محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی بصری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی بصری. از اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا({{ع}}) بود. شخص دیگری بدین نام در ضمن صحابی امام صادق{{ع}} ذ...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی بصری. از [[اصحاب]] و [[یاران]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] | محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی بصری. از [[اصحاب]] و [[یاران]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{ع}} بود. شخص دیگری بدین نام در ضمن [[صحابی امام صادق]]{{ع}} ذکر شده<ref>رجال الطوسی ۲۹۰، ۳۵۹ و۳۸۶.</ref> که برخی هر دو را یکی می‌‌دانند<ref>قاموس الرجال ۹/۲۹۷. </ref> و دلیل آن را [[روایت]] او از [[امام صادق]]{{ع}} ذکر کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۶/۱۲۹.</ref> او همچنین از امام رضا و [[امام جواد]]{{ع}}<ref>تنقیح المقال ۳/۱۲۲.</ref> و کسانی مانند [[عبیدالله مدائنی]]، [[علی بن ابراهیم هاشمی]]، [[علی بن ابی حمزة]]، [[هارون بن جهم]] و پدرش سلیمان روایت نمود. روایتگرانی همچون [[ابراهیم بن اسحاق احمر]]، [[ابراهیم بن هاشم]]، [[سهل بن زیاد]]، عباد بن سلیمان و [[محمد بن زید رزامی]] از او روایت کرده‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۶/۱۲۹.</ref> برخی نیز او را با [[ابوعبدالله محمد بن سلیمان بن زکریا دیلمی]] یک نفر دانسته‌اند.<ref> قاموس الرجال ۹/۲۹۷.</ref> [[نجاشی]] وی را به [[طور]] جدی در [[نقل روایت]] [[ضعیف]] دانسته و هیچ یک از منقولات او را قابل [[اعتماد]] نمی‌داند<ref>رجال النجاشی ۲/۲۶۹.</ref> و در جای دیگر او را فردی غالی و [[کذّاب]] توصیف نموده و می‌‌گوید: به روایاتی که او به [[تنهایی]] نقل کرده، عمل نمی‌شود.<ref>رجال النجاشی ۱/۴۱۲.</ref> صاحب مستدرکات علت نسبت [[غلو]] را به وی، نقل روایاتی دانسته که برخی از قدمای اصحاب و به دنبال آن، بعض متأخرین [[تحمل]] آن را نداشته و از این رو، وی را به غلو متهم کرده‌اند، چنان که درباره [[محمد بن سنان]]، [[مفضل]] و [[جابر جعفی]] چنین کرده‌اند.<ref> مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۱۱۶. </ref> دیلمی دارای اثری بوده<ref>رجال النجاشی ۲/۲۶۹. </ref> که دیگران از آن با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند<ref> الذریعه ۶/۳۶۲. </ref> و این اثر را [[ابراهیم بن اسحاق نهاوندی]] و [[احمد بن ابی عبدالله برقی]] روایت کرده‌اند.<ref>الفهرست (طوسی) ۱۳۱.</ref>.<ref> جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۹۵.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۹
آشنایی اجمالی
محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی بصری. از اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا(ع) بود. شخص دیگری بدین نام در ضمن صحابی امام صادق(ع) ذکر شده[۱] که برخی هر دو را یکی می‌‌دانند[۲] و دلیل آن را روایت او از امام صادق(ع) ذکر کرده‌اند.[۳] او همچنین از امام رضا و امام جواد(ع)[۴] و کسانی مانند عبیدالله مدائنی، علی بن ابراهیم هاشمی، علی بن ابی حمزة، هارون بن جهم و پدرش سلیمان روایت نمود. روایتگرانی همچون ابراهیم بن اسحاق احمر، ابراهیم بن هاشم، سهل بن زیاد، عباد بن سلیمان و محمد بن زید رزامی از او روایت کرده‌اند.[۵] برخی نیز او را با ابوعبدالله محمد بن سلیمان بن زکریا دیلمی یک نفر دانسته‌اند.[۶] نجاشی وی را به طور جدی در نقل روایت ضعیف دانسته و هیچ یک از منقولات او را قابل اعتماد نمی‌داند[۷] و در جای دیگر او را فردی غالی و کذّاب توصیف نموده و می‌‌گوید: به روایاتی که او به تنهایی نقل کرده، عمل نمی‌شود.[۸] صاحب مستدرکات علت نسبت غلو را به وی، نقل روایاتی دانسته که برخی از قدمای اصحاب و به دنبال آن، بعض متأخرین تحمل آن را نداشته و از این رو، وی را به غلو متهم کرده‌اند، چنان که درباره محمد بن سنان، مفضل و جابر جعفی چنین کرده‌اند.[۹] دیلمی دارای اثری بوده[۱۰] که دیگران از آن با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند[۱۱] و این اثر را ابراهیم بن اسحاق نهاوندی و احمد بن ابی عبدالله برقی روایت کرده‌اند.[۱۲].[۱۳]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۲۹۰، ۳۵۹ و۳۸۶.
- ↑ قاموس الرجال ۹/۲۹۷.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۱۶/۱۲۹.
- ↑ تنقیح المقال ۳/۱۲۲.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۱۶/۱۲۹.
- ↑ قاموس الرجال ۹/۲۹۷.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۶۹.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۴۱۲.
- ↑ مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۱۱۶.
- ↑ رجال النجاشی ۲/۲۶۹.
- ↑ الذریعه ۶/۳۶۲.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۱۳۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۹۵.