جزیه در لغت: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = جزیه| عنوان مدخل = جزیه| مداخل مرتبط = [[جزیه در لغت]] - [[جزیه در قرآن]] - [[جزیه در حدیث]] - [[جزیه در فقه سیاسی]] - [[جزیه در معارف مهدوی]] - [[جزیه در معارف و سیره علوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| موضوع مرتبط = جزیه | == مقدمه == | ||
| عنوان مدخل = جزیه | کلمه «جزیه» یک واژه [[عربی]] است و از کلمات [[مجازات]] و [[جزا]] مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند <ref>کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).</ref>. طبق این معنا، [[جزیه]]، [[پاداش]] و یا مالیاتی است که [[کفّار]] [[ذمی]] در مقابل سکونت خود در [[مملکت اسلامی]] و برای تأمین هزینههای [[دفاعی]]، [[امنیتی]] و امور عامالمنفعه به [[دولت اسلامی]] پرداخت میکنند و پرداخت این پاداش و [[مالیات]]، عین [[عدالت]] و [[انصاف]] است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۶۷.</ref> | ||
| مداخل مرتبط = [[جزیه در لغت]] - [[جزیه در قرآن]] - [[جزیه در حدیث]] - [[جزیه در فقه سیاسی]] - [[جزیه در معارف مهدوی]] - [[جزیه در معارف و سیره علوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | [[جزیه]] در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای [[مکافات]] بر چیزی، و [[مجازات]] نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته میشود که از [[کافران]] [[اهل کتاب]] یا [[مشرکان]] [[عجم]] گرفته میشد<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.</ref>. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس [[اهل ذمه]] وضع میشد؛ گرچه گاهی بر زمینهای ایشان نیز بسته میشد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۴۱۰.</ref> | ||
}} | |||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
* [[جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | * [[جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | ||
خط ۲۰: | خط ۱۶: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۰
مقدمه
کلمه «جزیه» یک واژه عربی است و از کلمات مجازات و جزا مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند [۱]. طبق این معنا، جزیه، پاداش و یا مالیاتی است که کفّار ذمی در مقابل سکونت خود در مملکت اسلامی و برای تأمین هزینههای دفاعی، امنیتی و امور عامالمنفعه به دولت اسلامی پرداخت میکنند و پرداخت این پاداش و مالیات، عین عدالت و انصاف است[۲]
جزیه در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای مکافات بر چیزی، و مجازات نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته میشود که از کافران اهل کتاب یا مشرکان عجم گرفته میشد[۳]. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس اهل ذمه وضع میشد؛ گرچه گاهی بر زمینهای ایشان نیز بسته میشد[۴].[۵]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).
- ↑ شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۶۷.
- ↑ ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.
- ↑ منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.
- ↑ حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۴۱۰.