محمد بن عبدالله جعفر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله جعفر در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
{{ | محمد فرزند [[عبدالله]] [[جعفر طیار]]، و مادرش به نقل [[ابوالفرج اصفهانی]]، «خوصاء»<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ دارالمعارف، مقاتل الطالبیین؛ دارالمعرفة، ص۹۱، ولی برخی منابع نام وی را حوط بنت حفصه گفتهاند. (تذکرة الخواص ص۲۲۹)</ref> دخت "حفصة بن ثقیف" و مادر خوصاء "هند بنت سالم بن عبدالله بن عبدالله بن مخزوم" است<ref>ر.ک: مقاتل الطالبیین، ص۶۰؛ ابصار العین، ص۷۳.</ref> و مادر [[محمد بن عبدالله بن جعفر]]، «خوصاء» بوده است، ولی بنابر قول اکثر مورخان مادر [[عون بن عبدالله بن جعفر]] و محمد هر دو [[حضرت زینب]] {{س}} بوده است<ref>کامل بهانی، ج۲، ص۳۰۳، روضة الشهداء، ص۳۹۳؛ نشر نوید اسلام، ر. ک: به تاریخ جیب السیر، ج۲، ص۵۳.</ref>. | ||
گفتهاند: محمد، قبل از برادرش [[عون]] به میدان [[نبرد]] رفت و موقعی که مقابل [[دشمن]] قرار گرفت این [[رجز]] را میخواند: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''أَشْكُو إِلَى اللَّهِ مِنَ الْعُدْوَانِ''|2=''فَعَالَ قَوْمٍ فِي الرَّدَى عُمْيَانٍ''}} | {{ب|''أَشْكُو إِلَى اللَّهِ مِنَ الْعُدْوَانِ''|2=''فَعَالَ قَوْمٍ فِي الرَّدَى عُمْيَانٍ''}} | ||
{{ب|''قَدْ بَدَّلُوا مَعَالِمَ الْقُرْآنِ''|2=''وَ مُحْكَمَ التَّنْزِيلِ وَ التِّبْيَانِ''}} | {{ب|''قَدْ بَدَّلُوا مَعَالِمَ الْقُرْآنِ''|2=''وَ مُحْكَمَ التَّنْزِيلِ وَ التِّبْيَانِ''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
:از [[دشمنان]] به [[خدا]] [[شکایت]] میکنم، [[جنگ]] با مردمی که | :از [[دشمنان]] به [[خدا]] [[شکایت]] میکنم، [[جنگ]] با مردمی که کورکورانه و در گمراهیاند، آنها [[دستورات]] [[قرآن]] را دگرگون کرده و [[آیات محکم]] [[الهی]] را به [[فراموشی]] سپردند<ref>ابصارالعین، ص۷۴.</ref>. | ||
وی در این نبرد ده نفر را به هلاکت رسانید، اما [[لشکر]] دشمن او را محاصره کردند و سرانجام «[[عامر بن نهشل تمیمی]]» او را به شهادت رساند<ref>مناقب، ج۴، ص۱۱۵، ابصارالعین، ص۷۷؛ مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ مقتل الحسین {{ع}}، خوارزمی، ج۲، ص۲۶؛ مکتبة المفید، ولی در کتاب دایرة المعارف الحسینیه، ج۶، ص۲۷۶ و ناسخ، ج۲، ص۳۲۱ این رجز را این گونه آمده است: | |||
{{عربی|نشکوا الی الله من العدوان قتال قوم فی الردی عمیان | |||
قد ترکوا معالم القرآن و محکم التنزیل و التبیان | |||
و اظهروا الکفر مع الطغیان}} | |||
صاحب کتاب عشر کامله (ص ۴۳۲) این رجز را به جعفر بن محمد بن عقیل نسبت داده است.</ref>. | |||
«سلیمان بن قته»<ref>سلیمان بن قته از تابعین اصحاب و از قبیله خزاعه است و گفته میشود او از شیعیان بوده و نخستین کسی است که در کربلا بر امام حسین {{ع}} نوحهسرایی کرد و زمانی که به قتلگاه رسید به قدری گریست که نزدیک بود جان دهد. (الکنی و الألقاب، ج۱، ص۳۸۳).</ref> در مصیبتی که برای [[امام حسین]] {{ع}} سروده از [[محمد بن عبدالله]] چنین یاد میکند: و همنام [[پیامبر]] میان آنها تنها ماند و آنها با [[شمشیر]] برنده و [[صیقل]] داده شده به سراغش آمدند، پس ای چشم من چون خواستی [[گریه]] کنی، سیلاب [[اشک]] را بر آنان فرو بریز<ref>{{عربی|و سمی النبی غودر فیهم قد علوه بصارم مصقول فاذا ما بکیت [[عینی]] فجودی بدموع تسیل کل مسیل}}؛مقاتل الطالبیین، ص۶۰؛ ابصارالعین، ص۷۴.</ref>. | |||
{{عربی| | |||
[[ | در [[زیارت ناحیه مقدسه]] درباره این شهید آمده است: {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ اَلشَّاهِدِ مَكَانَ أَبِيهِ وَ اَلتَّالِي لِأَخِيهِ وَ وَاقِيهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ اَلتَّمِيمِيَّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۸.</ref>؛ [[سلام]] بر [[محمد]] فرزند [[عبدالله بن جعفر]]، کسی که جایگاه پدرش را [[شاهد]] بود و همراه برادرش به [[شهادت]] رسید و بدنش را برای حفظ جان او قرار داد، [[خداوند]] [[قاتل]] او عامر بن نهشل تمیمی را [[لعنت]] کند<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظمزاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص ۲۵۱-۲۵۲.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[عبدالله بن جعفر]] (پدر) | * [[عبدالله بن جعفر]] (پدر) | ||
* [[زینب بنت علی]] (مادر) | * [[زینب بنت علی]] (مادر) | ||
خط ۴۱: | خط ۳۸: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:شهدای واقعه کربلا]] | ||
[[رده: | [[رده:محمد بن عبدالله جعفر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۲
مقدمه
محمد فرزند عبدالله جعفر طیار، و مادرش به نقل ابوالفرج اصفهانی، «خوصاء»[۱] دخت "حفصة بن ثقیف" و مادر خوصاء "هند بنت سالم بن عبدالله بن عبدالله بن مخزوم" است[۲] و مادر محمد بن عبدالله بن جعفر، «خوصاء» بوده است، ولی بنابر قول اکثر مورخان مادر عون بن عبدالله بن جعفر و محمد هر دو حضرت زینب (س) بوده است[۳].
