کشف و شهود: تفاوت میان نسخه‌ها

بحث از کشف و شهود در [[ادیان]] پیش از [[اسلام]] نیز مطرح بوده، در [[یهودیت]] بحث تقاضای [[موسی]]{{ع}} درباره [[رؤیت]] [[حق]]، ذکر شده است<ref>کتاب مقدس، تورات، سفر خروج، ب۳۳، ۱۸.</ref>. این بحث، منشأ گفتگوهای پردامنه‌ای میان [[یهودیان]] شد؛ چنان‌که برخی [[متکلمان]] [[یهودی]] نظیر ابن میمون در کتاب [[دلالة]] الحائرین درباره مسئله رؤیت خدا مسائلی را پیش کشیدند<ref>ابن‌میمون، دلالة الحائرین، ۱/۲۸ ـ ۳۲.</ref>. در [[مسیحیت]] نیز بحث رؤیت و شهودِ حق مطرح بوده است<ref>کتاب مقدس، انجیل، یوحنا، ب۱، ۱۸.</ref>. در عرفان‌های شرقی نظیر بودا، برهما و هندو نیز توجه ویژه‌ای به کشف و شهود از راه [[ریاضت]] و توجه به [[باطن]] و ضمیر مشاهده می‌شود<ref>گوهرین، شرح اصطلاحات تصوف، ۱/۱۰.</ref>. در اسلام نیز به این مسئله توجه و در [[قرآن کریم]] بر [[شهود]] [[قلبی]] [[ملکوت]] {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ}}<ref>«و این‌گونه ما گستره آسمان‌ها و زمین را به ابراهیم می‌نمایانیم و (چنین می‌کنیم) تا از باورداران گردد» سوره انعام، آیه ۷۵.</ref> و در برخی [[روایات]] بر [[رؤیت]] [[قلبی]] [[خداوند]] تأکید شده و بابی به این مسئله اختصاص یافته است<ref>صدوق، التوحید، تحقیق سید هاشم حسینی، ۱۰۷.</ref>.