سبیل (راه و طریق): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۳: خط ۳:
== سبیل الله==
== سبیل الله==
{{اصلی|سبیل الله}}
{{اصلی|سبیل الله}}
== نفی سبیل مؤمنین ==
== سبیل مؤمنین ==
{{اصلی|سبیل مؤمنین}}
{{اصلی|سبیل مؤمنین}}
== نفی سبیل ==
== نفی سبیل ==
{{اصلی|نفی سبیل}}
{{اصلی|نفی سبیل}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۲

سبیل الله

سبیل مؤمنین

نفی سبیل

راه و طریق و به صورت مجازی به معنای راهی برای سلطه یا راهی که به بن‌بست بکشاند[۱]. اصل آن "سبل" به معنای ارسال چیزی از بالا به پایین یا در امتداد چیزی[۲].

﴿وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا[۳].

این آیه شریفه بر نفی سبیل و سلطه کفار بر مؤمنان دلالت دارد؛ یعنی خداوند راهی را که کافران، دولت مؤمنان را نابود کنند و آثار مؤمنان را از بین ببرند و بر قلمرو آنان سلطه یابند، نگشوده است[۴]. این سنت الهی مادامی است که مؤمنان بر وصف مؤمن استوار باشند و در راه خدا قیام کنند و احکام الهی را گردن نهند؛ چنین مؤمنانی هیچ‌گاه تحت سلطه کافران قرار نخواهد گرفت، و نصرت الهی شامل حال آنها خواهد بود[۵].

عده‌ای واژه "سبیل" را در آیه به معنای حجت گرفته‌اند که در نتیجه مراد آیه بیان وضعیت مؤمنان و کافران در روز قیامت است.

قاعده "نفی سبیل" از اصول سیاست خارجی اسلام است که فقها و اندیشمندان مسلمان به‌ تفصیل درباره آن سخن گفته‌اند. بر اساس آن، هرگونه رابطه، قرارداد یا عملی که منجر به تفوّق و سلطه کافران بر مسلمانان باشد، حرام است و این قاعده در روابط خارجی اسلام، حکومت بر سایر قوانین و احکام شرع دارد[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. محمود سرمدی، «سبیل»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۱۸۸-۱۱۸۹.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۹.
  3. «هرگز خداوند برای کافران به زیان مؤمنان راهی نمی‌گشاید» سوره نساء، آیه ۱۴۱.
  4. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۵، ص۳۲۵.
  5. محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۵، ص۴۵۶.
  6. ابوالفضل شکوری، فقه سیاسی، ص۳۲۵-۳۳۰.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۳۲-۳۳۳.