صراط مستقیم در لغت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-s...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = صراط مستقیم | |||
| عنوان مدخل = صراط مستقیم | |||
| مداخل مرتبط = [[صراط مستقیم در لغت]] - [[صراط مستقیم در قرآن]] - [[صراط مستقیم در حدیث]] - [[صراط مستقیم در عرفان اسلامی]] - [[مقام صراط مستقیم]] - [[صراط مستقیم در فقه سیاسی]] - [[صراط مستقیم در جامعهشناسی اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
این لغت از ماده «ص رط» و به معنای راه است. جوهری در [[صحاح]] اللغة «[[صراط]]» و «سِراط» را مترادف یکدیگر و به معنای راه و طریق میداند<ref>الصحاح: تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۲، ص۱۱۳۹.</ref>. اصل معنای این واژه از «سَرَط» اخذ شده که به معنای بلعیدن است؛ مثلاً «سرط الطعام» یعنی «ابتلعه» و آن هنگامی است که لقمه در مجرای گلو به سوی معده بلعیده میشود و بدون هیچ [[انحرافی]] مستقیماً وارد معده میگردد. راغب در مفردات صراط را به معنای راه واضح و روشنی میگیرد که سالک آن را به [[راحتی]] میبلعد و یا متقابلاً، گویی راه در مسیر خود او را میبلعد و بدون [[انحراف]] پیش میبرد و به مقصد میرساند<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۴۰۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]] ص ۵۰۵.</ref> | این لغت از ماده «ص رط» و به معنای راه است. جوهری در [[صحاح]] اللغة «[[صراط]]» و «سِراط» را مترادف یکدیگر و به معنای راه و طریق میداند<ref>الصحاح: تاج اللغة وصحاح العربیة، ج۲، ص۱۱۳۹.</ref>. اصل معنای این واژه از «سَرَط» اخذ شده که به معنای بلعیدن است؛ مثلاً «سرط الطعام» یعنی «ابتلعه» و آن هنگامی است که لقمه در مجرای گلو به سوی معده بلعیده میشود و بدون هیچ [[انحرافی]] مستقیماً وارد معده میگردد. راغب در مفردات صراط را به معنای راه واضح و روشنی میگیرد که سالک آن را به [[راحتی]] میبلعد و یا متقابلاً، گویی راه در مسیر خود او را میبلعد و بدون [[انحراف]] پیش میبرد و به مقصد میرساند<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۴۰۷.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]]، ص ۵۰۵.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴''']] | # [[پرونده:1379153.jpg|22px]] [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|'''ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:صراط مستقیم]] | [[رده:صراط مستقیم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۱
مقدمه
این لغت از ماده «ص رط» و به معنای راه است. جوهری در صحاح اللغة «صراط» و «سِراط» را مترادف یکدیگر و به معنای راه و طریق میداند[۱]. اصل معنای این واژه از «سَرَط» اخذ شده که به معنای بلعیدن است؛ مثلاً «سرط الطعام» یعنی «ابتلعه» و آن هنگامی است که لقمه در مجرای گلو به سوی معده بلعیده میشود و بدون هیچ انحرافی مستقیماً وارد معده میگردد. راغب در مفردات صراط را به معنای راه واضح و روشنی میگیرد که سالک آن را به راحتی میبلعد و یا متقابلاً، گویی راه در مسیر خود او را میبلعد و بدون انحراف پیش میبرد و به مقصد میرساند[۲].[۳]