ابومنذر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از نام و [[طایفه]] وی یاد نشده است<ref>مزی، ج۴۳، ص۳۲۱.</ref>، | از نام و [[طایفه]] وی یاد نشده است<ref>مزی، ج۴۳، ص۳۲۱.</ref>، اما [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۲۹۷.</ref> در اینکه وی همان [[یزید بن عامر]] باشد، [[تردید]] دارد. به [[روایت]] ابومنذر، از [[رسول خدا]] {{صل}} خواستند بر جنازهای [[نماز]] بخواند. [[عمر بن خطاب]] وی را [[فاجر]] خواند و با [[خواندن نماز]] بر او [[مخالفت]] کرد. اما [[رسول خدا]] {{صل}} بر وی [[نماز]] خواند، تا لحظه [[دفن]] او را مشایعت کرد و با دست خود بر [[قبر]] وی [[خاک]] ریخت و با تعبیر دعنا منک یا ابن الخطاب فرمود: «[[بهشت]] بر [[مجاهد در راه خدا]] [[واجب]] است»<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۸؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۲۶.</ref>. بر اساس این [[روایت]]، [[طبرانی]]، [[ابونعیم]] و برخی دیگر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۲۰؛ همو، تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref> وی را [[صحابی]] دانسته‌اند. اما [[ابن ابی‌حاتم]]<ref>ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۵۵۸.</ref> وی را مجهول شمرده و [[ابوموسی مدینی]] آن را از ابوعطیه [[روایت]] کرده و [[ابوداوود]] نیز آن را در کتاب مراسیل خود آورده است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۲۰.</ref>. که به این معناست که او را [[صحابی]] نمی‌داند. [[ابن حجر]]<ref>تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.</ref> نیز [[سخن]] [[ابوداوود]] را ترجیح داده است. از این [[روایت]] در [[استحباب]] ریختن مقداری [[خاک]] با دست بر [[قبر]] میت استفاده می‌شود<ref>در این باره ر. ک: شافعی، ج۱، ص۳۱۵؛ ابن قدامه، ج۲، ص۳۸۰.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالمنذر»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۳۰-۵۳۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۶
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
از نام و طایفه وی یاد نشده است[۱]، اما ابن اثیر[۲] در اینکه وی همان یزید بن عامر باشد، تردید دارد. به روایت ابومنذر، از رسول خدا a خواستند بر جنازهای نماز بخواند. عمر بن خطاب وی را فاجر خواند و با خواندن نماز بر او مخالفت کرد. اما رسول خدا a بر وی نماز خواند، تا لحظه دفن او را مشایعت کرد و با دست خود بر قبر وی خاک ریخت و با تعبیر دعنا منک یا ابن الخطاب فرمود: «بهشت بر مجاهد در راه خدا واجب است»[۳]. بر اساس این روایت، طبرانی، ابونعیم و برخی دیگر[۴] وی را صحابی دانسته‌اند. اما ابن ابی‌حاتم[۵] وی را مجهول شمرده و ابوموسی مدینی آن را از ابوعطیه روایت کرده و ابوداوود نیز آن را در کتاب مراسیل خود آورده است[۶]. که به این معناست که او را صحابی نمی‌داند. ابن حجر[۷] نیز سخن ابوداوود را ترجیح داده است. از این روایت در استحباب ریختن مقداری خاک با دست بر قبر میت استفاده می‌شود[۸][۹]
منابع
پانویس
- ↑ مزی، ج۴۳، ص۳۲۱.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۲۹۷.
- ↑ طبرانی، ج۲۲، ص۳۳۸؛ ابونعیم، ج۶، ص۳۰۲۶.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۳۲۰؛ همو، تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.
- ↑ ابن ابی‌حاتم، ج۳، ص۵۵۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۲۲۰.
- ↑ تهذیب، ج۲۱، ص۲۲۲.
- ↑ در این باره ر. ک: شافعی، ج۱، ص۳۱۵؛ ابن قدامه، ج۲، ص۳۸۰.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوالمنذر»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۳۰-۵۳۱.