جابر بن عروه غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[جابر بن عروه غفاری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[جابر بن عروه غفاری در تاریخ اسلامی]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
جابر بن عُروه غفاری از کسانی است که در منابع متأخّر از او به عنوان [[صحابی پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[شهید]] [[کربلا]] یاد شده است<ref>از منابع کهن، تنها مقتل ابومخنف – که متفرداتش نزد اهل تحقیق جای تردید است – از او به عنوان صحابی و شهید یاد کرده است (مقتل الحسین{{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶). صحابی بودنش نیز ثابت نیست؛ زیرا در منابع معتبر نشانی از وی دیده نمی‌شود.</ref>.
جابر بن عُروه غفاری از کسانی است که در منابع متأخّر از او به عنوان [[صحابی پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[شهید]] [[کربلا]] یاد شده است<ref>از منابع کهن، تنها مقتل ابومخنف – که متفرداتش نزد اهل تحقیق جای تردید است – از او به عنوان صحابی و شهید یاد کرده است (مقتل الحسین {{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶). صحابی بودنش نیز ثابت نیست؛ زیرا در منابع معتبر نشانی از وی دیده نمی‌شود.</ref>.


نوشته‌اند که «جابر» در [[جنگ بدر]] و دیگر [[غزوه‌ها]]، همراه [[رسول خدا]]{{صل}} شرکت داشت؛ و در [[روز عاشورا]] مردی سالخورده بود. دستمالی بر ابروانش بست و آن‎ها را از جلوی دیدگانش کنار زد. در این هنگام [[امام حسین]]{{ع}} نگاهی به او انداخت و فرمود: «ای پیرمرد، [[خداوند]] کار تو را [[پاداش]] دهد» وی آن‌گاه [[عزم]] میدان کرد و چنین [[رجز]] می‌خواند:
نوشته‌اند که «جابر» در [[جنگ بدر]] و دیگر [[غزوه‌ها]]، همراه [[رسول خدا]] {{صل}} شرکت داشت؛ و در [[روز عاشورا]] مردی سالخورده بود. دستمالی بر ابروانش بست و آن‎ها را از جلوی دیدگانش کنار زد. در این هنگام [[امام حسین]] {{ع}} نگاهی به او انداخت و فرمود: «ای پیرمرد، [[خداوند]] کار تو را [[پاداش]] دهد» وی آن‌گاه [[عزم]] میدان کرد و چنین [[رجز]] می‌خواند:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''قد علمت حقّاً بنوغفار''|2=''وخندف ثم بنو نزار''}}
{{ب|''قد علمت حقّاً بنوغفار''|2=''وخندف ثم بنو نزار''}}
خط ۱۲: خط ۱۰:
{{ب|''الطيبين السادة الاخيار''|2=''صلي عليهم خالق الابرار''}}
{{ب|''الطيبين السادة الاخيار''|2=''صلي عليهم خالق الابرار''}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
:«طایفۀ [[غفار]] و [[خندف]] و نزار می‌دانند که ما [[یاور]] [[محمّد]] مصطفاییم. ای [[مردم]] از سلالۀ [[پاکان]] و پاکیزگانی که پیشوای نیکوکارانند، [[حمایت]] کنید. [[درود]][[آفریدگار]] [[نیکان]] بر آنان باد!»
: «طایفۀ [[غفار]] و [[خندف]] و نزار می‌دانند که ما [[یاور]] [[محمّد]] مصطفاییم. ای [[مردم]] از سلالۀ [[پاکان]] و پاکیزگانی که پیشوای نیکوکارانند، [[حمایت]] کنید. [[درود]] [[آفریدگار]] [[نیکان]] بر آنان باد!»


«جابر» پس از پیکاری جوانمردانه و به [[خاک]] افکندن شماری از [[دشمنان]] به [[شهادت]] رسید <ref>مقتل الحسین{{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶، منشورات رضی؛ شرح شافیه ابی فراس، ص۱۳۹-۱۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۵۴؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۷۲، انتشارات هجرت؛ وسیلة الدارین، ص۱۱۲. </ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۱۸.</ref>
«جابر» پس از پیکاری جوانمردانه و به [[خاک]] افکندن شماری از [[دشمنان]] به [[شهادت]] رسید <ref>مقتل الحسین {{ع}}، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶، منشورات رضی؛ شرح شافیه ابی فراس، ص۱۳۹-۱۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۵۴؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۷۲، انتشارات هجرت؛ وسیلة الدارین، ص۱۱۲. </ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۱۱۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۵: خط ۲۳:


[[رده:جابر بن عروه غفاری]]
[[رده:جابر بن عروه غفاری]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:یاران امام حسین]]
[[رده:اصحاب امام حسین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۶

مقدمه

جابر بن عُروه غفاری از کسانی است که در منابع متأخّر از او به عنوان صحابی پیامبر اکرم (ص) و شهید کربلا یاد شده است[۱].

نوشته‌اند که «جابر» در جنگ بدر و دیگر غزوه‌ها، همراه رسول خدا (ص) شرکت داشت؛ و در روز عاشورا مردی سالخورده بود. دستمالی بر ابروانش بست و آن‎ها را از جلوی دیدگانش کنار زد. در این هنگام امام حسین (ع) نگاهی به او انداخت و فرمود: «ای پیرمرد، خداوند کار تو را پاداش دهد» وی آن‌گاه عزم میدان کرد و چنین رجز می‌خواند:

قد علمت حقّاً بنوغفاروخندف ثم بنو نزار
نبصرنا لاحمد المختاريا قوم حاموا عن بني الاطهار
الطيبين السادة الاخيارصلي عليهم خالق الابرار
«طایفۀ غفار و خندف و نزار می‌دانند که ما یاور محمّد مصطفاییم. ای مردم از سلالۀ پاکان و پاکیزگانی که پیشوای نیکوکارانند، حمایت کنید. درود آفریدگار نیکان بر آنان باد!»

«جابر» پس از پیکاری جوانمردانه و به خاک افکندن شماری از دشمنان به شهادت رسید [۲].[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. از منابع کهن، تنها مقتل ابومخنف – که متفرداتش نزد اهل تحقیق جای تردید است – از او به عنوان صحابی و شهید یاد کرده است (مقتل الحسین (ع)، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶). صحابی بودنش نیز ثابت نیست؛ زیرا در منابع معتبر نشانی از وی دیده نمی‌شود.
  2. مقتل الحسین (ع)، ابی مخنف، ص۱۱۵-۱۱۶، منشورات رضی؛ شرح شافیه ابی فراس، ص۱۳۹-۱۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۵۴؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۶۷۲، انتشارات هجرت؛ وسیلة الدارین، ص۱۱۲.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۱۸.