زیاد بن مروان قندی: تفاوت میان نسخهها
(تغییرمسیر به زیاد قندی) برچسب: تغییر مسیر جدید |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[زیاد بن مروان قندی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
== آشنایی اجمالی == | |||
[[ابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی]] از [[اصحاب]] [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال الطوسی، ص۱۹۸ و ۳۵۰.</ref> بود. [[نجاشی]] مینویسد: قندی از [[موالیان]] [[بنی هاشم]] بود و از آن دو [[امام]] بزرگوار [[حدیث]] نقل کرده است.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۸۹.</ref> راویانی چون [[ابن ابی عمیر]]،<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۳۸.</ref> [[یعقوب بن یزید]]<ref>الفهرست (طوسی)، ص۷۲.</ref> و [[محمد بن اسماعیل زعفرانی]]<ref>هدایة المحدثین، ص۶۸.</ref> از او حدیث نقل کردهاند. عدهای از [[رجال شناسان]] او را از ارکان گروه [[واقفی]]<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۶۶.</ref> و محدثی [[ضعیف]] و مردود الروایة <ref>خلاصة الاقوال، ص۲۲۳.</ref> خواندهاند. طبق گزارش کشّی، او از قوّامان و [[نمایندگان]] [[مالی]] امام کاظم{{ع}} بود. پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]] مبلغ هفتاد هزار دینار از [[اموال امام]] نزد وی ماند، از این رو [[زیاد]] [[امامت امام رضا]]{{ع}} را نپذیرفت و درصدد [[تطمیع]] و [[تهدید]] [[یونس بن عبدالرحمان]]، مدافع امامت امام رضا{{ع}} برآمد.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۶۷ و ۴۹۳.</ref> با این همه، گروهی از [[دانشمندان]] [[علم حدیث]] و [[رجال]]، زیاد را [[اهل]] [[ورع]]، عالم، [[فقیه]]، [[ثقه]] و [[صحابی]] خاص امام کاظم{{ع}}<ref>الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.</ref> شمردهاند. کتاب الحدیث<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.</ref> و اصل اثر اوست.<ref>الذریعه، ج۲، ص۱۵۰.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۳۴۹.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:اعلام]] | |||
[[رده:اصحاب امام صادق]] | |||
[[رده:اصحاب امام کاظم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۰
آشنایی اجمالی
ابوالفضل زیاد بن مروان قندی انباری بغدادی از اصحاب امام صادق و امام کاظم(ع)[۱] بود. نجاشی مینویسد: قندی از موالیان بنی هاشم بود و از آن دو امام بزرگوار حدیث نقل کرده است.[۲] راویانی چون ابن ابی عمیر،[۳] یعقوب بن یزید[۴] و محمد بن اسماعیل زعفرانی[۵] از او حدیث نقل کردهاند. عدهای از رجال شناسان او را از ارکان گروه واقفی[۶] و محدثی ضعیف و مردود الروایة [۷] خواندهاند. طبق گزارش کشّی، او از قوّامان و نمایندگان مالی امام کاظم(ع) بود. پس از شهادت آن حضرت مبلغ هفتاد هزار دینار از اموال امام نزد وی ماند، از این رو زیاد امامت امام رضا(ع) را نپذیرفت و درصدد تطمیع و تهدید یونس بن عبدالرحمان، مدافع امامت امام رضا(ع) برآمد.[۸] با این همه، گروهی از دانشمندان علم حدیث و رجال، زیاد را اهل ورع، عالم، فقیه، ثقه و صحابی خاص امام کاظم(ع)[۹] شمردهاند. کتاب الحدیث[۱۰] و اصل اثر اوست.[۱۱].[۱۲]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۱۹۸ و ۳۵۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۳۸۹.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۳۸.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۷۲.
- ↑ هدایة المحدثین، ص۶۸.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۴۶۶.
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۲۲۳.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۴۶۷ و ۴۹۳.
- ↑ الارشاد، ج۲، ص۲۴۷ و ۲۴۸.
- ↑ الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.
- ↑ الذریعه، ج۲، ص۱۵۰.
- ↑ فرهنگنامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۴۹.