ابراهیم بن مهزیار اهوازی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:ابراهیم بن مهزیار اهوازی]] | ||
[[رده:ملاقات‌کنندگان با امام مهدی در غیبت صغری]] | [[رده:ملاقات‌کنندگان با امام مهدی در غیبت صغری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ابراهیم بن مهزیار اهوازی است. ابراهیم بن مهزیار اهوازی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن مهزیار اهوازی در تراجم و رجال - ابراهیم بن مهزیار اهوازی در معارف مهدویت - ابراهیم بن مهزیار اهوازی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابو اسحاق ابراهیم بن مهزیار اهوازی از محدثان شیعی و از اصحاب امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) است[۱].
تبار او در دورق خوزستان می‌زیستند. بنا به روایتی، پدرش ابتدا مسیحی بود و سپس به اسلام گروید.
ابراهیم بن مهزیار به روایتی از اصحاب امام عصر(ع) بوده است[۲].
ابن بابویه روایت مفصلی از ابراهیم نقل کرده است که حاکی از دیدار وی با امام مهدی(ع) و بزرگی شأن او نزد آن امام است[۳].
کشی نیز روایتی از پسر ابراهیم نقل کرده است که گویای این است که وی با وکیلان امام مهدی(ع) ارتباط داشته است[۴].
حدیث دیگری نشان می‌دهد که او وصی برادرش علی بن مهزیار بوده است[۵]. برخی این امر را دلیل وثاقت او دانسته‌اند.
ابراهیم بن مهزیار نیز از وکیلان امام حسن عسکری(ع) بود[۶]. محدثان بزرگی چون ابن قولویه در کامل الزیارات، ابن بابویه در من لا یحضره الفقیه[۷]، کلینی در اصول کافی[۸] و... روایات زیادی را به نقل از او آورده‌اند.
محمد پسر ابراهیم نقل می‌کند: پدرم در بستر مرگ، پولی به من سپرد و نشانی داد و گفت: هر کس این نشانه را داد، پول را به او تحویل بده. من نیز راه بغداد را پیش گرفتم و در کاروانسرایی فرود آمدم. روز دوم مردی بر در کوفت. غلامم را فرستادم تا ببیند کیست؛ گفت: پیری بر در است و من هم اجازه ورود دادم. آن مرد داخل شد، نشست و گفت: من العمری هستم، پولی را که نزد خود داری به من تحویل بده و مبلغ آن چنین و چنان است و نشانی را داد[۹]. العمری وکیل امام حسن عسکری(ع) به شمار می‌رفت.
ابراهیم بن مهزیار کتابی دارد به نام البشارات[۱۰]. احتمال دارد که این، همان کتاب البشارات برادرش علی باشد[۱۱] که ابراهیم روایت کرده و نجاشی به نام وی ثبت کرده است.
او ثقه بود و بهترین نشانه بر وثاقت او اینکه در اسناد کامل الزیارات واقع شده است. ابراهیم از سفرای حضرت صاحب الامر(ع) و ابواب معروفی بود که شیعه اثنی عشریه درباره آن اختلاف ندارند[۱۲].[۱۳]
منابع
پانویس
- ↑ طوسی، رجال، ص۳۳۹؛ بصائر الدرجات، ص۳۵۷.
- ↑ اکمال الدین، ابن بابویه، صص ۴۴۵-۴۵۳.
- ↑ اکمال الدین، ابن بابویه، صص ۴۴۵-۴۵۳.
- ↑ طوسی، اختیار معرفة رجال، ص۵۳۱.
- ↑ فروع کافی، ج۴، ص۳۱۰.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ص۶۸۲.
- ↑ من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۱۷۱.
- ↑ اصول کافی، ج۱، ص۴۵۷.
- ↑ کشی، ص۵۷۷؛ باقر شریف قریشی، زندگانی امام حسن عسکری(ع)، ص۴۴۱.
- ↑ نجاشی، رجال، ج۱، ص۸۹.
- ↑ طوسی، فهرست، ص۲۳۱.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۵.
- ↑ قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 249-251.