گفتهاند: محمد، قبل از برادرش عون به میدان نبرد رفت و موقعی که مقابل دشمن قرار گرفت این رجز را میخواند:
أَشْكُو إِلَى اللَّهِ مِنَ الْعُدْوَانِ | فَعَالَ قَوْمٍ فِي الرَّدَى عُمْيَانٍ | |
قَدْ بَدَّلُوا مَعَالِمَ الْقُرْآنِ | وَ مُحْكَمَ التَّنْزِيلِ وَ التِّبْيَانِ |
- از دشمنان به خدا شکایت میکنم، جنگ با مردمی که کورکورانه و در گمراهیاند، آنها دستورات قرآن را دگرگون کرده و آیات محکم الهی را به فراموشی سپردند[۴].
وی در این نبرد ده نفر را به هلاکت رسانید، اما لشکر دشمن او را محاصره کردند و سرانجام «عامر بن نهشل تمیمی» او را به شهادت رساند[۵].
«سلیمان بن قته»[۶] در مصیبتی که برای امام حسین (ع) سروده از محمد بن عبدالله چنین یاد میکند: و همنام پیامبر میان آنها تنها ماند و آنها با شمشیر برنده و صیقل داده شده به سراغش آمدند، پس ای چشم من چون خواستی گریه کنی، سیلاب اشک را بر آنان فرو بریز[۷].
در زیارت ناحیه مقدسه درباره این شهید آمده است: «اَلسَّلاَمُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ اَلشَّاهِدِ مَكَانَ أَبِيهِ وَ اَلتَّالِي لِأَخِيهِ وَ وَاقِيهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ اَلتَّمِيمِيَّ»[۸]؛ سلام بر محمد فرزند عبدالله بن جعفر، کسی که جایگاه پدرش را شاهد بود و همراه برادرش به شهادت رسید و بدنش را برای حفظ جان او قرار داد، خداوند قاتل او عامر بن نهشل تمیمی را لعنت کند[۹].
جستارهای وابسته
- عبدالله بن جعفر (پدر)
- زینب بنت علی (مادر)
- عون الاکبر بن عبدالله (برادر)
- عبدالله بن عبدالله بن جعفر (برادر)
- عامر بن نهشل تمیمی (قاتل)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۶۹؛ دارالمعارف، مقاتل الطالبیین؛ دارالمعرفة، ص۹۱، ولی برخی منابع نام وی را حوط بنت حفصه گفتهاند. (تذکرة الخواص ص۲۲۹)
- ↑ ر.ک: مقاتل الطالبیین، ص۶۰؛ ابصار العین، ص۷۳.
- ↑ کامل بهانی، ج۲، ص۳۰۳، روضة الشهداء، ص۳۹۳؛ نشر نوید اسلام، ر. ک: به تاریخ جیب السیر، ج۲، ص۵۳.
- ↑ ابصارالعین، ص۷۴.
- ↑ مناقب، ج۴، ص۱۱۵، ابصارالعین، ص۷۷؛ مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۲۶؛ مکتبة المفید، ولی در کتاب دایرة المعارف الحسینیه، ج۶، ص۲۷۶ و ناسخ، ج۲، ص۳۲۱ این رجز را این گونه آمده است: نشکوا الی الله من العدوان قتال قوم فی الردی عمیان قد ترکوا معالم القرآن و محکم التنزیل و التبیان و اظهروا الکفر مع الطغیان صاحب کتاب عشر کامله (ص ۴۳۲) این رجز را به جعفر بن محمد بن عقیل نسبت داده است.
- ↑ سلیمان بن قته از تابعین اصحاب و از قبیله خزاعه است و گفته میشود او از شیعیان بوده و نخستین کسی است که در کربلا بر امام حسین (ع) نوحهسرایی کرد و زمانی که به قتلگاه رسید به قدری گریست که نزدیک بود جان دهد. (الکنی و الألقاب، ج۱، ص۳۸۳).
- ↑ و سمی النبی غودر فیهم قد علوه بصارم مصقول فاذا ما بکیت عینی فجودی بدموع تسیل کل مسیل؛مقاتل الطالبیین، ص۶۰؛ ابصارالعین، ص۷۴.
- ↑ زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۸.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص ۲۵۱-۲۵۲.