجر گناه، چشم دل را کور می‌کند و این کوردلی، به ناپاکی جسم می‌انجامد. نبی اکرم a می‌فرماید: «إِذَا خَبُثَ الْقَلْبُ خَبُثَ الْجَسَدُ»[۱].
مراقبت از کردارها و رفتارها و محاسبه و دقت در آن، شرط بازدارندگی از گناه است. بزرگ‌ترین زیانِ گناه، نافرمانی خدایی است که هیچ خطایی در محضر او زیبنده نیست. رسول الله a خطاب به ابوذر می‌فرماید: «يَا أَبَا ذَرٍّ، لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِيئَةِ وَ لَكِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَيْتَ»[۲].
گناه‌گریزی برای انسان به ویژه در دوران جوانی اهمیت بسیاری دارد. پیامبر اسلام a می‌فرماید: «يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَيُّهَا الشَّابُّ التَّارِکُ شَهْوَتَهُ فِي الْمُبْتَذِلِ شَبَابَهُ! أَنْتَ عِنْدِي كَبَعْضِ مَلَائِكَتِي»[۳].
پیامبر اکرم a در سخنی دیگر با زشت انگاشتن گناه، به تمثیل آن پرداخته و فرموده است: «عَجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمِي مِنَ الطَّعَامِ مَخَافَةَ الدَّاءِ كَيْفَ لَا يَحْتَمِي مِنَ الذُّنُوبِ مَخَافَةَ النَّارِ»[۴].
آورده‌اند که مرد بیماری از مقابل پیامبر و اصحابش گذشت. بعضی از یاران، آن مرد را دیوانه خطاب کردند. رسول گرامی اسلام با اشاره به بیمار بودن آن رهگذر فرمود: «دیوانه آن مرد و زنی است که جوانی خویش را در غیر فرمان برداری خدا هدر داده باشد»[۵]. همچنین آن حضرت می‌فرماید:
هر کس کاری زشت یا چیزی که به آن تمایل دارد، برای او پیش بیاید و از ترس خدا از آن دوری گزیند، خداوند، آتش را بر او حرام می‌گرداند و او را از ترس بزرگ ایمن می‌دارد و به وعده‌ای که کتاب خدا به او داده است، عمل خواهد کرد، آنجا که فرموده است[۶]: 
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ «هرگاه دل آدمی ناپاک شد، جسم نیز ناپاک می‌شود». بحارالانوار، ج۶۷، ص۵۱.
- ↑ «اباذر! به کوچکی گناه نگاه مکن، بلکه به آن کسی بنگر که او را نافرمانی کرده‌ای». مجموعه ورام، ج۲، ص۵۳.
- ↑ «خداوند می‌گوید: ای جوانی که شهوت خود را ترک گفته‌ای، آن شهوتی - که جوانی را به ابتذال می‌کشاند - تو در پیشگاه من همانند بعضی از فرشتگانم هستی». صادق احسان بخش، آثار الصادقین، ج۹، ص۲۵۳؛ کنزالعمال، ج۱۵، ص۷۷۵.
- ↑ «در شگفتم از کسی که از بیم درد، از غذا پرهیز می‌کند؛ چگونه از ترس آتش از گناهان پرهیز نمی‌کند؟» بحارالانوار، ج۶۹، ص۳۴۷.
- ↑ مشکوة الانوار، ص۱۶۹.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۲۰۹.
- ↑ «و برای آن کس که از ایستادن در برابر پروردگار خویش هراسیده است دو بهشت خواهد بود» سوره الرحمن، آیه ۴۶.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، نگین رسالت ص ۱۹.