عبد خیر بن ناجد ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:قبیله ازد' به 'رده:ازد')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = عبد خیر بن ناجد ازدی | مداخل مرتبط = [[عبد خیر بن ناجد ازدی در تاریخ اسلامی]] - [[عبد خیر بن ناجد ازدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = عبد خیر بن ناجد ازدی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = عبد خیر بن ناجد ازدی
| نام = عبد خیر بن ناجد ازدی
خط ۴۸: خط ۴۸:
| آخرین راوی از او =  
| آخرین راوی از او =  
}}
}}
== مقدمه ==
[[عبد خیر بن ناجد]] مکنی به [[ابو صادق ازدی]] و از [[اصحاب]] و [[راویان]] [[علی]]{{ع}} می‌‌باشد.<ref>شیخ طوسی، رجال، ص۷۲. نیز ر. ک. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۱۱؛ تستری، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۳۶۷.</ref> از شرح حال این فرد مجهول الهویه <ref>جواهری، المفید من معجم رجال الحدیث، ص۳۰۶.</ref> در منابع [[شیعی]] بیش از این اطلاعی در دست نیست. اما در منابع رجالی [[اهل سنت]]، در ذیل عنوان ابو صادق الازدی مطالبی یافت می‌‌شود که شباهت‌های بسیاری با [[شخصیت]] نام برده شده در [[رجال شیخ طوسی]] دارد. از جمله این منابع، کتاب [[تهذیب الکمال]] و به تبع آن، [[تهذیب التهذیب]] [[ابن حجر]] است.


== مقدمه ==
در این کتاب‌ها و در مدخل ابوصادق الازدی، او فردی [[کوفی]] و از افراد [[قبیله ازد]] شنوءه معرفی شده، نامش به [[نقلی]] [[مسلم بن یزید]] و به [[نقل]] دیگر [[عبدالله بن ناجد]] عنوان شده است. آنها در ادامه، ابو صادق ازدی را از راویان [[روایات]] [[ربیعة بن ناجد]] و [[مخنف بن قیس]] و دیگران معرفی کرده، آورده‌اند که وی [[احادیث]] مرسلی را از برخی بزرگان از جمله [[علی]]{{ع}} نقل کرده است. <ref>المزی، تهذیب الکمال، ج۳۳، ص۴۱۲؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۲، ص۱۱۶.</ref>
نام وی [[عبد خیر بن ناجد ازدی]] از [[راویان مورد وثوق]] و مردی [[پرهیزکار]] بود. او با جمعی از [[قبیله ازد]] به [[مدائن]] وارد شد و موقعی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از [[صفین]] مراجعت نمود از آن [[حضرت]] اخذ [[حدیث]] کرد<ref>رجال طوسی، ص۴۸، ش۲۳؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۰؛ و تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۱۴۶.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۱۷.</ref>
 
ابو صادق مذکور از رجال [[نسائی]] و [[ابن ماجه]] به شمار رفته، <ref>تقرشی، نقد الرجال، ج۲، ص۴۱۷.</ref> [[ابوحاتم]] او را به مستقیم الحدیث بودن توصیف <ref>ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۸، ص۲۰۰.</ref> و [[یعقوب بن شبه]] <ref>المزی، تهذیب الکمال، ج۳۳، ص۴۱۲؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۴، ص۵۳۷.</ref> و [[ابن حبان]] <ref>ابن حبان، الثقات، ج۵، ص۴۱.</ref> وی را به عنوان فردی قابل [[اعتماد]] و [[ثقه]] ستوده‌اند. ضمن این که ابن حجر هم، در کتاب دیگرش وی را [[صدوق]] من الرابعه <ref>ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۲، ص۴۱۷.</ref> و [[ابن سعد]] او را [[مسلمانی]] با [[تقوی]] و [[قلیل الحدیث]] که [[مردم]] درباره او سخنانی می‌‌گویند، <ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۹۹.</ref> یاد کرده‌اند.


