ابراهیم بن اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابراهیم بن اشعری قمی در تراجم و رجال]] - [[ابراهیم بن اشعری قمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
در ابتدا از [[یاران مخلص]] [[امام]] [[موسی بن جعفر]]{{ع}} بود که پس از [[شهادت]] آن [[حضرت]]، در زمره [[یاران]] [[امام علی بن موسی الرضا]]{{ع}} در آمد و نزد حضرتش به کسب [[دانش]] و [[تهذیب نفس]] پرداخت<ref>الفهرست، ص۴۱.</ref>.
در ابتدا از یاران مخلص [[امام]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} بود که پس از [[شهادت]] آن حضرت، در زمره [[یاران]] [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} در آمد و نزد حضرتش به کسب [[دانش]] و [[تهذیب نفس]] پرداخت<ref>الفهرست، ص۴۱.</ref>. ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش [[شخصیت]] او مرهون تلاش امام [[معصوم]] {{ع}} می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار [[روایت]] می‌کند. وی با [[همکاری]] برادرش - [[فضل]] بن [[محمد]] - [[کتابی]] می‌نویسد که [[حسن بن علی بن فضال]] از آن روایت می‌نماید<ref>اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۸.</ref>
ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش [[شخصیت]] او مرهون تلاش امام [[معصوم]]{{ع}} می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار [[روایت]] می‌کند. وی با [[همکاری]] برادرش - [[فضل]] بن [[محمد]] - [[کتابی]] می‌نویسد که [[حسن بن علی بن فضال]] از آن روایت می‌نماید<ref>اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۳۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۳: خط ۱۱:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:ابراهیم بن اشعری قمی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۲

مقدمه

در ابتدا از یاران مخلص امام موسی بن جعفر (ع) بود که پس از شهادت آن حضرت، در زمره یاران امام علی بن موسی الرضا (ع) در آمد و نزد حضرتش به کسب دانش و تهذیب نفس پرداخت[۱]. ایشان از ویژه عالمانی است که پرورش شخصیت او مرهون تلاش امام معصوم (ع) می‌باشد و برای همین از هر دو بزرگوار روایت می‌کند. وی با همکاری برادرش - فضل بن محمد - کتابی می‌نویسد که حسن بن علی بن فضال از آن روایت می‌نماید[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. الفهرست، ص۴۱.
  2. اختیار معرفة الرجال کشی، ص۵۵۴؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۳.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۸.