حکیم بن معاویه دهنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «==آشنایی اجمالی== پسر معاویة بن عمار دهنی به نام «حکیم» نیز از اصحاب حدیث بوده، و فرزند وی به نام معاویة بن حکیم از اصحاب امام رضا{{ع}} راوی موثقی بوده است. شیخ طوسی در رجال، او را از اصحاب امام جواد و امام هادی{{عم}} دانسته است. معا...» ایجاد کرد)
 
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==آشنایی اجمالی==
{{مدخل مرتبط
پسر [[معاویة بن عمار دهنی]] به نام «حکیم» نیز از اصحاب [[حدیث]] بوده، و فرزند وی به نام [[معاویة بن حکیم]] از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} [[راوی]] موثقی بوده است. شیخ طوسی در [[رجال]]، او را از [[اصحاب امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} دانسته است. معاویة بن حکیم با اینکه «[[فطحی]]» [[مذهب]] بود از بزرگان [[علما]] و فقهای [[عدول]] به شمار می‌رود<ref>نک: رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۳۹۰-۳۹۶.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۵۰۶.</ref>
| موضوع مرتبط =
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}
 
== آشنایی اجمالی ==
پسر [[معاویة بن عمار دهنی]] به نام «حکیم» نیز از اصحاب [[حدیث]] بوده، و فرزند وی به نام [[معاویة بن حکیم]] از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} راوی موثقی بوده است. شیخ طوسی در رجال، او را از اصحاب [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} دانسته است. معاویة بن حکیم با اینکه «[[فطحی]]» [[مذهب]] بود از بزرگان [[علما]] و فقهای عدول به شمار می‌رود<ref>نک: رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۳۹۰-۳۹۶.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]]، ص ۵۰۶.</ref>
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010499.jpg|22px]] [[محمد حسین رجبی|رجبی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|'''کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:اصحاب امام جواد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

پسر معاویة بن عمار دهنی به نام «حکیم» نیز از اصحاب حدیث بوده، و فرزند وی به نام معاویة بن حکیم از اصحاب امام رضا(ع) راوی موثقی بوده است. شیخ طوسی در رجال، او را از اصحاب امام جواد و امام هادی(ع) دانسته است. معاویة بن حکیم با اینکه «فطحی» مذهب بود از بزرگان علما و فقهای عدول به شمار می‌رود[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. نک: رجال بحرالعلوم، ج۳، ص۳۹۰-۳۹۶.
  2. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی، ص ۵۰۶.