[[شیخ طوسی]]، عبد خیر بن ناجد کنیه‌اش [[ابو صادق ازدی]] را از [[اصحاب حضرت علی]] {{ع}} به شمار آورده است<ref>رجال طوسی، ص۴۸، ش۲۳.</ref>.
[[ابن خطیب]] نیز با [[ذکر]] این مطلب که نام اصلی ابو صادق ازدی [[اسلم بن یزید]] و به نقلی [[عبدالله بن ناجذ]] است وی را از کوفیانی دانسته که به هنگام بازگشت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[صفین]] در [[مدائن]] با ایشان [[دیدار]] و [[حدیثی]] را از آن [[حضرت]] درباره چگونگی [[ازدواج]] خود با [[حضرت زهرا]]{{س}} اخذ و سپس نقل کرده است. <ref>ابن خطیب، تاریخ بغداد ج۱۴، ص۳۶۷. نیز ر. ک. تستری، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۳۶۸.</ref> برخی منابع نیز از نسبت [[برادری]] بین او و [[ربیعة بن ناجد]] [[خبر]] داده‌اند.<ref>المزی، تهذیب الکمال، ج۳۳، ص۴۱۳؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۲، ص۱۱۶.</ref>
[[ابن حجر]] [[نقل]] می‌کند: وی از ثقات و [[اهل]] [[ورع]] و [[راوی حدیث]] از [[امام علی]] {{ع}} و [[مخنف بن سلیم]] و دیگران می‌باشد<ref>تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۱۴۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۴۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[ازد]] (قبیله)
* [[ازد]] (قبیله)
* [[خالد بن ناجد ازدی]] (برادر)
* [[عبدالله بن ناجد ازدی]] (برادر)
* [[عبدالله بن ناجد ازدی]] (برادر)
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}
خط ۶۴: خط ۶۵:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
# [[پرونده:13681302.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]]
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۵

عبد خیر بن ناجد ازدی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبد خیر بن ناجد ازدی
جنسیتمرد
کنیهابو صادق ازدی
از قبیلهازد
برادر
از اصحابامام علی

مقدمه

عبد خیر بن ناجد مکنی به ابو صادق ازدی و از اصحاب و راویان علی(ع) می‌‌باشد.[۱] از شرح حال این فرد مجهول الهویه [۲] در منابع شیعی بیش از این اطلاعی در دست نیست. اما در منابع رجالی اهل سنت، در ذیل عنوان ابو صادق الازدی مطالبی یافت می‌‌شود که شباهت‌های بسیاری با شخصیت نام برده شده در رجال شیخ طوسی دارد. از جمله این منابع، کتاب تهذیب الکمال و به تبع آن، تهذیب التهذیب ابن حجر است.

در این کتاب‌ها و در مدخل ابوصادق الازدی، او فردی کوفی و از افراد قبیله ازد شنوءه معرفی شده، نامش به نقلی مسلم بن یزید و به نقل دیگر عبدالله بن ناجد عنوان شده است. آنها در ادامه، ابو صادق ازدی را از راویان روایات ربیعة بن ناجد و مخنف بن قیس و دیگران معرفی کرده، آورده‌اند که وی احادیث مرسلی را از برخی بزرگان از جمله علی(ع) نقل کرده است. [۳]

ابو صادق مذکور از رجال نسائی و ابن ماجه به شمار رفته، [۴] ابوحاتم او را به مستقیم الحدیث بودن توصیف [۵] و یعقوب بن شبه [۶] و ابن حبان [۷] وی را به عنوان فردی قابل اعتماد و ثقه ستوده‌اند. ضمن این که ابن حجر هم، در کتاب دیگرش وی را صدوق من الرابعه [۸] و ابن سعد او را مسلمانی با تقوی و قلیل الحدیث که مردم درباره او سخنانی می‌‌گویند، [۹] یاد کرده‌اند.

ابن خطیب نیز با ذکر این مطلب که نام اصلی ابو صادق ازدی اسلم بن یزید و به نقلی عبدالله بن ناجذ است وی را از کوفیانی دانسته که به هنگام بازگشت امیرالمؤمنین(ع) از صفین در مدائن با ایشان دیدار و حدیثی را از آن حضرت درباره چگونگی ازدواج خود با حضرت زهرا(س) اخذ و سپس نقل کرده است. [۱۰] برخی منابع نیز از نسبت برادری بین او و ربیعة بن ناجد خبر داده‌اند.[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. شیخ طوسی، رجال، ص۷۲. نیز ر. ک. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۳۱۱؛ تستری، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۳۶۷.
  2. جواهری، المفید من معجم رجال الحدیث، ص۳۰۶.
  3. المزی، تهذیب الکمال، ج۳۳، ص۴۱۲؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۲، ص۱۱۶.
  4. تقرشی، نقد الرجال، ج۲، ص۴۱۷.
  5. ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۸، ص۲۰۰.
  6. المزی، تهذیب الکمال، ج۳۳، ص۴۱۲؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۴، ص۵۳۷.
  7. ابن حبان، الثقات، ج۵، ص۴۱.
  8. ابن حجر، تقریب التهذیب، ج۲، ص۴۱۷.
  9. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۹۹.
  10. ابن خطیب، تاریخ بغداد ج۱۴، ص۳۶۷. نیز ر. ک. تستری، قاموس الرجال، ج۱۱، ص۳۶۸.
  11. المزی، تهذیب الکمال، ج۳۳، ص۴۱۳؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۲، ص۱۱۶.