اجتباء الهی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث مقام معصوم است. اجتباء الهی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اجتباء الهی در لغت - اجتباء الهی در قرآن - اجتباء الهی در فقه سیاسی - مقام اجتباء الهی - پرسش مرتبط ندارد

اجتباء الهی گزینش بندگان خاص برای رهایی از تشتّت و بهره‌مندی از فیض‌های ویژه.

واژه‌شناسی لغوی

واژه اجتبا از باب افتعال و از ریشه "ج ب ی" است. لغویان، جبی را به‌معنای جمع کردن "گردآوری" دانسته‌اند؛ بدین سبب حوض را که محلّ گردآوری آب است، جابیه، و خراج را که از اطراف و اکناف گردآوری می‌شود، مَجْبی نامیده‌اند .

از آنجا که باب افتعال بر قصد و اختیار دلالت می‌کند می‌توان اجتبا را به‌ معنای اختیار کردن شیء برای گردآوری و رهایی بخشیدن آن از تشتّت و پراکندگی دانست. اجتبا و برگزیدن بنده از ناحیه خداوند به‌ معنای اختصاص دادن او به فیض‌های خاص الهی است که نتیجه آن حاصل شدن انواع نعمت‌ها برای او، بدون هیچ‌گونه سعی و تلاشی است و این موهبت تنها برای پیامبران و صدیقان و شهدا خواهد بود.

علم به غیب و اجتبا

همچنین ببینید: رابطه علم غیب معصوم با اجتباء الهی چیست؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

• ارتضاء
• اصطفاء
• اختیار
• تطهیر

منابع

• رضایی، حسن، مقاله «اجتبا»، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