حریز بن عبدالله ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(جایگزینی صفحه با '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = حریز بن عبدالله ازدی در تراجم و رجال| پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابومحمد حریز بن عبدالله بن حسین سجستانی کوفی أزدی از موالی قبیله ازد<ref>رجال الطوسی ۸۱.</ref> و از اعراب اهل کوفه بود.<ref>ا...') برچسب: جایگزین شد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حریز بن عبدالله ازدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حریز بن عبدالله ازدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومحمد حریز بن عبدالله بن حسین سجستانی کوفی أزدی]] از [[موالی]] [[قبیله ازد]]<ref>رجال الطوسی ۸۱.</ref> و از [[اعراب]] [[اهل کوفه]] بود.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵.</ref> [[لقب]] [[سجستانی]] وی بدان سبب است که برای [[تجارت]] روغن و [[زیتون]] سفرهای زیادی به [[سجستان]] (سیستان کنونی) داشته است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> حریز از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۸۱.</ref> و از آن حضرت و بزرگانی چون [[زراره]] و [[محمد بن مسلم]] [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۶۳، ۱۷۹ و ۲۱۶ الاکمال ۲/۸۶.</ref> برخی معتقدند که از [[امام کاظم]]{{ع}} نیز روایاتی نقل کرده، ولی [[نجاشی]] آن را [[تأیید]] نمی‌کند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> الندیم می‌‌نویسد که وی از [[فقهای شیعه]] بود که از [[ائمه]]{{ع}} [[فقه]] را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> [[کشی]] و [[نجاشی]] نقل کرده‌اند که [[امام صادق]]{{ع}} حریز را به حضور خود نپذیرفت<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۳۶ و ۳۸۴ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و شاید به همین سبب وی را [[ضعیف]] دانسته‌اند البته [[علامه]] این عمل [[امام]]{{ع}} را دلیل بر [[ضعف]] او ندانسته و به دلیل آنکه سرّ این کار معلوم نیست، بر وجوه دیگری حمل کرده است.<ref>خلاصة الاقوال ۶۳.</ref> حریز دارای شاگردانی نیز بوده است که از وی [[حدیث]] شنیده و نقل کرده‌اند که برخی از اینان عبارت‌اند از: [[حماد بن عیسی]]<ref>الفهرست (طوسی) ۶۲.</ref> [[محمد بن ابی عمیر]] و [[علی بن رباط]].<ref>الاکمال ۲/۸۶.</ref> نجاشی به حضور وی در [[جنگ با خوارج]] سیستان در [[زمان امام صادق]]{{ع}} اشاره و تصریح دارد. حریز از جمله کسانی است که علیه [[خوارج]] [[سیستان]] [[قیام به سیف]] نمود<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و به گفته کشّی و [[برقی]]، در همان جا به [[قتل]] رسید.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵ رجال البرقی ۴۱.</ref> او دارای آثاری چند بوده که از اصول [[شیعه]] شمرده‌اند <ref>الذریعه ۲/۱۴۵.</ref> و عبارت‌اند از: «الصیام»، «الزکوة»، «النوادر»<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> و «الصلاة» که اثری بزرگ بوده و کتابی دیگر به همین نام که لطیف‌تر از آن بوده است<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۴۶.</ref> | [[ابومحمد حریز بن عبدالله بن حسین سجستانی کوفی أزدی]] از [[موالی]] [[قبیله ازد]]<ref>رجال الطوسی ۸۱.</ref> و از [[اعراب]] [[اهل کوفه]] بود.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵.</ref> [[لقب]] [[سجستانی]] وی بدان سبب است که برای [[تجارت]] روغن و [[زیتون]] سفرهای زیادی به [[سجستان]] (سیستان کنونی) داشته است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> حریز از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۸۱.</ref> و از آن حضرت و بزرگانی چون [[زراره]] و [[محمد بن مسلم]] [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۶۳، ۱۷۹ و ۲۱۶ الاکمال ۲/۸۶.