تشبه به کفار: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

مهم‌ترین مبحث [[فقهی]] که به مسئله تهاجم فرهنگی می‌پردازد، «[[تشبه به کفار]]» است. تشبه به این معناست که شخصی در نحوه [[رفتار]] یا پوششی که - به لحاظ جنسیت، [[دین]] یا غیر آن - نشانه و مشخصه طایفه‌ای از [[انسان‌ها]] به شمار می‌رود، همانند آنان شود، مانند [[پوشیدن لباس]] [[زن]] توسط مرد و عکس آن و آویختن [[صلیب]] به گردن توسط [[مسلمان]]. از این عنوان در باب‌های گوناگون همچون [[صلات]]، [[حج]]، [[جهاد]]، [[تجارت]] و [[اطعمه]] و [[اشر]] به سخن رفته است.

برخی از [[فقها]] تشبه به کفار را تحت شرایطی موجب [[ارتداد]] می‌دانند: «بدون [[شک]] تشبه به کفار و [[پیروی]] از آنان، در صورتی که انگیزه آن داخل شدن در هیئت کفار و خارج شدن از هیئت [[مسلمین]] باشد، حرام است؛ زیرا اگر شخص توجه داشته باشد که این عمل به معنای [[عدول]] از [[اسلام]] است، ارتکاب آن موجب ارتداد است»<ref>جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل بیت{{عم}}، ج۱۵، ص۲۶.</ref>. همچنین [[آیات]] دیگری دلالت دارند که پیروی از کفار موجب [[گمراهی]] و [[تباهی]] است<ref>جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل بیت{{عم}}، ج۱۵، ص۲۶.</ref>.

[[امام خمینی]] حتی [[خرید و فروش]] اقلامی که [[تهاجم فرهنگی]] را در پی دارد نیز حرام می‌داند: «آنچه که پوشیدن آن با [[عفت]] و [[اخلاق اسلامی]] منافات داشته باشد و یا [[ترویج فرهنگ غربی]] که [[دشمن]] [[فرهنگ اسلامی]] است، محسوب می‌شود، [[واردات]] و خرید و فروش و پوشیدن آن جایز نیست و در این مورد باید به مسئولین مربوطه مراجعه شود تا از آن جلوگیری کنند»<ref>سیدروح الله موسوی خمینی، توضیح المسائل، ج۲، ص۱۰۱۳.</ref>.<ref>[[محمد اسماعیل نباتیان|نباتیان، محمد اسماعیل]]، [[فقه و امنیت (کتاب)|فقه و امنیت]] ص ۲۹۵.</ref>