محمد بن حسن صفار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسن عسکری | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی اعرج]]، ملقب به [[مموله]] از [[اصحاب امام حسن عسکری]]{{ع}} بود.<ref>رجال الطوسی، ص۴۳۶.</ref> برخی او را در زمره راویانی که از [[ائمه]]{{ع}} [[روایت]] نکرده‌اند، آورده‌اند.<ref>رجال ابن داود، ص۳۰۷.</ref> ابوجعفر از [[موالیان]] [[عیسی بن موسی بن طلحه]] و از بزرگان [[امامیه]] در [[قم]]، و فردی [[موثق]] و [[عظیم]] القدر بود.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۵۲.</ref> وی از افرادی چون [[احمد بن محمد بن عیسی]]، [[سهل بن زیاد]] و [[عبدالله بن حسن علوی]] روایت کرد و راویانی چون [[محمد بن یعقوب کلینی]]، [[محمد بن حسن بن ولید]] و [[محمد بن یحیی]] از او روایت نمودند.<ref>جامع الرواة، ج۲، ص۹۶.</ref> ابوجعفر به سال ۲۹۰ه‍ در قم [[وفات]] یافت.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۵۲.</ref> مهم‌ترین کتاب وی که امروزه نیز موجود است، [[بصائر الدرجات]] می‌‌باشد. دیگر آثار او عبارت‌اند از: الصلاة الوضوء الجنائز الصیام الحج النکاح الطلاق العتق و التدبیر و المکاتبه التجارات المکاسب الحدود الصید و الذبائح الدیات الفرائض المواریث الدعاء المزار الرّد علی الغلاة الأشربه المروّه الزهد الخمس الزکاة الشهادات الملاحم التقیه المؤمن الایمان و النذور و الکفارات المناقب المثالب الجهاد فضل القرآن و ما روی فی اولاد الائمه{{ع}}. وی مسائلی نیز دارد که از [[امام حسن عسکری]]{{ع}}می باشند. تمام کتب و [[روایات]] ابوجعفر را ابوولید روایت کرده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۷۱۰ - ۷۱۱.</ref>
[[ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی اعرج]]، ملقب به [[مموله]] از [[اصحاب امام حسن عسکری]]{{ع}} بود.<ref>رجال الطوسی، ص۴۳۶.</ref> برخی او را در زمره راویانی که از [[ائمه]]{{ع}} [[روایت]] نکرده‌اند، آورده‌اند.<ref>رجال ابن داود، ص۳۰۷.</ref> ابوجعفر از [[موالیان]] [[عیسی بن موسی بن طلحه]] و از بزرگان [[امامیه]] در [[قم]]، و فردی [[موثق]] و [[عظیم]] القدر بود.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۵۲.</ref> وی از افرادی چون [[احمد بن محمد بن عیسی]]، [[سهل بن زیاد]] و [[عبدالله بن حسن علوی]] روایت کرد و راویانی چون [[محمد بن یعقوب کلینی]]، [[محمد بن حسن بن ولید]] و [[محمد بن یحیی]] از او روایت نمودند.<ref>جامع الرواة، ج۲، ص۹۶.</ref> ابوجعفر به سال ۲۹۰ه‍ در قم [[وفات]] یافت.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۵۲.</ref> مهم‌ترین کتاب وی که امروزه نیز موجود است، [[بصائر الدرجات]] می‌‌باشد. دیگر آثار او عبارت‌اند از: الصلاة الوضوء الجنائز الصیام الحج النکاح الطلاق العتق و التدبیر و المکاتبه التجارات المکاسب الحدود الصید و الذبائح الدیات الفرائض المواریث الدعاء المزار الرّد علی الغلاة الأشربه المروّه الزهد الخمس الزکاة الشهادات الملاحم التقیه المؤمن الایمان و النذور و الکفارات المناقب المثالب الجهاد فضل القرآن و ما روی فی اولاد الائمه{{ع}}. وی مسائلی نیز دارد که از [[امام حسن عسکری]]{{ع}}می باشند. تمام کتب و [[روایات]] ابوجعفر را ابوولید روایت کرده است<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۴۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۷۱۰ - ۷۱۱.</ref>
خط ۱۵: خط ۱۵:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۹

آشنایی اجمالی

ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی اعرج، ملقب به مموله از اصحاب امام حسن عسکری(ع) بود.[۱] برخی او را در زمره راویانی که از ائمه(ع) روایت نکرده‌اند، آورده‌اند.[۲] ابوجعفر از موالیان عیسی بن موسی بن طلحه و از بزرگان امامیه در قم، و فردی موثق و عظیم القدر بود.[۳] وی از افرادی چون احمد بن محمد بن عیسی، سهل بن زیاد و عبدالله بن حسن علوی روایت کرد و راویانی چون محمد بن یعقوب کلینی، محمد بن حسن بن ولید و محمد بن یحیی از او روایت نمودند.[۴] ابوجعفر به سال ۲۹۰ه‍ در قم وفات یافت.[۵] مهم‌ترین کتاب وی که امروزه نیز موجود است، بصائر الدرجات می‌‌باشد. دیگر آثار او عبارت‌اند از: الصلاة الوضوء الجنائز الصیام الحج النکاح الطلاق العتق و التدبیر و المکاتبه التجارات المکاسب الحدود الصید و الذبائح الدیات الفرائض المواریث الدعاء المزار الرّد علی الغلاة الأشربه المروّه الزهد الخمس الزکاة الشهادات الملاحم التقیه المؤمن الایمان و النذور و الکفارات المناقب المثالب الجهاد فضل القرآن و ما روی فی اولاد الائمه(ع). وی مسائلی نیز دارد که از امام حسن عسکری(ع)می باشند. تمام کتب و روایات ابوجعفر را ابوولید روایت کرده است[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۴۳۶.
  2. رجال ابن داود، ص۳۰۷.
  3. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۵۲.
  4. جامع الرواة، ج۲، ص۹۶.
  5. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۵۲.
  6. الفهرست (طوسی)، ص۱۴۴.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۱۰ - ۷۱۱.