عباس بن معروف قمی در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = عباس بن معروف قمی | عنوان مدخل = عباس بن معروف قمی| مداخل مرتبط = عباس بن معروف قمی در معارف و سیره رضوی| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == عباس، غلام امام رضا {{ع}} بود که همگی او را به نام «عباس غلام» می‌شناختند<ref>م...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اعلام]]
[[رده:عباس بن معروف قمی]]

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۶

آشنایی اجمالی

عباس، غلام امام رضا (ع) بود که همگی او را به نام «عباس غلام» می‌شناختند[۱]. او می‌گوید: «از امام رضا (ع) شنیدم که ایشان فرمودند: هر کس که اذان صبح را می‌شنود و در آن وقت بگوید «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِإِقْبَالِ نَهَارِكَ وَ إِدْبَارِ لَيْلِكَ وَ حُضُورِ صَلَوَاتِكَ وَ أَصْوَاتِ دُعَاتِكَ أَنْ تَتُوبَ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ». و باز در همان روز به هنگام اذان مغرب، این دعا را بخواند و در آن روز و یا در آن شب بمیرد، با توبه مقبول مرده است و داخل بهشت می‌گردد»[۲].[۳]

عباس بن معروف قمی در راویان امام رضا در مسندالرضا

او از خدمت‌گزاران امام رضا(ع) بود ولی از وی شرح حالی در کتب رجال نیامده، و عباس نام چند نفر از راویان است که همگان معاصر امام رضا(ع) بوده‌اند، و ظاهراً او عباس بن معروف قمی است که از اصحاب امام رضا(ع) بوده که تألیفاتی هم داشته است، شیخ طوسی در رجال طوسی خود گوید: عباس بن معروف از یاران امام رضا(ع) بوده، و او از ثقات اهل قم بود و از موالیان جعفر بن عبدالله اشعری به شمار می‌رفت.

در فهرست گوید: عباس بن معروف کتاب‌هایی تألیف کرده که احمد بن ابی عبدالله از وی روایت می‌کند، نجاشی نیز در رجال خود گوید: عباس بن معروف ابوالفضل قمی از ثقات است و او کتاب‌هایی هم نوشته که برقی از وی نقل می‌کند، او از امام رضا(ع) دو حدیث روایت کرده. عباس از امام رضا(ع) روایت می‌کند که امام صادق(ع) فرمودند: هرکس هنگام شنیدن اذان صبح و اذان مغرب این دعا را بخواند و در همان روز و یا شب آن فوت کند، مانند کسی است که با توبه از جهان رفته باشد، و دعا این است: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِإِقْبَالِ نَهَارِكَ وَ إِدْبَارِ لَيْلِكَ وَ حُضُورِ صَلَوَاتِكَ وَ أَصْوَاتِ دُعَاتِكَ أَنْ تَتُوبَ عَلَيَ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ».[۴]

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۵۲؛ اصول کافی، ج۲، حدیث ۱.
  2. عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۱۹۴.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص۴۸۹.
  4. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 223.