عبدالله اکبر بن حسن بن علی بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{ب|''عَلی الأعادِیِ مِثْلُ ریحٍ صَرْصَرَة''|2=''اَکیلُکُمْ بِالسَّیفِ کَیْلَ السَّنْدَرَة<ref>ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹؛ وسیلة الدارین، ص۲۵۰؛ دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۱۶۳. خوارزمی رجز فوق را به عبدالله بن حسن (بدون لقب اصغر و اکبر) نسبت داده است. (مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۳۲، انوارالهدی).</ref>''}} | {{ب|''عَلی الأعادِیِ مِثْلُ ریحٍ صَرْصَرَة''|2=''اَکیلُکُمْ بِالسَّیفِ کَیْلَ السَّنْدَرَة<ref>ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹؛ وسیلة الدارین، ص۲۵۰؛ دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۱۶۳. خوارزمی رجز فوق را به عبدالله بن حسن (بدون لقب اصغر و اکبر) نسبت داده است. (مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۳۲، انوارالهدی).</ref>''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
:«اگر مرا نمی‌شناسید، من فرزند حیدرم؛ چون شیر بیشه‌زاران [[شجاع]] و دلیرم. بر [[دشمنان]] همچو طوفانم و آنان را [[قتل عام]] خواهم کرد». | : «اگر مرا نمی‌شناسید، من فرزند حیدرم؛ چون شیر بیشه‌زاران [[شجاع]] و دلیرم. بر [[دشمنان]] همچو طوفانم و آنان را [[قتل عام]] خواهم کرد». | ||
عبدالله، شجاعانه جنگید و ۱۴ سوار را با [[شمشیر]] و نیزه به [[هلاکت]] رساند، و سرانجام خود نیز به [[فیض]] [[شهادت]] نایل گشت<ref>ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۸ به نقل از ناسخ، نویسندگان ناسخ و فرسان به نقل از «مقاتل الطالببین» کشنده عبدالله را، حرملة بن کاهلی اسدی و هانی بن ثبیت قاضی ذکر کردهاند؛ ولی با مراجعه به این کتاب معلوم شد ابوالفرج، سخنی از عبدالله اکبر و یا اصغر نگفته، بلکه آن دو را کشنده عبدالله بن حسن {{ع}} (بدون لقب اصغر و اکبر) دانسته است. (مقاتل الطالببین، ص۵۸ و ۵۹، دار الکتاب).</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۲۶.</ref> | عبدالله، شجاعانه جنگید و ۱۴ سوار را با [[شمشیر]] و نیزه به [[هلاکت]] رساند، و سرانجام خود نیز به [[فیض]] [[شهادت]] نایل گشت<ref>ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۸ به نقل از ناسخ، نویسندگان ناسخ و فرسان به نقل از «مقاتل الطالببین» کشنده عبدالله را، حرملة بن کاهلی اسدی و هانی بن ثبیت قاضی ذکر کردهاند؛ ولی با مراجعه به این کتاب معلوم شد ابوالفرج، سخنی از عبدالله اکبر و یا اصغر نگفته، بلکه آن دو را کشنده عبدالله بن حسن {{ع}} (بدون لقب اصغر و اکبر) دانسته است. (مقاتل الطالببین، ص۵۸ و ۵۹، دار الکتاب).</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۲۲۶.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۱
عبدالله اکبر بن حسن بن علی بن ابی‌طالب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله اکبر بن حسن بن علی بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
عبدالله اکبر مکنّی به ابوبکر، فرزند امام حسن مجتبی (ع) است[۱]. مادرش ام‌ولد و نامش، رمله بود[۲]. وی از یاران والامقام امام حسین (ع) است[۳]، که پس از حضرت قاسم بن حسن (ع)[۴] به میدان رفت و چنین رجز خواند:
| ان تُنْکِرُنی فَاَنابْنُ حَیْدَرَة | ضِرغامُ آجامٍ وَلَیْثٌ قَسْوَرَة | |
| عَلی الأعادِیِ مِثْلُ ریحٍ صَرْصَرَة | اَکیلُکُمْ بِالسَّیفِ کَیْلَ السَّنْدَرَة[۵] |
- «اگر مرا نمی‌شناسید، من فرزند حیدرم؛ چون شیر بیشه‌زاران شجاع و دلیرم. بر دشمنان همچو طوفانم و آنان را قتل عام خواهم کرد».
عبدالله، شجاعانه جنگید و ۱۴ سوار را با شمشیر و نیزه به هلاکت رساند، و سرانجام خود نیز به فیض شهادت نایل گشت[۶].[۷]
جستارهای وابسته
- حسن بن علی بن ابی طالب (پدر)
- قاسم بن حسن (برادر)
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹ و ج۲، ص۲۲۷.
- ↑ مقتل الحسین (ع)، مقرم، ص۲۶۴، منشورات شریف رضی.
- ↑ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۳.
- ↑ عبدالله از حضرت قاسم (ع) بزرگ‌تر بود ولی پس از قاسم به میدان رفت. (ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۳۰)
- ↑ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹؛ وسیلة الدارین، ص۲۵۰؛ دائرة المعارف الحسینیه، ج۵، ص۱۶۳. خوارزمی رجز فوق را به عبدالله بن حسن (بدون لقب اصغر و اکبر) نسبت داده است. (مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۳۲، انوارالهدی).
- ↑ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۳۲۹؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۸ به نقل از ناسخ، نویسندگان ناسخ و فرسان به نقل از «مقاتل الطالببین» کشنده عبدالله را، حرملة بن کاهلی اسدی و هانی بن ثبیت قاضی ذکر کردهاند؛ ولی با مراجعه به این کتاب معلوم شد ابوالفرج، سخنی از عبدالله اکبر و یا اصغر نگفته، بلکه آن دو را کشنده عبدالله بن حسن (ع) (بدون لقب اصغر و اکبر) دانسته است. (مقاتل الطالببین، ص۵۸ و ۵۹، دار الکتاب).
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۲۶.