کوثر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
== نکات ==
== نکات ==
در [[سوره]] فوق این موضوعات درباره [[کوثر]] و [[پیامبر]] مطرح گردیده است:
در [[سوره]] فوق این موضوعات درباره [[کوثر]] و [[پیامبر]] مطرح گردیده است:
# [[بشارت]] [[کوثر]] [[خیر]] کثیر که به قرینه [[تقابل]] آن با ابتر آمده، [[حضرت زهرا]] {{س}} می‌باشد. از جانب [[خداوند]] به [[پیامبر]] و عطای [[نعمت]] [[کوثر]] به [[پیامبر]] مقتضای [[سپاس]] او به درگاه [[خدا]]: {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}}؛
# [[بشارت]] [[کوثر]] [[خیر]] کثیر که به قرینه تقابل آن با ابتر آمده، [[حضرت زهرا]] {{س}} می‌باشد. از جانب [[خداوند]] به [[پیامبر]] و عطای [[نعمت]] [[کوثر]] به [[پیامبر]] مقتضای [[سپاس]] او به درگاه [[خدا]]: {{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}}؛
# برگزاری [[نماز]] برای [[پروردگار]]، پس از عطای [[کوثر]] به [[پیامبر]] [[دستور خداوند]]: {{متن قرآن|فَصَلِّ لِرَبِّكَ...}}؛
# برگزاری [[نماز]] برای [[پروردگار]]، پس از عطای [[کوثر]] به [[پیامبر]] [[دستور خداوند]]: {{متن قرآن|فَصَلِّ لِرَبِّكَ...}}؛
# [[قربانی]] کردن شتر، پس از عطا شدن [[کوثر]] به [[پیامبر]] توصیه [[الهی]] به آن حضرت: {{متن قرآن|...وَانْحَرْ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲]]، ص ۵۵۶.</ref>.
# [[قربانی]] کردن شتر، پس از عطا شدن [[کوثر]] به [[پیامبر]] توصیه [[الهی]] به آن حضرت: {{متن قرآن|...وَانْحَرْ}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲]]، ص ۵۵۶.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۲

مقدمه

  1. ﴿إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ[۱].

نکات

در سوره فوق این موضوعات درباره کوثر و پیامبر مطرح گردیده است:

  1. بشارت کوثر خیر کثیر که به قرینه تقابل آن با ابتر آمده، حضرت زهرا (س) می‌باشد. از جانب خداوند به پیامبر و عطای نعمت کوثر به پیامبر مقتضای سپاس او به درگاه خدا: ﴿إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ؛
  2. برگزاری نماز برای پروردگار، پس از عطای کوثر به پیامبر دستور خداوند: ﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ...؛
  3. قربانی کردن شتر، پس از عطا شدن کوثر به پیامبر توصیه الهی به آن حضرت: ﴿...وَانْحَرْ[۲].

منابع

پانویس

  1. «ما به تو “کوثر” دادیم * پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن! * بی‌گمان (دشمن) سرزنشگر تو خود بی‌پساوند است» سوره کوثر، آیه ۱-۳.
  2. سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۵۵۶.