ابداع: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - '“' به '«') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
'''ابداع''' انجام کاری است بدون الگوگیری از نمونهای دیگر که یکی از [[صفات الهی]] است. در ابداع موجود به وجود میآید بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به [[خداوند]] اختصاص دارد. | '''ابداع''' انجام کاری است بدون الگوگیری از نمونهای دیگر که یکی از [[صفات الهی]] است. در ابداع موجود به وجود میآید بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به [[خداوند]] اختصاص دارد. | ||
== | == معناشناسی == | ||
ابداع در لغت یعنی ایجاد ابتکاری و انجام کاری که از روی نمونهای دیگر نبوده است<ref>قاموس قرآن، ج2، ص171</ref>. این واژه یکی از [[صفات الهی]] است، به معنای ایجاد و [[آفرینش]] موجودات بدون الگوی قبلی<ref>جمعی از نویسندگان، دانشنامه کلام اسلامی، ماده «ابداع».</ref>، بلکه {{عربی|و اخترعهم علی مشیته اختراعا}}؛ | ابداع در لغت یعنی ایجاد ابتکاری و انجام کاری که از روی نمونهای دیگر نبوده است<ref>قاموس قرآن، ج2، ص171</ref>. این واژه یکی از [[صفات الهی]] است، به معنای ایجاد و [[آفرینش]] موجودات بدون الگوی قبلی<ref>جمعی از نویسندگان، دانشنامه کلام اسلامی، ماده «ابداع».</ref>، بلکه {{عربی|و اخترعهم علی مشیته اختراعا}}؛ «آنها را بر طبق [[مشیت]] خودش اختراع کرد”<ref>مجموعه آثار شهید مطهری، ج۳، ص۶۰۸.</ref>. در ابداع موجود ایجاد میشود بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به [[خداوند]] اختصاص دارد<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ماده «بدع».</ref><ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۱۹؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۵۲.</ref> | ||
== تفاوت ابداع و احداث == | == تفاوت ابداع و احداث == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۰۲
ابداع انجام کاری است بدون الگوگیری از نمونهای دیگر که یکی از صفات الهی است. در ابداع موجود به وجود میآید بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به خداوند اختصاص دارد.
معناشناسی
ابداع در لغت یعنی ایجاد ابتکاری و انجام کاری که از روی نمونهای دیگر نبوده است[۱]. این واژه یکی از صفات الهی است، به معنای ایجاد و آفرینش موجودات بدون الگوی قبلی[۲]، بلکه و اخترعهم علی مشیته اختراعا؛ «آنها را بر طبق مشیت خودش اختراع کرد”[۳]. در ابداع موجود ایجاد میشود بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به خداوند اختصاص دارد[۴][۵]
تفاوت ابداع و احداث
ابداع یعنی ایجاد، بدون وجود الگوی قبلی؛ اما "احداث" یعنی ایجاد چیزی از روی شیء دیگر که آن را "تکوین" هم میگویند. حکما قائل هستند هیچ چیز در طبیعت ابداعی نیست؛ همه تکوینی و احداثی هستند؛ اما اشیایی نیز ابداعیاند و در حقیقت، ایجادشان صرف ایجاد است، نه ایجاد شیء از شیء. در مورد طبیعت اگر همه موجودات و کل آن را در نظر بگیریم، نسبت به خداوند ابداعی است. طبیعت از چیزی به وجود نیامده و برای آفریدن آن ماده و الگوی قبلی وجود نداشته است[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ قاموس قرآن، ج2، ص171
- ↑ جمعی از نویسندگان، دانشنامه کلام اسلامی، ماده «ابداع».
- ↑ مجموعه آثار شهید مطهری، ج۳، ص۶۰۸.
- ↑ راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ماده «بدع».
- ↑ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۹؛ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۲.
- ↑ شهید مطهری، الهیات شفا، ج۲، ص۱۲۱.
- ↑ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۹.