قطایع الملوک: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۸

مقدمه

قطایع الملوک، همان "قطایع" و "صفایا"ی پادشاهان است. املاک و اراضی پادشاهانی که پس از جنگ با مسلمانان (در صورتی که جنگ با اذن امام صورت گرفته باشد) به دست رزمندگان اسلام می‌افتاد، از اراضی مفتوحة العنوة و انفال محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد^[۱]. صفایا: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً پادشاهان آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و املاک مذکور پس از فتح، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر فقها، جزو انفال به شمار آمده و در اختیار امام (حاکم اسلامی) قرار داشت^[۲].^[۳]

منابع

فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی

پانویس

↑ احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.
↑ وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.

[1] احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.

[2] وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.

[3] فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-قطایع الملوک، همان "[[قطایع]]" و "[[صفایا]]"ی [[پادشاهان]] است. [[املاک]] و [[اراضی]] پادشاهانی که پس از [[جنگ]] با [[مسلمانان]] (در صورتی که [[جنگ]] با [[اذن امام]] صورت گرفته باشد) به دست [[رزمندگان]] [[اسلام]] می‌افتاد، از [[اراضی]] مفتوحة العنوة و [[انفال]] محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد<ref>احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.</ref>.
+قطایع الملوک، همان "[[قطایع]]" و "صفایا"ی [[پادشاهان]] است. [[املاک]] و [[اراضی]] پادشاهانی که پس از [[جنگ]] با [[مسلمانان]] (در صورتی که [[جنگ]] با اذن امام صورت گرفته باشد) به دست [[رزمندگان]] [[اسلام]] می‌افتاد، از [[اراضی]] مفتوحة العنوة و [[انفال]] محسوب و اصطلاحاً به "قطایع الملوک" معروف شد<ref>احکام السلطانیه، ماوردی، ص۲۱۹؛ تهذیب الاحکام، ج۴، ص۱۳۴-۱۳۳؛ کافی، ج۱، ص۵۴۰ و ج۵، ص۴۴.</ref>.
-[[صفایا]]: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً [[پادشاهان]] آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و [[املاک]] مذکور پس از [[فتح]]، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر [[فقها]]، جزو [[انفال]] به شمار آمده و در [[اختیار]] [[امام]] ([[حاکم اسلامی]]) قرار داشت<ref>وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۰.</ref>
+صفایا: عبارت بود از اشیای گرانبها و پرارزشی که معمولاً [[پادشاهان]] آنها را تصاحب می‌کردند. تمامی اشیاء و [[املاک]] مذکور پس از [[فتح]]، بنابه روایت‌های متعدد و اتفاق‌نظر [[فقها]]، جزو [[انفال]] به شمار آمده و در [[اختیار]] [[امام]] ([[حاکم اسلامی]]) قرار داشت<ref>وسایل الشیعه، ج۶، ص۱۳۴-۱۳۲؛ تفسیر عیاشی، ج۲، ص۴۹-۴۸؛ مبسوط، ج۱، ص۲۶۳؛ مقنعه، ص۴۵؛ استخراج، ص۱۴-۱۳؛ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۲۱۹.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۰.</ref>
 == منابع ==