</ref> برخی معتقدند که از [[امام کاظم]]{{ع}} نیز روایاتی نقل کرده، ولی [[نجاشی]] آن را [[تأیید]] نمی‌کند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> الندیم می‌‌نویسد که وی از [[فقهای شیعه]] بود که از [[ائمه]]{{ع}} [[فقه]] را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> [[کشی]] و [[نجاشی]] نقل کرده‌اند که [[امام صادق]]{{ع}} حریز را به حضور خود نپذیرفت<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۳۶ و ۳۸۴ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و شاید به همین سبب وی را [[ضعیف]] دانسته‌اند البته [[علامه]] این عمل [[امام]]{{ع}} را دلیل بر [[ضعف]] او ندانسته و به دلیل آنکه سرّ این کار معلوم نیست، بر وجوه دیگری حمل کرده است.<ref>خلاصة الاقوال ۶۳.</ref> حریز دارای شاگردانی نیز بوده است که از وی [[حدیث]] شنیده و نقل کرده‌اند که برخی از اینان عبارت‌اند از: [[حماد بن عیسی]]<ref>الفهرست (طوسی) ۶۲.</ref> [[محمد بن ابی عمیر]] و [[علی بن رباط]].<ref>الاکمال ۲/۸۶.</ref> نجاشی به حضور وی در [[جنگ با خوارج]] سیستان در [[زمان امام صادق]]{{ع}} اشاره و تصریح دارد. حریز از جمله کسانی است که علیه [[خوارج]] [[سیستان]] [[قیام به سیف]] نمود<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و به گفته کشّی و [[برقی]]، در همان جا به [[قتل]] رسید.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵ رجال البرقی ۴۱.</ref> او دارای آثاری چند بوده که از اصول [[شیعه]] شمرده‌اند <ref>الذریعه ۲/۱۴۵.</ref> و عبارت‌اند از: «الصیام»، «الزکوة»، «النوادر»<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> و «الصلاة» که اثری بزرگ بوده و کتابی دیگر به همین نام که لطیف‌تر از آن بوده است<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۴۶.</ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رده:اصحاب امام صادق]] | [[رده:اصحاب امام صادق]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام صادق است. حریز بن عبدالله ازدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حریز بن عبدالله ازدی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابومحمد حریز بن عبدالله بن حسین سجستانی کوفی أزدی از موالی قبیله ازد[۱] و از اعراب اهل کوفه بود.[۲] لقب سجستانی وی بدان سبب است که برای تجارت روغن و زیتون سفرهای زیادی به سجستان (سیستان کنونی) داشته است.[۳] حریز از اصحاب امام صادق(ع) بود[۴] و از آن حضرت و بزرگانی چون زراره و محمد بن مسلم روایت کرده است.[۵] برخی معتقدند که از امام کاظم(ع) نیز روایاتی نقل کرده، ولی نجاشی آن را تأیید نمی‌کند.[۶] الندیم می‌‌نویسد که وی از فقهای شیعه بود که از ائمه(ع) فقه را روایت کرده‌اند.[۷] کشی و نجاشی نقل کرده‌اند که امام صادق(ع) حریز را به حضور خود نپذیرفت[۸] و شاید به همین سبب وی را ضعیف دانسته‌اند البته علامه این عمل امام(ع) را دلیل بر ضعف او ندانسته و به دلیل آنکه سرّ این کار معلوم نیست، بر وجوه دیگری حمل کرده است.[۹] حریز دارای شاگردانی نیز بوده است که از وی حدیث شنیده و نقل کرده‌اند که برخی از اینان عبارت‌اند از: حماد بن عیسی[۱۰] محمد بن ابی عمیر و علی بن رباط.[۱۱] نجاشی به حضور وی در جنگ با خوارج سیستان در زمان امام صادق(ع) اشاره و تصریح دارد. حریز از جمله کسانی است که علیه خوارج سیستان قیام به سیف نمود[۱۲] و به گفته کشّی و برقی، در همان جا به قتل رسید.[۱۳] او دارای آثاری چند بوده که از اصول شیعه شمرده‌اند [۱۴] و عبارت‌اند از: «الصیام»، «الزکوة»، «النوادر»[۱۵] و «الصلاة» که اثری بزرگ بوده و کتابی دیگر به همین نام که لطیف‌تر از آن بوده است[۱۶].[۱۷]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۸۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۸۵.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.
- ↑ رجال الطوسی ۱۸۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۶۳، ۱۷۹ و ۲۱۶ الاکمال ۲/۸۶.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۳۶ و ۳۸۴ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.
- ↑ خلاصة الاقوال ۶۳.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۶۲.
- ↑ الاکمال ۲/۸۶.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۳۸۵ رجال البرقی ۴۱.
- ↑ الذریعه ۲/۱۴۵.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۷۷.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۲۴۶.