عبدالله بن سعد ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'یاران امیرالمؤمنین' به 'یاران امیرالمؤمنین')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام علی| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
| موضوع مرتبط = اصحاب امام علی
| عنوان مدخل  = [[عبدالله بن سعد ازدی]]
| مداخل مرتبط = [[عبدالله بن سعد ازدی در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن سعد ازدی در تراجم و رجال]]
| پرسش مرتبط  =  
}}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = عبدالله بن سعد ازدی
| نام = عبدالله بن سعد ازدی
خط ۳۹: خط ۳۴:
| دین =  
| دین =  
| مذهب =  
| مذهب =  
| از اصحاب = {{فهرست جعبه افقی| [[پیامبر خاتم]] | [[امام علی]] }}
| از اصحاب = [[امام علی]]  
| از طبقه =  
| از طبقه =  
| در جنگ = [[قیام توابین]]  
| در جنگ = [[قیام توابین]]  
خط ۷۷: خط ۷۲:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:قبیله ازد]]
[[رده:ازد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۷

عبدالله بن سعد ازدی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبد الله بن سعد بن نفیل ازدی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
پدرسعد بن نفیل ازدی
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۵ هجری
محل شهادتعین الورده
از اصحابامام علی
حضور در جنگقیام توابین
فعالیت‌های اواز رهبران قیام توابین

مقدمه

عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی از یاران امیرالمؤمنین (ص) و از فرماندهان قیام توابین که در سال ۶۵ ق در نبرد عین الورده به شهادت رسید.

به نقل از طبری، عبدالله بن سعد از کسانی است که پس از شهادت امام حسین (ع) در واقعه کربلا به همراهی مسیب بن نجبه، عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد بجلی در منزل سلیمان بن صرد خزاعی، از صحابه و بزرگان کوفه، اجتماع کردند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ قیام توابین را تشکیل دادند[۱]. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این نبرد من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد بجلی است.

پس از شهادت سلیمان بن صرد در صحنه نبرد عین الورده در سال ۶۵ ق، فرماندهی توابین را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و در همین نبرد به شهادت رسید [۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.
  2. ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۸.