وزارت تفویض: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وزارت تفویض، نقطه مقابل [[وزارت تنفیذ]]، به مقامی گفته میشد که از سوی خلیفه به شخصی با عنوان وزیر اعطا و بخشی از [[تدبیر امور]] [[جامعه]] به | وزارت تفویض، نقطه مقابل [[وزارت تنفیذ]]، به مقامی گفته میشد که از سوی خلیفه به شخصی با عنوان وزیر اعطا و بخشی از [[تدبیر امور]] [[جامعه]] به رأی و امضای او واگذار میگردید<ref>ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۲؛ ر.ک: وزارت تنفیذ. تاریخ طبری، ج۳، ص۴۲۰؛ طبقات الکبری، ج۳، ص۲۰۲.</ref>. این وزیر، جز در سه مورد از اختیارات تام برخوردار بود: | ||
# [[ولایتعهدی]]؛ | # [[ولایتعهدی]]؛ | ||
# عزل وزیر؛ | # عزل وزیر؛ |
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۲
مقدمه
وزارت تفویض، نقطه مقابل وزارت تنفیذ، به مقامی گفته میشد که از سوی خلیفه به شخصی با عنوان وزیر اعطا و بخشی از تدبیر امور جامعه به رأی و امضای او واگذار میگردید[۱]. این وزیر، جز در سه مورد از اختیارات تام برخوردار بود:
- ولایتعهدی؛
- عزل وزیر؛
- عدم استفاده از حق استعفا.
از وزرای تفویض، میتوان به آل برمک "یحیی بن اکثم" و "ابن الفرات" در دولت عباسی اشاره کرد[۲]. پیشینه وزیر تفویض در قرآن کریم، به درخواست حضرت موسی (ع) از خداوند برای وزارت هارون باز میگردد. ﴿وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي﴾[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۲۲؛ ر.ک: وزارت تنفیذ. تاریخ طبری، ج۳، ص۴۲۰؛ طبقات الکبری، ج۳، ص۲۰۲.
- ↑ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۵۴.
- ↑ «و از خانوادهام دستیاری برایم بگمار» سوره طه، آیه ۲۹.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۱.